F I L M V O O R A F :
Timecop
ELLEN DE BRUIN
Wie een verhaal wil verfilmen
dat al eerder op een andere manier verteld is, loopt het vroeger-was-
alles-beter-risico. Remakes 'voegen niets aan het origineel toe'.
Bij toneelverfilmingen is het raar dat de hoofdpersonen zo'n elitaire
woordkeus hebben of zich anderhalf uur in één kamer
ophouden. En van boekverfilmingen was het boek gewoon beter.
Timecop is een stripboekverfilming. Of liever, een verfilming van
een Amerikaanse comic, het soort stripboek waarin gespierde
superhelden de wereld redden van wat zich maar aan rampen aankondigt -
vaak een of andere geniale uitvinding die per ongeluk in handen komt
van een notoire slechterik. In Timecop heeft een knappe geleerde
het tijdreizen uitgevonden. Een speciale geheime dienst met Jean-Claude
Van Damme in de gelederen moet er nu voor zorgen dat niemand het
verleden gaat veranderen, want dat zou vreselijk zijn. En een
meedogenloze presidentskandidaat financiert desondanks opgewekt zijn
campagne door een paar decennia terug erg veel computeraandelen te
kopen. Deze man is zó slecht dat hij zelfs zijn jongere zelf
honds behandelt.
Het is een verhaaltje dat, evenals het type strips, waarschijnlijk
vooral jongetjes van een jaar of tien aanspreekt. Hopelijk mogen die
vanavond opblijven. De stijl van een stoere comic is nauwelijks dichter
te benaderen dan in Timecop - inclusief de voor strips
karakteristieke vertragingen. In het begin van de film staat Van Damme
minutenlang met één been in de lucht voor een karatetrap
die nooit komt; je kunt het kadertje er zo omheen tekenen. Zelfs de
humor is comic-achtig stoer. "Moet je veel reizen voor je nieuwe baan?",
vraagt Van Dammes vriendin, en hij zegt: "Not the way you think."
Timecop is ook wat intelligentieniveau betreft een film voor
tienjarigen. Er klopt niks van de tijdreislogica, slechteriken hebben
steevast de slappe lach voordat ze iemand doden, wonderbaarlijk
overlevenden ontkleden zich speciaal om ons te laten zien dat ze een
kogelvrij vest dragen. Het is duidelijk een film voor jongetjes: tien
keer zoveel mannen als vrouwen beoordeelden hem voor de Internet Movie
Database. Het enige verrassende is dat de vrouwen hogere cijfers gaven.
Maar waarschijnlijk vonden de mannen het boek gewoon beter.
Timecop (Peter Hyams, VS, 1994), BBC1, 23.00-0.35u.