NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Nu het geleuter over voetbalgeleuter nieuwe diepten bereikt, kan België er nog wel even bij. In een vederlichte reeks onder de naam Netvla wordt aan d'n Ollander uitgelegd hoe de Vlaming in elkaar zit.

Helaas hangt het van flauwiteiten aan elkaar. Er lopen veel acteurs in de serie rond die stereotiepe Vlamingen en Nederlanders moeten spelen en met elkaar moeten discussiëren. Dat doen ze slecht en theatraal in gesprekken waar flarden van onnozele vooroordelen worden uitgewisseld. Met échte mensen zou zo'n confrontatie interessanter zijn. Vorige week probeerden ze uit te leggen wat pajotten waren maar ik begrijp het nog steeds niet. Gisteren sprong het weer alle kanten uit onder leiding van de ver- Hollandste Vlaamse toneelregisseur Peter de Graef. Hij toonde het Antwerpse sportpaleis, paardenrennen, het Vlaamse restaurant met een Nederlandse acteur-ober die zijn tekst goed opdreunde. Dat de Belg graag eet en drinkt maar niet voldoet aan het stereotype van de vrolijke bourgondiër, werd duidelijk maar het waarom ontbrak.

Netvla weerspiegelt de algemene haat die er in Hilversum heerst tegen informatie aan de kijker. De omroepbazen zijn zelf te dom, ze hebben nergens belangstelling voor of ze vinden het saai. Maar ik vrees dat de lage kijkcijfers voor zulke programma's niet zijn te danken aan het hoge, elitaire niveau maar aan het gebrek aan uitleg. De meeste kijkers zullen na het interview in Het Andere Gezicht nog steeds niet weten wie Peter Sloterdijk is. Het was een gemiste kans. Zo'n programma is er vooral voor de geïnteresseerden die hem niet kennen maar er werd geen enkele poging gedaan om deze Duitse filosoof in te leiden. De meeste kijkers zappen dan weg omdat ze niet weten wat ze zien. We kregen flarden gedachten te horen, sommige interessant, maar te algemeen en te oppervlakkig door gebrek aan contekst. Neem dan een voorbeeld aan Ivo Niehe, een slecht interviewer, maar een didacticus die moeite doet om de gepresenteerde figuren te plaatsen zodat iedereen iets van zijn uitzendingen kan meenemen. Over België en Vlaanderen zou een interessante documentaire zijn te maken met de bureaucratische federalisatie, de clientèle-politiek, de emancipatie van Vlaanderen, het individualisme. Helaas worden in Netvla dergelijke basisfeiten overgeslagen. De Graef bracht de kijker naar de duurste sluis van België waar een waterbak met een schip erin over een berg werd getild maar hij vertelde niet eens waar het was en hoe dit dure project tot stand was gekomen.

Deze ongeïnteresseerde serie bevestigt dat Vlamingen meer weten van Nederland dan omgekeerd. België is altijd rijker geweest dan Nederland en vlak na de oorlog was het met negen miljoen mensen even groot. Inmiddels is Nederland voller geraakt. Grappig vond ik vorige week een item in RTL-nieuws waaruit bleek dat de meeste Nederlanders eigenlijk willen wonen als Belgen. Het loopt storm op spiksplinternieuwe replica's van jaren-dertig-huizen. Maar een strenge, moderne architect, A. Geuze, probeerde de mensen weer terug te drijven in moderne kippenhokken. "Het is nostalgische stedenbouw die er leuk uit ziet", zei hij minzaam over de retrohuizen. "Maar met die lage plafonds werkt het niet zo. Dan kun je meer bereiken met moderne architektuur". Waarom kunnen die plafonds dan niet omhoog? Er is wel weinig grond maar lucht hebben we genoeg. Die vraag werd niet gesteld. Later op de avond zag ik in Netvla de Belgische burgervilla's langs de weg. Een item over Vinexbouw zou goed passen in een Vlaamse docu over Nederland. Het Vlaamse Canvas-Net zou zo'n docu grondig aanpakken in een vorm die veel te conventioneel en te onartistiek is naar de hoge smaak van de Hilversumse televisiemakers maar wel toegankelijk voor iedereen. Maar als ik moest kiezen tussen een architectonisch kippenhok en een degelijk Belgisch prots-paleisje zou ik het wel weten.

( a d v e r t e n t i e s )