NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur HANS KLIPPUS
SEVILLA, 28 AUG. De dokter zei dat ze moest proberen haar gewone leven op te pakken. "En dat is voor mij trainen en wedstrijden lopen", aldus Ludmila Enqguist. Dus doet de olympische hordekampioene tussen de chemokuren door mee aan de wereldkampioenschappen atletiek. "Ik weet niet zeker of ik een medaille kan winnen. Het is al mooi om hier te zijn", vertelde ze deze week in Sevilla.

In maart van dit jaar werd borstkanker ontdekt bij Enqguist. Op 21 april, de dag van haar 35ste verjaardag, vond de operatie plaats, waarbij haar rechterborst werd verwijderd. De artsen vertelden de patiënte dat ze volgend jaar misschien aan de Olympische Spelen van Sydney kon meedoen. Vijf dagen na de operatie ging Enqguist alweer voorzichtig in training. "Ik ben niet bang om dood te gaan, wel om een saai leven te hebben", zei ze. "Ik kan niet thuis gaan zitten wachten tot ik beter word."

Ze had ook haar moeilijke momenten. Zoals vlak na de operatie, toen ze hoorde dat ze verder behandeld moest worden met een zware chemotherapie. "Mijn eerste reactie was dat ik niet meer wilde leven. Want hoe kan mijn man van een vrouw houden die niet alleen een borst kwijt is, maar misschien ook nog haar haar gaat verliezen?" Snel trok ze weer bij. "Ik besefte dat dat met die borst kon worden opgelost." Lachend herinnerde ze er aan dat in de atletiek het moment dat een atleet met de borst over de finishlijn gaat bepalend is voor de tijd. "Daarom neem ik de grootste borsten die er bestaan." Haar rentree kwam veel eerder dan verwacht. Amper tweeënhalve maand na de operatie liep ze in Stockholm, waar ze meteen ook won. Het was een emotionele gebeurtenis. Ze liep een thuiswedstrijd, want ze komt tegenwoordig voor Zweden uit. De atlete woont er sinds 1993 en is getrouwd met haar trainer Johan Enqguist. In Atlanta bezorgde ze Zweden de eerste olympische atletiektitel uit de historie bij de vrouwen. Al voor haar race in Stockholm werd ze uitbundig toegejuicht door het publiek. Enqguist zei het gevoel te hebben dat het hele land met haar meeleefde.

In haar tweede wedstrijd, een maand later in Monaco, liep ze tegen bijna alle toploopsters van dit seizoen. Enqguist eindigde als vierde en hoefde nauwelijks iets toe te geven op de concurrentie. Die prestatie zorgde voor grote ontroering bij haar echtgenoot. "Ik kan mijn ogen niet geloven. Dit is ongelooflijk", stamelde Johan Engquist. In Sevilla behoort de atlete vanavond gewoon tot de grote kanshebbers voor de gouden medaille. In de drie voorronden liep ze sterk. Na de halve finale, die ze won, barstte Engquist van emotie in tranen uit. Volgens Johan Engquist zit momenteel op maar vijftig procent van het normale aantal trainingsuren zit. Bovendien zorgen de chemokuren steeds voor een flinke onderbreking. Ze heeft er vier gehad en moet er in september nog minstens twee ondergaan. De derde dag na zo'n ingrijpende kuur traint ze meestal alweer licht.

Veterane Enqguist heeft al een lange en bewogen carrière achter de rug. Ze deed in 1988 al mee aan de Olympische Spelen. In 1991 won ze voor het eerst de wereldtitel en in '97 weer. Enqguist werd in '93 voor vier jaar geschorst wegens het gebruik van steroïden. Na ruim twee jaar hief de IAAF de straf op omdat de atletiekfederatie geloofde in het verhaal dat de ex-echtgenoot en trainer van de atlete, de Rus Narozhilenko, de verboden stoffen stiekem door haar eten had gemengd.

Natuurlijk wordt ze nu vergeleken met Lance Armstrong. De Amerikaanse wielrenner overwon kanker en won dit jaar de Tour de France. Enqguist ziet echter geen grote overeenkomsten met Armstrong en put ook geen extra moed uit diens verhaal. "Ik weet bijna niets van zijn situatie", zei ze. "Hij had een ander, agressiever soort kanker dan ik. Maar ik denk dat hij een goede prestatie heeft geleverd."

Evenals voor Armstrong is er voor Enqguist veel belangstelling. Haar sponsor Nike belegde tijdens de WK in Sevilla een persconferentie met haar en de bekende Amerikaanse sprintster en hordeloopster Gail Devers. Vrijwel alle vragen waren voor Enqguist. Veel wilde ze niet vertellen over haar ziekte. "Ik heb er genoeg over gezegd. Ik ben hier om aan de WK mee te doen", zei ze. Daarna nam naast haar Devers ongevraagd het woord. Ze vroeg begrip voor de terughoudendheid van Enqguist. "Het valt in haar situatie niet mee om over de details van de ziekte te praten, omdat het allemaal nog zo vers is." "Thank you, Gail", reageerde een lachende Enqguist in gebroken Engels. De hordeloopster maakte een fitte indruk in haar strakke zomeroutfit. Wie goed keek, zag dat haar gezicht wat opgezwollen was. Belangrijk voor Enqguist is dat ze haar haardos nog heeft. Daarvoor krijgt ze tijdens de chemokuren, die elk zo'n drie uur duren, een soort verpakking van ijs om haar hoofd. De bevriezing voorkomt haaruitval. "Het is een heel onaangename behandeling", aldus Johan Enqguist. "Het is alsof ze drie uur met haar hoofd in de vriezer zit. Maar dat heeft ze er voor over. Ludmila is heel sterk."

Zie ook:
Strompelende atleten vragen om water(25 augustus 1999)
Steeplechase: Keniaanse kongsi weer succesvol (24 augustus 1999)
Misstap kost 'kanonskogel' Greene een wereldrecord (23 augustus 1999)
Een paar kratten bier voor record (21 augustus 1999)
Sprinter Troy Douglas mist WK wegens dopegebruik (20 augustus 1999)

( a d v e r t e n t i e s )