NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Zaterdagavond en de debatshow Lagerhuis nam afscheid van levenslang bijstandsgenieter Henk Bres (46). Uit De Hhg. Fors, kaalgeschoren hoofd, gezet, open overhemd over trui, spijkerbroek, gouden halsketting. Soms dacht ik dat hij was behandeld door Arjen van de Grijn, de grimeur van Koot en Bie. ,,Waarom mag ik niks bèverdiene?'', had hij nog in een uitzending gezegd. ,,Ik heb geen tèèd om te werken''. Hij is vrijwilliger, zegt hij, net als de meeste uitkeringstrekkers. Vrijwillig figureerde hij in het debat-programma Lagerhuis. En op straat werd hij herkend. ,,Ik krèg veel positieve reacties op straat. Van iedereen, van oude dametjes tot ratjes'', zei hij gisteren. Na 64 uitzendingen werd hij gehuldigd met een bos bloemen. En hij mocht bepalen wie het beste debatteerde.

Op mijn harde schijf heb ik naar aforismen gezocht onder het trefwoord ,,Bres''. Over de gelijkheid van mannen en vrouwen. ,,Hoe moet dat nou als er brand is? Komt er een brandweervrouw naar boven. Dan moet die mij in de houdgreep nemen?''

Over asielzoekers: ,,Ze passen niet meer in de lift. Maar we blijven roepen kom, kom, kom maar naar binnen en dan valt-ie naar beneden.''

Over stropdassen: ,,Ik heb een hekel aan pakken. Als er een met een pak voor de deur staat, doe ik niet open. Dan kost het geld of word ik gearresteerd.''

Politicus zou hij niet worden, zei hij gisteren, want ,,ik ken m'n ège. Als ik macht had, zou ik ook maar mijn zakke gaan vulle''. Die zelfkennis was net voldoende relativering voor zijn beschuldiging.

Hoewel hij bijna een typetje werd, vind ik het jammer dat hij is vertrokken. Doorstroming moet er zijn. Maar er is behoefte aan een achtergebleven autochtoon in een arme wijk die zich zo plastisch uitdrukt. Nu zit er zelfs geen WAO'er of bijstandsgerechtigde meer bij en dat zijn alles bij elkaar toch bijna anderhalf miljoen Nederlanders. De Bressen maken de kracht uit van Lagerhuis. Het is een breed programma. Een huisvrouw en een havenarbeider met vut uit Rotterdam, een bureaumanager, een advocaat uit Woerdense Verlaat, een Rabobankdirecteur uit Linschoten. Emotionele uitvallen worden afgewisseld met grappige intermezzo's. Standpunten van de straat worden niet zorgvuldig weggepoetst of streng bestraft. Er wordt gedebatteerd onder voorzitterschap van Paul Witteman, vaak met een deskundige erbij. Het blijft niet bij enkel meninkjes verzamelen. Voormalig Vara- voorzitter Marcel van Dam is wel erg vorstelijk aanwezig. Twee keer verheft hij zich van zijn donkere houten lessenaar voor een gesproken column en voor een scherpe woordenwisseling met een gast. Een keer riep Witteman hem tot de orde, ,,Marcel, houd je mond''. Meestal mag hij zijn gang gaan. Debatteren kan hij goed en zijn standpunten zijn zelden gratuit. Hij is politicus af, dus hij hoeft geen rekening meer te houden met een achterban. Zaterdag bepleitte hij tegenover een milieu- activiste gasboringen in de Waddenzee. De gasten hebben veel plezier. Gevatheid wordt beloond met lachsalvo's. De meningen zijn zelden nieuw, maar de confrontatie tussen al die personen van verschillende herkomst is leuk. Het kan dus beschaafd blijven en er hoeven geen lijfwachten van Jerry Springer bij te zijn. Gaat het over allochtonen dan is er altijd wel een bij die zich aangesproken voelt. Die neemt dan geen stereotiep hulpverlenersstandpunt in. Meestal hebben allochtonen het over andere kwesties dan de multiculturele samenleving of inburgering. Ook in die zin is het een volwassen programma. Lagerhuis vind ik ideale publieke televisie. Toegankelijk en populair zonder dat er wordt gebukt voor de kijker. De deelnemers worden geselecteerd op uitdrukkingsvaardigheid, zodat het aantrekkelijk blijft. Dergelijke democratische participatie voorkomt dat de Bressen onder ons politiek de verkeerde kant op gaan.