U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
Klik hier
N R C   H A N D E L S B L A D  -  V O O R P A G I N A
NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE

 NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S c h a k e l s
www.emancipatie.nl

'Mijn vrouw mag best werken'


Het denken en doen van jongeren is behoudend, bleek gisteren uit de Emancipatiemonitor. Allochtone meisjes zijn het progressiefst.

Door onze redacteur SHEILA KAMERMAN

AMSTERDAM, 11 NOV. Samira Zarouali (18), Souad el Morabet (17) en Mina Benaddi (16) zitten niet op de havo om later thuis te stoffen en te dweilen, zeggen ze. De drie Marokkaanse meisjes hebben hun toekomst al uitgestippeld: Samira wil les geven op een basisschool en in de avonduren een studie kinderpsychologie volgen, Souad wil advocaat worden of journalist en Mina gaat bedrijfseconomie studeren.

Ze kunnen beter niet gaan samenwonen of trouwen met hun klasgenoot Pieter Groenendal (18), die net als zij op het Berlagelyceum in Amsterdam zit. "De man verdient het geld en de vrouw hoort thuis", vindt Pieter. "Het klinkt misschien ouderwets, maar zo ben ik opgevoed. De man beslist wat er gebeurt."

"Hij is niet de enige die er zo overdenkt, verzucht Souad. "Veel jongens denken net zo."

"Ben je gek?" zegt Samira tegen Pieter. "In een huwelijk hebben mannen en vrouwen gelijke rechten! Oké, de man is uiteindelijk de baas, maar dat betekent niet dat hij zijn vrouw als een hond kan behandelen."

"Hoezo is de man de baas?" zegt Mina fel. Tegen Samira: "Als je niet mag werken van je man? Stop je dan?"

"Als hij er echt op staat, uiteindelijk wel", zegt Samira. "Maar als hij van me houdt, zal hij dat niet zeggen."

Stel, ik heb een prachtcarrière, zegt de Ghanese Nannette Sarpong (15), die later advocaat wil worden. "Mijn man wil dat ik stop en het huishouden ga doen. Daar kijk ik wel voor uit. Ik wil mijn eigen huur kunnen betalen. En als ik een leuke jas zie, wil ik die zelf kunnen kopen en er niet mijn hand voor hoeven op te houden!"

"Zover komt het niet", zegt Samira. "Voordat je gaat trouwen práát je daarover met je toekomstige man. Hij moet precies zeggen wat hij wil en wat niet. Als hij erop staat dat je thuisblijft, klikt het sowieso niet."

"Je weet het nooit zeker, van tevoren", zegt Mina. "Na het huwelijk kunnen mannen erg veranderen. Eigenlijk moet je eerst samenwonen. Dan leer je elkaar goed kennen." Zij doet dat zeker, tenminste als haar ouders het goed vinden. "Bij Marokkanen is het niet zo gebruikelijk."

"Mijn vrouw zou best mogen werken", zegt vwo'er Joris Berkhout (14). Zelf wil hij advocaat worden, of chirurg. "Mijn vader én mijn moeder werken allebei en het huishouden hebben ze ook verdeeld: mijn moeder maakt de woonkamer en de slaapkamers schoon, mijn vader de keuken, de wc's en de tuin."

"Zie je wel", roept Mina, "Wij vrouwen zijn erbij gebaat dat jongens thuis een goed voorbeeld krijgen." Tegen Joris: "Kook jij wel eens?"

Joris moet een keer in de twee weken thuis koken. "Niet omdat ik het leuk vind, maar omdat mijn ouders vinden dat ik het moet leren."

'Je moet gewoon afwisselen met je man'

Meestal maakt hij pasta. Met saus uit een potje. De dames kijken hem vol afschuw aan. Joris lacht: "Ik maak het mezelf niet te moeilijk." Robbie Aldjufri (14) ziet zich zelf niet kokkerellen, al kookt zijn vader thuis regelmatig Indonesisch. "Als ik later voor mezelf moet zorgen, bestel ik gewoon een pizza."

Elke dag zeker, roept Samira. "Dat is hartstikke ongezond voor je cholesterol. Eigengemaakt eten is gewoon het lekkerste."

"Ik vind het leuk om te koken", zegt Souad en ze noemt een aantal van haar favoriete Marokkaanse gerechten. "Maar elke dag is te veel. Je moet gewoon afwisselen met je man."

Koken is vrouwenwerk, vindt Pieter. Hij heeft het dan ook nooit geleerd. "Ik kan alleen een eitje bakken." "Alleen voor jezelf zeker", sneert Souad. Iedereen lacht.

Hoe gaan ze dat regelen als er kinderen komen? Dat is een heikel punt. "De vrouw zorgt voor de kinderen want die hebben dat, eh, meer in zich", zegt Pieter. "Dat is hun instinct."

Deze keer wordt zijn uitspraak niet ontvangen met hoongelach, de meisjes denken na. "Het is waar dat een kind meer verbonden is met de moeder", zegt Samira aarzelend. "Zeker het eerste jaar. Bovendien, kinderen krijgen is het mooiste wat er is. En ze zijn snel groot, dat zou ik niet willen missen." "Maar voor een man is het toch ook goed om mee te maken hoe zijn kinderen opgroeien?", vraagt Mina zich af. "Mijn vader gaat 's ochtends vroeg weg en komt 's avonds laat thuis. Hij ziet mij en mijn broertje en zusjes nauwelijks. Mijn moeder heeft nooit gewerkt en is altijd thuis. Dat wil ik anders. Zeker weten!"

Samira: "Zij kan niet anders, ze heeft geen opleiding, ze kan geen kant op. Net als mijn moeder."

Mina: "Daarom zijn wij zo gemotiveerd om diploma's te halen. Dat is ook goed voor je kinderen. Kun je ze later bij het huiswerk helpen."

Nannette: "Voor mijn ouders is het belangrijk dat ik meer bereik dat zijzelf. Ze stimuleren me. Doe je best op school, zeggen ze steeds. Dan kun je later een auto en een huis kopen."

"Je zou de zorg voor de kinderen best kunnen verdelen", oppert Joris. "De eerste jaren ga je allebei minder werken."

"En dan verschoon jij ook de poepluiers?" vraagt Nannette.

"Volgens mij ben ik daar niet zo goed in", zegt Joris verlegen. "Dat moet mijn vrouw doen."

"Zie je wel", zegt Nannette triomfantelijk tegen haar vriendinnen. "Ook mannen die geëmancipeerd lijken, zijn het niet. Een man wil wel met het kind spelen, maar laat de vervelende dingen aan zijn vrouw over. Tegen Joris: " Trouwens, babypoep is niet vies."

Mina vraagt aan Joris: "Zou je je carrière opgeven voor je kinderen? Een chirurg mag niet zo snel parttime werken."

Joris: "Het is alleen voor de eerste paar jaar. Als de kinderen naar de basisschool gaan, kun je weer allebei fulltime gaan werken."

Mina: "Je bent vader voor altijd, niet alleen tot je kind vier is." Joris: "Je hebt ook nog de weekenden en de vakanties?"

"En wat doet jullie kind dan tussen de middag?", vraagt Samira. "En wie haalt het na schooltijd op?"

"Volgens mij kan ie best overblijven en daarna naar de buurvrouw", zegt Joris nu iets onzekerder.

"Als je besluit kinderen te nemen, dan moet je er ook zelf voor zorgen", zegt Pieter. "Ik vind dat de moeder dat moet doen."

"Ik wil niet trouwen en al helemaal geen kinderen", roept Robbie. "Dan heb je daar ook geen problemen over. Ik blijf lekker vrijgezel."

"Jongen, jij bent pas veertien", zegt Souad. "Jij komt net kijken. Ik weet heel zeker dat je er over een paar jaar anders over denkt."

NRC Webpagina's
11 NOVEMBER 2000


( a d v e r t e n t i e s )

Klik hier

Klik hier

    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC Handelsblad