R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Living Daylights
BAS BLOKKER
Zou ook kunnen. God weet hoe-die zijn wodka-martini's drinkt. Dus waarom zouden ze niet ook geschud zijn in plaats van geroerd? James Bond, in zijn vijfde gedaante toe aan de twintigste aflevering, is eigenlijk geen filmreeks meer, maar een soap. Wat in voorbeschouwingen en recensies de 'vaste ingrediënten' worden genoemd, zijn even roestige formules geworden als de liefdesrelaties in willekeurig welk televisie-feuilleton. Net zo min als een zinnig mens kan onthouden in welk deel van een soap hij nu is beland en wie het op dit moment met wie doet en welke scène volgt op de laatste uitbarsting van Janine in GTST - net zo min kan hij, hoeft hij, zich te herinneren welke James Bond in Venetië terechtkomt, welke zijn strijd onder water beslecht en welke tussen de lakens van Grace Jones belandt. En zoals een soap-karakter ook door verschillende acteurs kan worden gespeeld (meestal krijgen ze buiten beeld even een ernstig ongeluk, om een paar afleveringen verderop in hun nieuwe gedaante weer op te duiken; plastische chirurgie mevrouwtje), zo is ook James Bond een merknaam geworden waarachter willekeurig wie kan schuilgaan. De vraag naar wat een goede Bond-film is, is overschaduwd door de vraag wie de beste Bond is. De James Bond in The Living Daylights is Timothy Dalton. Ik vind hem een schitterende 007. Hard en somber. Met zijn fondanten love-interest Kara heeft hij maar mondjesmaat geduld. Als zij, na een geslaagde vechtpartij in een gevangenis, kirt: 'O James, je bent geweldig!', kijkt hij stuuurs en zegt: 'Waar heb je het over, we zitten nog altijd op een Russisch militair kamp, midden in Afghanistan'. (Deze Bond-film dateert uit 1987; de Russen zijn nog de vijand en aids- dreiging beteugelt James' driften.) Doodzonde dat Timothy Dalton maar twee keer mocht meedoen. Wat een opluchting was het dat we af waren van de wenkbrauwen en de haarlak van Roger Moore. En wat een teleurstelling dat we het nu weer moeten doen met de haarlak en de hangwangen van Pierce Brosnan. Nog even en de volgende James Bond is die van de betonnen kaakpartij: Forrester, Ridge Forrester.
The Living Daylights (1987, John Glen, Veronica, 20.30-22.55u.
|
NRC Webpagina's
27 APRIL 1999
|
Bovenkant pagina |