NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Management per televisiecamera moet in het rijtje methoden staan als variant op management by speech. Eerst beschuldigde bondscoach Rijkaard zijn mannen via een persconferentie van lamlendigheid en daarna begonnen ze plotseling te spelen, zeker gisteren.

Zouden ze afgelopen weekeinde hebben zitten kaarten of analyseerden ze wedstrijden? Niemand die naar dit interessante detail heeft gevraagd. Er is wel veel psychobabbel. Veel variaties op 'hoe voelt het', terwijl de voetballer dat zelf ook niet weet. Hoe voel je je vlak voor het uur der waarheid en waarom zou je je concentratie verspillen aan het verwoorden daarvan? Neem het betoog van Phillip Cocu bijvoorbeeld, gisteren bij de NOS voor de wedstrijd: "Er ging het verhaal dat ik me niet zo goed voel. Dat ging een beetje een eigen leven leiden. Toen heb ik het signaal gegeven dat het niet zo is. Ik had het nooit aangegeven. Toen heb ik dus aan journalisten aangegeven dat ik me wel goed voel." Daar word je als kijker echt wijzer van.

Ook Barend en Van Dorp heb ik betrapt op psychobabbelen en dat verbaast bij zo'n journalistiek ingesteld duo. Ik kan me een interview van Henk van Dorp met Frank de Boer herinneren voor de eerste wedstrijd: "Je had een terugslag, waar lag dat aan?", vroeg hij. De Boer, in die wat zeurderige, nasale spreekwijze die hem eigen is: "Dat kan ik niet analyseren, ik zou het niet weten. Ik had net niet dat procentje om naar de top te gaan." Van Dorp: "Gemakzucht hoort eigenlijk niet." De Boer: "Ik sta altijd vooraan om bij trainingen te zijn. Misschien is het net dat extraatje dat ik niet had." Van Dorp: "De ballen kwamen niet meer aan." De Boer: "Als je gaat nadenken bij elke bal, ben je op dit niveau al twintig stappen te laat, denk ik. Maar nu kan ik niet meer klagen. Zelfvertrouwen is 90 procent van je kunnen." Van Dorp: "En dat is nu zo?" De Boer: "Nu hoef ik niet meer na te denken. Ik heb wat nonchalance en zo."

Als ik voor het schrijven van elk stukje zo zou worden geïnterviewd, zou ik er geen zin meer uit krijgen. Dus dat de spelers niet altijd beschikbaar zijn, kan ik me voorstellen. De Boer had gelijk, als je gaat nadenken bij elke bal, komt er niets meer van, maar tv-journalisten doen hun best om voetballers daartoe te dwingen, trekken zware conclusies uit nietszeggende opmerkingen. Het Nederlandse elftal speelde beroerd nadat het door alle commentatoren, inclusief de vermaarde Johan Cruijff, de hemel in was geprezen. Nu is de polderconsensus dat het elftal uit lammen en blinden bestaat die het misschien kunnen halen als ze elkaar een beetje vasthouden. Gisteren mocht Edgar Davids reageren op de dodelijke analyse van Johan Cruijff dat hij slechts tien minuten goed had gespeeld. "Al het andere was verspilde moeite", zei Cruijff. Wat vond Davids daar zelf van? "Cruijff is een kenner", gaf hij toe. "Maar sommige dingen weet-ie niet, want hij staat zelf niet in het veld." Hij vertelde meteen hoe het wél zat: "Ik moest vanuit me man voetballen, van daarna zo snel mogelijk pressie zetten, dat doen we met de middenvelders allemaal en soms doen we dat synchroon en dan zie je zelfs de Fransen met hun techniek in de problemen komen." Dat de Fransen in de problemen zijn gekomen kon ik begrijpen, maar voor interviewer Jack van Gelder scheen de rest ook helder te zijn. Geen twijfel dat het veroorzaakt werd door het "synchroon pressie zetten". Ik heb nooit iemand horen zeggen 'het was toeval, de bal kwam eraan en ik stond er net'. Pech is wel ruim voorradig. Weinig relativeringsvermogen, ook bij de Duitse bondscoach die ontslag nam en plechtig zei dat hij de volledige verantwoordelijkheid op zich nam. Alsof ze alle elf waren gestorven. Ze hadden alleen verloren. Ik kan nu al met absolute zekerheid voorspellen dat dit alle voetbalteams zal overkomen, op één na.

( a d v e r t e n t i e s )