NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Hendrik Spiering
Waar draait het om in het leven? "Ik heb alles wat ik niet mooi vond het huis uitgegooid, allemaal materiële balast", vertelt een man die na een meniscusoperatie een 'bijna-doodervaring' had. "Ik heb niks gezien, maar ik heb heerlijke geuren geroken. Het was een bevrijding." Inmiddels is hij van baan veranderd. "Ze zeggen: na zo'n ervaring gaat je werk eraan of je huwelijk. Want je past niet meer in het plaatje."

Het praatprogramma Catherine (RTL4) ging gistermiddag over bijna- doodervaringen (BDE). De ene gast was na een busongeluk in een soort oranje centrifuge omhoog gezogen en had zich daarbij volkomen geaccepteerd gevoeld. Een ander was daadwerkelijk aan de hemelpoort gekomen maar hij werd teruggestuurd omdat hij niet genoeg van het leven genoten had.

Het duidelijkste kenmerk van zo'n BDE is wel dat de persoon die het overkomt zijn leven en wereldbeeld ingrijpend gaat reorganiseren. Een van de gasten had zelfs haar naam veranderd in Ajata: 'de ongeborene'. Een ander had haar 'spaarzucht' opgegeven en leeft nu bij de dag. Een derde BDE-er zat nog midden in het verwerkingsproces, zonder veel steun van zijn gezin. "God pa, je lijkt Jezus wel, doe toch niet zo zweverig", kreeg hij thuis te horen.

Opmerkelijk was dat iedereen er van uit leek te gaan dat de BDE daadwerkelijk een kijkje in het leven na de dood biedt, maar dat vrijwel niemand dat hardop zei. Presentatrice Catherine Keyl toonde die onzekerheid het duidelijkst, toen ze zei: "Een geweldig verhaal, over hoe het misschien is aan de andere kant." Een gepensioneerd arts ("na mijn BDE kon ik niet meer gewoon dokter zijn") gaf nog de meest uitvoerige interpretatie: "Het is een andere manier van bestaan. Niet een hiernamaals, maar een hiernaastmaals. Hier is de materie, daar de geest en dat is veel mooier. Je moet op beide manieren leven. Maar je moet die werelden wel uit elkaar houden want anders raak je helemaal in de war."

Er is op tv veel aandacht voor vreemde ervaringen, maar alleen bij de EO worden duidelijke conclusies getrokken. "Ik kreeg een visioen van een demon, gekleed in het bruine kleed van een pater, zonder handen, zonder voeten. En toen dacht ik: als dit kwaad bestaat, dan moet ook het goede bestaan: God", vertelde gisteravond een Belgische ex-junkie in Veranderingen. Kort daarop werd ze christen en in een paar dagen was ze van de drugs. En dus, zo meldt de presentator aan de kijker, "wil je ook een nieuw begin, maar denk je dat je te diep in de ellende zit? Dan mag ik je zeggen: de Here Jezus is dieper afgedaald dan jij. De God van de bijbel kan ook jouw leven veranderen."

Vergeleken met het BBC World-programma Hard Talk was Catherine zelfs een toonbeeld van voorzichtige nuchterheid. Geïnterviewd werd gisteravond Uri Geller en de Israelische paragnost/goochelaar kreeg geen enkele kritische vraag. Onweersproken mocht hij zeggen: "De mensen die mijn krachten weerspreken, vormen een kleine minderheid." Maar misschien was dat verrassende gebrek aan hard talk expres, want Gellers verhaal bleek nu volkomen leeg. Als hij lepeltjes buigt, voelt hij niks. Hij weet ook niet hoe het werkt: "Ik denk gewoon: buig, buig, buig."

Voer voor psychologen is dat Geller uit een gebroken gezin komt, met een mishandelende vader ("maar ik houd wel van hem") die zijn moeder acht maal dwong tot een abortus. Geller blijkt via zijn moeder familie van Sigmund Freud maar niettemin meldde hij onbekommerd: "Ik ben een geweldige echtgenoot en vader".

De treurigste verandering gisteravond was die van ex-beul Donald Hocutt, uit Missisipi, die na de vierde bediening van de gaskamer manisch depressief werd (Der Henker, ZDF). Al na zijn derde terechtstelling liep Hocutt nachten lang met een pistool door zijn huis, op zoek naar de geest van de door hem gedode misdadiger. Nu heeft hij een grondbedrijf en graaft hij visvijvers - net als vroeger zijn vader. "Hij stierf toen ik dertien was, en toen voelde ik enorme boosheid en haat."