NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Gisteren op de tv de nieuwe oplossing voor het asielzoekersprobleem gehoord: interculturele communicatie. Wie stelde het voor? De enige hoogleraar interculturele communicatie in Nederland, prof. David Pinto.

In Het Elfde Uur zei hij dat zijn vak aan elke school kan worden gegeven net als rekenen en geschiedenis. Dan kan iedereen leren om met allochtonen om te gaan. Daarbij gelden een paar algemene grondprincipes, net als in de algemene taalwetenschap. ,,Ik kan het u in een paar dagen bijbrengen'', zei hij. Zou het ook helpen tegen lekkende tenten? Na lidmaatschappen van D66 en de PvdA verlaat Pinto nu ook de VVD. Hij is teleurgesteld over de manier waarop het VVD-Kamerlid H. Kamp zich over asielzoekers uitlaat. Hij trad nauwelijks in details. De socioloog Herman Vuijsje heeft de Nederlandse publieke discussie vergeleken met een schoepenrad, dat zich alleen met schokken beweegt. Normaal staat alles stil. Niemand durft de consensus onder intellectuelen te verbreken op straffe van uitsluiting en verdachtmakingen. Pas wanneer een schoep helemaal vol is, gaat het rad met een klap verder. Bij de discussie over de ziektewet ging het zo. Nu wentelt het rad van de asielkwestie en dat is op televisie goed te zien. Het door de overheid gesubsidieerde Vluchtelingenwerk wordt niet altijd om een stempel van goedkeuring gevraagd. Toen bisschop Muskens een aantal weken geleden in Nova het Nederlandse asielbeleid op de korrel nam, luisterde interviewer Cees Driehuis niet meer braaf knikkend toe. Hij confronteerde de goedheiligman met cijfers waaruit bleek dat Nederland na Duitsland en Engeland in West-Europa de grootste aantallen opneemt. Met al zijn kritiek bleek Muskens slecht op de hoogte te zijn. Meestal houden journalisten, ook op de televisie, zich angstvallig aan de bestaande dogma's. Afgelopen zondag, bij Buitenhofmoest moest interviewer Rob Trip duidelijk nog wennen aan het draaiende schoepenrad. Hij vroeg de aanwezige Kamerleden over de 'toonhoogte' van het debat tussen PvdA-er Bert Middel en VVD-er H. Kamp. Voor journalisten is het flauw om daar achteraf over te jammeren omdat zij niets liever hebben dan een felle discussie. In dezelfde uitzending probeerde Europarlementariër Hedy 'd Ancona op ouderwetse manier het debat over asielzoekers te smoren. ,,Het is jammer dat men zo'n belangrijk probleem gebruikt om zich politiek te profileren'', zei ze. Zij vond dat het onderwerp zich niet leende voor debat maar wel voor beleid. Het is wel een erg cynische visie op politiek dat die volgens haar 'het slechte in de mens mobiliseert'. Gelukkig is zij een van de weinigen die er nog zo over denken.

Ik was wel benieuwd wat voor beleid Nederland volgens haar zou moeten voeren, gegeven de slechte Europese samenwerking. Hoeveel miljard wil d'Ancona bestemmen voor opvang? Drie, vijf of ongelimiteerd? Moet Nederland asielzoekers nemen die door andere landen zijn afgewezen? d'Ancona suggereerde van wel. Wordt er volgens haar nooit een grens bereikt? Er wordt zelden doorgevraagd en interviewers stellen zich tevreden met algemene morele uitspraken.

Over de algemeenheden is iedereen het juist eens: wie vervolgd wordt, heeft recht op asiel. Niemand wil het Vluchtelingenverdrag opzeggen. Maar het gaat erom hoe onderscheid moet worden gemaakt tussen politieke en economische vluchtelingen. Bij Lopende Zaken maakte staatssecretaris J. Cohen de kijker deelachtig van de praktische dilemma's. De actualiteitenrubriek, helderder dan de vroegere Wereld volgens Dummer, confronteerde de kijker met de deprimerende werkloosheid van asielzoekers. Helaas vroeg de interviewer niet aan het arbeidsbureau waarom de vluchtelingen alleen appels mogen plukken. Zou het niet zo zijn dat meer concurrentie op de arbeidsmarkt ook 'het slechte in de mens mobiliseert'?