NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

EDO DIJKSTERHUIS
Het leger, de showbusiness of de sport. Dat zijn eigenlijk de enige opties die een arme Amerikaan heeft om zijn levensstandaard op te krikken. De hoofdpersonen uit de documentaire On the ropes kiezen ervoor de klappen van het dagelijkse leven regelrecht te pareren met hoeken en jabs. Als aspirant- professioneel bokser proberen zij zich een weg te knokken uit het getto.

Bedford-Stuyvesant is een van de armste wijken van New York. In een paar flitsen en zonder de stereotypen breed uit te meten schetsen regisseurs Nanette Burnstein en Brett Morgen de leefomstandigheden. Donkerbruine woonkazernes met prikkeldraad er omheen, op straat rondhangende jongeren, openlijk drugsgebruik en het constante gehuil van sirenes op de achtergrond. De onder de beelden gemonteerde hiphop-dreun onderstreept de alom heersende woede en uitzichtloosheid.

Maar temidden van de verloedering staat de frisse gevel van het Bedstuy Boxing Center. Iedere ochtend worden de zware rolluiken opgehesen door trainer Harry Keitt. Keitt kent de achtergrond van de jongens die bij hem boksen. Ooit begon hij zelf als veelbelovend bokser, maar werd crackverslaafd, raakte verwikkeld in een schietpartij, belandde in het gevang en later op straat. Als een vaderfiguur probeert hij nu zijn pupillen te behoeden voor een soortgelijk scenario.

Zo stimuleert hij Noel Santiago, zoon van een ex-junkie en een crimineel in de dop, voortdurend om naar school te gaan. Als de jongen bij zijn eerste gevecht als amateur een glazen kin blijkt te hebben en bij de eerste de beste dreun tegen het canvas gaat, zoekt hij hem thuis op om te voorkomen dat hij stopt. De aanpak heeft succes. Noel wint zijn tweede partij, volgens hemzelf "de eerste keer dat ik ook maar iets gewonnen heb", en gaat zelfs terug naar school.

Minder succesvol is George Walton. Na zijn eerste overwinningen als professional krijgt hij ruzie met zijn eeuwig bezonnebrilde manager en keert hij met hangende pootjes terug bij trainer Keitt. De grootste pechvogel is echter Tyrene Manson. Als vrouw in een mannenwereld heeft zij het al niet makkelijk, maar haar pogingen om boksmekka Madison Square Garden te bereiken worden nog eens geblokkeerd door een dubieuze veroordeling om drugsbezit.

Burnstein en Morgen hebben de tijd genomen voor hun documentaire. Ze trokken er een jaar voor uit om de boksers te volgen en hun vertrouwen te winnen, hetgeen, afgaande op de joodse namen van de filmers, geen gemakkelijke zaak moet zijn geweest in het vrijwel exclusief zwarte Bedford-Stuyvesant. De filmers registreren meer dan dat ze regisseren. Ze geven geen commentaar, laten de geportretteerden praten of zwijgen al naar gelang ze daar zin in hebben. Talrijk zijn de momenten waarop de camera hen betrapt op ronduit hatelijke of argwanende blikken. De beelden zitten zo dicht bovenop de boksers dat de voortdurende dreiging van de omgeving bijna te voelen is, de armoede bijna te ruiken. Het schier religieuze fanatisme dat de boksers aan de dag leggen bij de beoefening van hun sport is na 90 minuten vanzelfsprekend.

On the Ropes, Ned.3, 20.24-22.00u.

( a d v e r t e n t i e s )