NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
"Wanneer Marnie haar moeder in Baltimore gaat opzoeken, voel ik me bijzonder dicht bij de film." Aldus filmmaker John Waters' (Hairspray, Cry Baby) antwoord op de vraag wat voor hem Hitchcocks meest definitieve scène is en dat gepubliceerd is in een bijlage over Alfred Hitchcock die deze maand bij het Engelse filmtijdschrift Sight and Sound zat. "Especially close to the cinema", zegt hij.

Het is een beetje een rare formulering, ook in het Engels volgens mij. Want je verwacht dat hij zou zeggen: 'Especially close to the cinema of Alfred Hitchcock' of 'Especially close to this film', maar hij laat het een beetje in het midden. Waar het hem natuurlijk om gaat, is dat Marnie haar moeder in Baltimore gaat opzoeken, want John Waters is 'especially fond of Baltimore', zijn geboorte-, woon- en werkplaats. En zoals Waters dit voorjaar nog in een interview met deze krant uitlegde, kan het ogenschijnlijk futiele detail dat de moeder van Marnie in Baltimore woont, voor hem voldoende zijn om van een film te houden.

Niet iedereen houdt van Marnie - te langdradig, te veel psychologie en romantiek, te weinig suspense zijn veel gehoorde aanmerkingen - al was het een van de films waarvan Hitchcock zelf gezegd zou hebben dat het zijn favoriet was (maar dat is inmiddels al zo'n uitpuilend lijstje dat het feit alleen dat the master of suspense himself dat vond ook niet meer genoeg garantie biedt). Marnie is wel een van zijn meest karakteristieke heldinnen: er is wat verwarring over haar haarkleur in de film, bruin? rood? maar uiteindelijk is ze natuurlijk een blonde ijskoningin; ze draagt een vreselijk trauma mee; is seksueel gefrustreerd en zou het allemaal best in haar eentje hebben gered als er niet zo'n geweldige held was gekomen om haar van zichzelf te bevrijden. Geen pseudo-slachtoffer zoals James Stewart in Vertigo of Cary Grant in North by Northwest, nee gewoon een echte lekkere James Bond-achtige eh Sean Connery-held dus. Grappig, brutaal, verstandig en romantisch. Hij leest zelfs boeken over jeugdtrauma's en frigiditeit. Want Hitchcock had een erg beperkte kijk op het seksleven van onderkoelde blondines.

Maar 'Tippi' (zoals ze met aanhalingstekens op de titelrol staat) Nathalie Kay Hedren is ook niet helemaal echt blond. Ze is een beetje geblondeerd, zoals zuinigjes wordt opgemerkt door haar moeder in Baltimore.

Marnie (Alfred Hitchcock, 1964, VS), VRT, 21.30-23.35u.