NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Stalken via televisie? Het kan via een programma genaamd TV Mail, op RTL4. De nietsvermoedende jonge man die werd achternagezeten moest op een autocue een soort liefdesverklaring van de stalkster voorlezen, eindigend met "een kus op je jeweetwel".

De man, goedgekleed lease-auto-type, tegen de dertig, achter een met papieren overdekt bureau, las kijkend in de camera de tekst onverstoorbaar voor. De personeelsleden van het meubelpaleis waar hij werkte, keken lachend toe. Hij wees haar aanbod tot een afspraakje resoluut van de hand. Toevallig had hij op Valentijnsdag haar onbekende telefoonnummer op zijn antwoordapparaat gevonden en daarna een leuk telefoongesprek met haar gevoerd en dat was het. Maar sindsdien bleef hij brieven, sms-berichten via de mobiele telefoon en telefoontjes van haar krijgen. "Ik ben gewoon vriendelijk tegen haar geweest. Ik denk niet dat ik daar verwachtingen mee kan scheppen", zei hij. "Ik hoop dat ik voor de laatste keer duidelijk ben geweest voor haar."

De jonge vrouw, in het begin vol goede moed geportretteerd, had niet zo'n gelikt uiterlijk als de man, integendeel. Zo op het eerste gezicht pasten ze helemaal niet bij elkaar. Ze ontmoette dus geen liefde maar de hoon van het personeel van de ganse meubelhal. Zij stond voor gek. "Ik heb haar meteen overgedragen. Ze is een klant van ons", zei hij. Daar ging het roerende moment voor surrogaat-stalker Peter-Jan Rens. "Geen vlinders in de buik?", had hij hoopvol gevraagd. En meteen begreep ik waarom stalken zo'n eigentijds probleem is. De televisie moedigt het aan. In dit programma en andere (All you need is love) kunnen mensen de presentator en de camera inzetten voor het verwezenlijken van hun eigen obsessies. Misschien dat de presentator en het miljoenenpubliek als postillons d'obsession kunnen bereiken waar zij niet toe in staat zijn. Dagelijks is in televisiedrama's en films te zien hoe mensen tegen alle weerstanden in anderen voor zich weten te winnen. Het hele verhaal, de hele wereld staat in dienst van die ene liefdesverklaring, die ene liefde. Als je je maar genoeg inspant. In Love Letters met Linda de Mol verklaren partners elkaar luidruchtig de liefde en ik zou graag nog eens een terugblik willen zien op wat er later van hen is geworden. Er is tegelijk een recht op liefde en op de verliefdheid van de ander. Maar die zijn met elkaar in tegenspraak. Als de drug van de verliefdheid is uitgewerkt en de ander "niks meer voelt" heeft die het recht om te vertrekken, waarop de een zijn recht op liefde met alle middelen kan opeisen. Maar het echte leven loopt anders dan de film, er is geen recht op liefde.

Ook in TV Mail: een 26-jarige vrouw die Peter-Jan Rens afstuurt op de volwassen zonen van haar 55-jarige man. Zij wil op die manier verzoening bereiken met de zonen uit het eerdere huwelijk waar zij tussen was gekomen. Maar zelfs voor de publieke druk van RTL bezwijken de zonen niet. "Ik ben 33. De schade voor mezelf valt niet meer in te halen. Hij heeft zich in al die jeugdjaren niet gedragen als een vader", zegt hij kortaf. Zinloze verzoeningspoging behalve dan voor de verlekkerde kijker. In Memories, ook op zondagavond, wordt het camerateam gebruikt om oude vlammen op te sporen in opdracht van mensen die allang onder de pannen zijn. Stel je voor een camera voor de deur als breekijzer voor zoiets particuliers als een vroegere liefde. Daar zal niet iedereen mee instemmen. Apart van elkaar halen de geliefden herinneringen op aan vroeger, van de hereniging wordt heel discreet alleen de omhelzing getoond, niet het gesprek. In één geval ging het enkel om een drie weken oude vakantieliefde in Amerika. Vanwaar die behoefte om het aan een groot publiek te vertellen? Omdat volgens presentatrice Witzier de liefde van en voor iedereen is: "Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Wat is de liefde toch belangrijk in een mensenleven. Laat het niet liggen maar doe er iets moois mee." Waar blijft de waarschuwing, de disclaimer?

( a d v e r t e n t i e s )