|
|
|
NIEUWSSELECTIE Min. Binnenlandse Zaken
|
H O O F D A R T I K E L :
Meer dan een CAO
Het is onderhandelingstechnisch bezien van de kant van de politiebonden begrijpelijk dat zij nu een afwachtende houding aannemen. Zij hebben een akkoord; het is de overheid die daar nu van afwil. Maar de twee grootste vakbonden overspelen hun hand als zij stellen dat minister Peper wegens onbetrouwbaar gedrag moet aftreden. Met alle respect: daar gaan zij niet over. Dit soort uitspraken vormen slechts een verdere belasting van de toch al troebele verhoudingen. De normale gang van zaken bij een verschillende uitleg van een CAO-akkoord is dat de betrokken partijen rond de tafel gaan zitten. Dan wordt bijvoorbeeld bekeken of eventuele onbedoelde neveneffecten uit de overeenkomst in de toekomst geredresseerd kunnen worden. Inmiddels is duidelijk dat bij de politie-CAO niet meer op deze voor het bedrijfsleven gebruikelijke wijze uit de impasse kan worden gekomen. Er zullen derden aan te pas moeten komen. De overheid kent in het arbeidsvoorwaardenoverleg het middel van arbitrage. Als die ergens op zijn plaats is, dan wel hier.
DAARMEE ZULLEN DE problemen geenszins voorbij zijn. Voor het CAO-conflict zal op een zeker moment wel een oplossing worden gevonden. Maar veel ernstiger is de sfeer van onderling wantrouwen die dit conflict heeft blootgelegd. Er moet de komende jaren nog heel wat gebeuren in de verstarde politieorganisatie. Met de huidige moeizame relatie tussen de minister en het politiepersoneel is de kans op voortgang in dit proces nihil.
|
NRC Webpagina's
1 FEBRUARI 1999
|
Bovenkant pagina |