NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DE PARLEMENTAIRE ENQUETE naar de ramp met de El Al-Boeing die in 1992 boven de Bijlmer neerstortte is nog maar nauwelijks begonnen of de eerste personele maatregelen zijn reeds getroffen. Er zijn vier functionarissen op non-actief gesteld. Het kan verkeren. Zo traag als er in het verleden is gereageerd op de telkens terugkerende vraag om nader onderzoek naar de ware toedracht van de ramp, zo snel kwam het kabinet gisteren in actie.

Hiermee is eens te meer duidelijk geworden dat de enquete die deze week met de onthullingen over verzwegen lading, de bijzondere positie van El Al op Schiphol en het discutabele onderhoud van de toestellen van de vliegtuigmaatschappij zo'n dramatische wending kreeg, zeer verstrekkende gevolgen kan hebben. Wat vorige week nog even een parade van paranoïde personen leek te worden, is uitgegroeid tot een onderzoek dat veel verder gaat dan een ramp met een vliegtuig. Alles wijst er op dat dit inmiddels ook tot het kabinet is doorgedrongen. Het is nogal wat als de minister-president, terwijl het parlementaire onderzoek nog volop gaande is, grote woorden in de mond neemt zoals het vertrouwen in het bestuur en de rechtsstaat dat in het geding zou zijn. Kok had het gisteren op zijn wekelijkse persconferentie voorts nog over ,,ontoelaatbaar'' en ,,onvergeeflijk'' gedrag van degenen die besloten de informatie over de lading van de Boeing niet door te geven. Een gang van zaken waarover hij ,,razend'' en ,,verbijsterd'' zei te zijn. De vraag is of Kok niet erg snel is met zijn conclusies. Vele getuigen moeten immers nog worden gehoord, met het eindrapport is niet eens een begin gemaakt. Het doet enigszins denken aan de affaire ruim een jaar geleden tussen minister Sorgdrager van Justitie en procureur-generaal Docters van Leeuwen, toen de minister-president ook zijn oordeel klaar had op basis van een, naar later bleek zeer onvolledig beeld. Dat Kok de onthullingen die deze week uit de verhoren van de enquetecommissie naar voren zijn gekomen, zeer ernstig neemt is meer dan terecht. Toch dient hij terughoudendheid te betrachten.

DIT GELDT TEMEER nu er nog geen duidelijkheid bestaat over de rol van de politiek in het geheel. Uit de tot nu toe gegeven verklaringen van de bij de Bijlmeraffaire betrokken (ex)ministers is naar voren gekomen dat zij niet zijn geïnformeerd. Toch zou het al te simpel zijn daaraan de conclusie te verbinden dat hiermee voor de direct politiek verantwoordelijken de kous af is. Telkens was het de Tweede Kamer, vaak aangespoord door journalistieke onthullingen, die om nadere opheldering moest vragen. Zuchtend en steunend werd deze vervolgens verstrekt. De ministers mogen wellicht niet volledig geïnformeerd zijn geweest, maar daarbij rijst dan direct de vraag of zij zich wel voldoende hebben láten informeren.