NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Iedereen had deze oorlog eerder meegemaakt. Desert Fox kwam meer routineus op de televisie dan Desert Storm, bijna acht jaar geleden. De gelijktijdige afzettingsprocedure voor de president maakte het spannend. De programmamakers waren goed geprepareerd. De groenige infrarood-camera van CNN staarde gisteravond in de nacht van Bagdad naar het vuurwerk van het luchtafweergeschut. Tijdens al die beschietingen was er nog volop verkeer van voetgangers en auto's op straat. Geen Koude maar een Koele Oorlog.

CNN-correspondent Christiane Amanpour dook niet onder haar hotelbed en riep geen holy cow. Vanuit het raam van het Iraakse ministerie van informatie beschreef ze kalm de ontploffingen en branden die ze zag. De aanwezige Iraakse minders zorgden ervoor dat ze niet te specifiek werd over de geraakte posities. Haar concurrent van BBC World kon al op een onbewaakt ogenblik melden dat er een brand was dichtbij het presidentiële paleis. De minders kunnen niet al te streng zijn, want ze hebben de televisie nog nodig om de gewonden en doden aan de wereld te tonen. Ook de Nederlandse televisie was erbij. Het Journaal had zelfs Gerard Arninkhof naar Bagdad gestuurd. De Iraakse regering heeft liever televisiejournalisten dan krantencorrespondenten. Loslopende mensen zonder camera zijn lastiger om in de gaten te houden. Arninkhof kwam uitgebreid aan bod voor het spul begon, maar op het moment suprème zag ik hem niet. Kan zijn dat hij geen aansluiting kreeg, want het is lastig werken daar. Een ander probleem is dat het Journaal anders dan concurrent RTL4 niet op extra nieuwsuitzendingen is ingericht. Gelukkig sprong Maartje van Weegen van Nova in het gat met een uitstekende achtergronduitzending, geïllustreerd met CNN-beelden. RTL4 ging tot in de vroege morgen door met wapenspecialisten, reacties uit Israel, van de Tweede Kamer en helder getekende studiofilms van de krachtsverhoudingen en de doelwitten. CNN is echt de diplomatieke spreekbuis op zo'n moment, die ,,het nieuws brengt zodra we het naar u kunnen krijgen''. Zij volgt alle verklaringen van Amerikaanse ministers, Congresleden, Iraakse woordvoerders, waarbij Bagdad in beeld blijft, ook als er niets gebeurt. Andere zenders als BBC World en de Nederlandse ruimden meer tijd in voor analyse en achtergronden. Nova liet gisteren het nieuwe geleidingssysteem zien dat speciaal voor dit soort bombardementen is ontworpen. Op zijn beeldscherm moet de piloot een aantal vierkante poortjes doorvliegen om van vijandelijke acties vrij te blijven. Het doelwit bevindt zich in een in rode lijnen getekende belvormige kooi. Zelfde kooi als in een oud computerspelletje dat ik ken. Ik wist niet dat een op het computerscherm nagebootst bombardementsvliegtuig zo realistisch is. Of omgekeerd: ik wist niet dat de oorlog voor het Westen zo natuurgetrouw op dit spelletje lijkt. Pas na ruim een uur kwamen de bazen van het high tech-geweldaan het woord, premier Blair en president Clinton. Moderne topmannen van het staatsbedrijf met communicatietalent maar geen ervaren opperbevelhebbers. Gisteren mocht Blair eerst spreken om te laten zien dat de met afzetting bedreigde president Clinton niet alleen stond. De Britse premier kondigde de acties aan voor een rijkelijk versierde Kerstboom, niet echt een stemmige achtergrond voor de gelegenheid. Dat moeten ze daar hebben beseft, want later hield hij zijn verhaal nog eens buiten, voor de deur van 10 Downing Street. Blair is als het jongste Kamerlid dat de debatingwedstrijd heeft gewonnen. Voortdurend moest hij zijn routineuze, redelijke glimlachje van 'ik heb de oplossing' onderdrukken. Maar bombardementsvluchten zijn geen verkiezingscampagne en ze zijn zeker niet de oplossing. Blair las zijn verklaring vanachter een katheder voor aan een publiek. Clinton sprak daarentegen via de camera recht de kamer in, tot mij. Een passende vertoning. Hij pauzeerde op de juiste momenten, trok zijn empathische pruillip, slikte somber maar toch blijf ik ongerust.