Greg Childs, directeur kinderprogramma's van de BBC weet het zeker: het tijdperk van de couch potatoes is voorbij. De huidige generatie kinderen wil controle over wat ze ziet en daarop kunnen reageren. Tijd voor een digitale revolutie.

TITIA KETELAAR

Voor een zaal vol kinderprogrammamakers laat de directeur kinderprogramma's van de BBC, Greg Childs, achteloos vallen dat hij per jaar zo'n 200 miljoen gulden kan besteden aan het vullen van 'slechts' 1.800 uur kindertelevisie. Ter vergelijking: Z@ppelin, het nieuwe jeugdnet op Nederland 3, zendt 3.100 uur uit en heeft een budget van 1,7 miljoen gulden, plus de etterlijke miljoenen die de verschillende omroepen aan jeugdtelevisie uitgeven.

De afgunst wordt nog groter wanneer Childs de nieuwe plannen van de BBC ontvouwt: eind 2001 hoopt de Britse publieke omroep met zeven nieuwe digitale kanalen te komen, waaronder twee voor kinder. Het voorstel moet nog worden goedgekeurd door het Britse publiek, dat door een verhoging van het kijk- en luistergeld zal meebetalen aan de nieuwe zenders. De Britse regering beslist in februari 2001 of de BBC door kan gaan met haar plannen.

"Digitale kindertelevisie is een logische stap", vindt Childs. "De huidige generatie leert van jongsaf aan omgaan met computers. En werken met computers betekent co-authorship. Jij hebt de macht om te beslissen wat je wilt zien, en je kunt reageren op wat je ziet. Dit is een kritische generatie. De kinderen van nu zijn niet langer passieve couch potatoes die onderuit gezakt kijken naar wat de programmamaker ze voorschotelt. Ze eisen kwaliteit en variatie. Wanneer je ze dat niet geeft, zappen ze naar de concurrent die dat wel biedt."

Childs spreekt met passie over interactie in kinderprogramma's. Volgens hem is het één van de belangrijkste ingrediënten. "Het maakt niet uit hoe die interactie verloopt - een brief waar je drie weken later antwoord op krijgt, e-mail, telefonisch meestemmen op jouw favoriete liedje - maar door interactie krijgen kinderen het idee dat ze mee kunnen beslissen.

"We pochten er nooit zo over, maar de BBC was de eerste omroep met een interactief kinderprogramma: Blue Peter, in 1958. Kinderen konden brieven sturen, en meedoen met acties, zoals het verzamelen van melkdoppen om projecten voor kinderen in achterstandswijken te helpen." Het programma bestaat nog steeds. Wanneer je voor de tweede keer een brief of tekening stuurt, krijg volgens Childs een antwoord dat begint met 'Thanks for writing again'. Childs voorspelt dat wanneer de BBC met digitale televisie mag beginnen, kinderen ook met elkaar over programma's zullen gaan praten. De beelden hoeven dan niet langer op televisie te verschijnen, maar kunnen ook, met een speciale antenne, per computer worden bekeken. Vervolgens is er de mogelijkheid voor een reacties op de uitzending. "Zo kan je een online community rond Children's BBC bouwen.

Natuurlijk is een deel van de digitale plannen ook uit marketingoogpunt bedacht, geeft Childs toe. "Deze generatie is de kijk- en luistergeldbetaler van morgen. Wanneer wij nu niet laten zien dat we nadenken over wat zij willen, en hen mee laten beslissen over programma's, zullen ze in de toekomst denken 'kijk- en luistergeld? Waarom zou ik dat moeten betalen aan een omroep die niet aan mij denkt?"'Tot nu toe reageren de Britten enthousiast op de plannen voor de digitale kanalen. Tegenstand verwacht Childs met name van de grootste concurrenten van Children's BBC:de commerciële zenders Cartoon Network, Fox Kids en Nickelodeon. De Britse overheid geeft, voor zij een beslissing neemt, de concurrentie gelegenheid om advies te geven over de plannen.

Childs: "Ze roepen nu al dat de BBC het kijk- en luistergeld van de Britten verspilt omdat de twee kinderkanalen niets zullen toevoegen aan hun aanbod. Ze zijn gek. We kunnen bewijzen dat onze programma's divers, kwalitatief goed en stimulerend zullen zijn.

"Samen bieden die zenders een heel divers programma, maar zeg nu zelf, apart is het toch niets bijzonders? Cartoon Network is een prachtige zender, wanneer je tekenfilms wilt zien. De programma's van Nick Jr.: fantastisch, maar het zijn dan ook herhalingen van oude BBC- programma's. Nickelodeon heeft een zeer goede kijk op wat kinderen willen, maar zendt vooral veel Amerikaanse programma's uit. Er wordt geen geld uitgegeven aan Britse of Europese programma's."

Childs mag zichzelf wat dat laatste betreft graag op de borst kloppen. "De BBC uniek", zegt hij stellig. "Negentig procent van onze kinderprogramma's wordt in Groot-Britannië gemaakt, en dat zijn programma's van een hoge kwaliteit. Drama, animaties, spelshows, alles produceren wij zelf. Ook programma's als de Teletubbies, of de Tweenies, waarbij in het achterhoofd wel aan de internationale markt werd gedacht, zijn puur Brits, want Britse kinderen hebben altijd als motto: Learning through play, leren door te spelen. Dat is ook een van de redenen waarom wij als enige publieke omroep in de wereld Sesamstraat niet uitzenden. We vonden het in de zestiger jaren tè didactisch, nog steeds trouwens. Educatie moet in alle kinderprogramma's voorkomen, maar wel in samenhang met entertainment en informatie."

Childs geeft toe dat zijn pleidooi erg etnocentrisch klinkt, en wellicht te makkelijk voor een omroep die 55 miljoen pond per jaar kan spenderen aan kindertelevisie. "Maar kinderkanalen zouden niet moeten toestaan dat de rotzooi van de wereld maar bij hun wordt gedumpt. Misschien vinden de aandeelhouders dat wel goed, maar mijn aandeelhouders - en die zijn niet groter dan mijn middel - accepteren dat niet."

( a d v e r t e n t i e s )