NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

EEN ZUCHT VAN verlichting of een zucht van frustratie. Dit weekeinde bond Saddam Hussein voor de zoveelste keer in; de inspecteurs van de Verenigde Naties keren terug naar Irak.

De vraag is hoeveel ruimte de voornaamste acteurs elkaar zullen laten. Saddam, de verliezer of de inventieve manipulator van Amerikaanse overmacht. Clinton, de man met de sterkste troeven in handen of het slachtoffer van de omstandigheden. De Amerikaanse strijdkrachten blijven paraat. Secretaris-generaal van de VN Kofi Annan heeft Saddam gewaarschuwd dat een volgende keer geen tijd zal zijn voor diplomatie. Anders gezegd, de geringste hinder van inspectie zal voldoende zijn om Irak af te straffen. Dit weekeinde zijn twee aanvallen afgelast. Saddams onverwachte verzoeningspogingen verstoorden het Amerikaanse vergeldingsscenario.

De geschiedenis van de internationale controle op Iraks liquidatie van zijn massavernietigingswapens stemt niet hoopvol. De Amerikaanse ex-inspecteur Ritter heeft onlangs het een en ander onthuld over de hoge graad van perfectie die de Iraakse misleidingsmanoeuvres hebben bereikt. Ook nu is onduidelijkheid blijven bestaan over de voorwaardelijkheid of onvoorwaardelijkheid van Saddams inbinden. Sinds Irak een jaar geleden de inspecteurs van Amerikaanse nationaliteit het land uitzette, is van doelmatige inspectie geen sprake meer geweest - ondanks het akkoord dat Annan in februari in Bagdad sloot over voortzetting van de inspecties. Het Iraakse regime ontkent gewoonweg over massavernietigingswapens te beschikken en eist derhalve intrekking van de internationale sancties.

PRESIDENT CLINTON heeft dit weekeinde hardop gepleit voor het vertrek van Saddam Hussein. Speculaties dat Amerikaanse aanvallen zouden zijn gericht op uitschakeling van elitetroepen die Saddam en zijn kliek tegen de oppositie beschermen, begeleidden de jongste crisis. Maar waar zelfs Iraks nederlaag in de Golfoorlog in Bagdad niet tot een wisseling van de wacht heeft geleid, lijkt de kans daarop onder de gegeven omstandigheden niet veel groter geworden. Het regime controleert de media en de verbindingen met de buitenwereld en het weet in eigen land en voor een groot-Arabisch gehoor voortdurend Saddams nederlagen als overwinningen voor te stellen. Saddams overlevingsstrategie is tot dusverre onovertroffen.

Het kernprobleem voor de Amerikanen is de verhouding tussen de overtreding en de straf. Saddam weet tijdens iedere crisis tijd te winnen om vervolgens zoveel toe te geven dat de afstraffing die de VS voor hem in petto hebben, overtrokken lijkt. De obstructies die volgen blijven dan een tijdlang onbeantwoord. Pas als Irak weer de confrontatie zoekt, begint de escalatie van voren af aan. Ook nu is de kans groot dat Saddam het spel op zijn manier verder speelt.

OVER SADDAMS motieven kan geen twijfel meer bestaan. Het regime streeft het herstel van zijn militaire macht na, het liefst in open verbinding met de buitenwereld, maar desnoods in een isolement. Het afgelopen jaar heeft Irak de tijd en de ruimte gekregen om verder te werken aan de wederopbouw van zijn arsenalen. De komende dagen en weken zal moeten blijken of de inspecteurs nu werkelijk in staat zullen worden gesteld om tot een serieuze bestandsopname te komen. Als dat niet het geval is, zal de crisis voortduren. En zal Saddams inbinden andermaal als manipulatie worden ontmaskerd.

( a d v e r t e n t i e s )