NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De toon werd gezet door het Journaal. Rechter Koopmans die zich niet meer inhield toen hij het vonnis over het ontuchtige Enschedese 14-jarige meisje voorlas en bijna, bijna, nog net niet in wenen uitbarstte. "Ik moet maar even schorsen, dank u wel", zei hij met een brok in de keel. Dat werd beschouwd als het belangrijkste nieuws, want het was de opening. Laat dit een belangrijke les zijn voor iedere politicus die vooraan in het Journaal wil komen.

Wie huilt of daartoe neigt, wint. Misschien een tip voor staatssecretaris Ybema: zet de kranen wijd open, dan weet het publiek tenminste ook wie hij is. Zo weinig te doen in dit land. Youp van 't Hek was een hele avond te zien omdat zijn stem brak van verdriet over zwarthandel in kaartjes. Vechten met tranen is geëmancipeerd, huilen is top. Endemol ontwerpt showformats om mannen aan het huilen te krijgen. Maar een rechter die zich niet kan inhouden, is toch iets anders. Hij draagt een toga, justitie mag geen rekening houden met persoonlijke gevoelens. Terecht dat Koopmans de watertandende cameramensen hun zin niet gaf en schorste om alleen in een kamertje uit te huilen. Temidden van alle hysterie over misdaad hoort een rechter het hoofd koel te houden.

Opsporing Verzocht zette het ganse volk aan het werk om meer bewijs te verzamelen over de inmiddels gepakte verdachte van verkrachting en moord op Sybine Jansons. Het lukt Justitie maar niet. Het DNA-bewijs is misschien ongeldig omdat het voor een andere zaak was verkregen.

In het Journaal werd Opsporing Verzocht al aangekondigd. In de uitzending zelf werd het publiek eerst aan het lijntje gehouden. "Sybine Jansons, daarover straks meer", werd telkens gezegd en onderwijl kwamen er een moord in Zevenaar en bankovervallen in Herveld en in Den Haag in beeld. Vooral van de laatste overvaller was het gezicht een onherkenbare zwarte vlek. En toen eindelijk de zaak Sybine Jansons. De drie auto's die de verdachte kon hebben gebruikt kwamen in beeld. Of iemand die had gezien. Misschien was er nog een onbekende vierde auto in het spel maar dat kon van alles zijn. Of het publiek daar ook naar had uitgekeken. En ja hoor, die avond kwamen de eerste tips al binnen. Later op de avond, op Nederland 3, zag ik weer diezelfde Opsporing Verzocht. Hoe had ik het nu? Ik keek mijn toestel na. Het Avrologo op Nederland 3? Ja, het programma werd herhaald in Nova. Er volgde een discussie over DNA-speurwerk en veroordeelden van zedenmisdrijven die vrij komen. Naar aanleiding van de verdachte in de zaak Sybine Jansons, die al had gezeten voor verkrachting. Eerder was zo'n discussie ook op B&W te zien. Slechts twintig procent van de op vrije voeten gestelde tbs'ers pleegde weer misdrijven, zei een deskundige. Ik zou een uitsplitsing willen zien tussen plegers van zedenmisdrijven en andere ex-delinquenten. Afzonderlijk waren de drie uitzendingen niet slecht maar het was veel misdaad bij elkaar. Na zo'n avondje moet de kijker zich onveilig voelen. Dat is het enige aantoonbare resultaat van veel misdaad en geweld op televisie, de angst gaat ver boven de misdaadcijfers uit. De eerste onschuldige is al uit Ypenburg verjaagd. Het TNO zocht naar sekskelders onder een school in Emmercompascuüm.

Vorige jaren was er het zinloze geweld, met nationale manifestaties. Het had weinig resultaat. Uit Leeuwarden kwam een nieuwe minister van Landbouw die alweer is opgestapt. Vrijwilligers in sportkantines moeten een diploma halen om het alcoholpeil in de gaten te houden. Even zinloos als al die demonstraties. De opwinding zal een DNA-databank dichterbij brengen en dat is nuttig. Verdachten kunnen dan worden opgespoord of vrijgepleit. Ex-zedendelinquenten worden misschien beter in de gaten gehouden. Ik hoorde zelfs het woord chemische castratie vallen. Daar mocht een jaar geleden niet over worden nagedacht. Waarom nu, die onrust?