NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

SUE BAKER
Het is in Groot Brittannië net zo iets als het noemen van een favoriete James Bond-film: wie zegt dat hij is opgegroeid met bepaalde pre-sentatoren van Blue Peter, geeft meteen zijn leeftijd prijs. Het BBC-kinderprogramma met de magazine-formule is inmiddels veertig jaar oud.

De echte verjaardag is aanstaande vrijdag, maar het feest begint vanavond al op BBC 2 met Blue Peter Night. Op een middag in 1958 verscheen er op de zwart-wit-televisie een vlag in beeld, waarna twee jongelui verschillende speelgoed-spoorrails en poppen demonstreerden. Het programma werd genoemd naar de vlag, de Blue Peter, die wordt gehesen om te laten zien dat een schip de haven verlaat.

Het duurde tot 1962 totdat het informatieve kinderprogramma zijn huidige vorm kreeg. Toen nam producente Biddy Baxter het roer over en introduceerde het scheeps-logo, de herkenningsmuziek (door de jaren heen steeds opnieuw gearrangeerd, één keer zelfs door Mike Oldfield), de badges (zo gekoesterd door de eigenaren dat ze nooit te vinden zijn op rommel-markten), de dieren en de liefdadigheidsacties (inmiddels goed voor miljarden ponden). Sindsdien is het programma nooit meer van formule veranderd. Het vervliegen der jaren is alleen maar te merken aan het feit dat de presentatoren steeds jonger worden en steeds minder het statige BBC-Engels spreken.

Biddy Baxter heerste over Blue Peter met een ijzeren vuist; alle presentatoren die vanavond aan het woord komen, waren bang voor haar. Toen ze in juni 1988 afscheid nam, werd achter de scherm een zucht van opluchting geslaakt, terwijl de rest van Groot Britannië in de rouw leek te gaan. Wie zou voortaan de goede zeden van hun kinderen op peil houden? Hun vrees leek echter ongegrond te zijn, want Blue Peter zeilde gewoon verder. Biddy Baxter is ook geïnterviewd voor Blue Peter Night en blijkt nu een charmante oude dame te zijn.

Door de jaren heen heeft Blue Peter een aantal zaken aan het collectieve Britse geheugen toegevoegd. Het beroemdst is waarschijnlijk de uitdrukking: ,,Here's one I made earlier.'' Vanaf het begin van het Baxter-tijdperk heeft het programma de kijkers stap voor stap laten zien hoe ze iets kunnen maken uit huishoudafval, pakpapier, linten en andere frutseltjes. In de beginjaren werden moeders aangespoord geen toiletpapierrollen weg te gooien; tegenwoordig moeten ze lege yoghurtpotten bewaren. Maar niet alle presentatoren zijn even handig in het maken van een kerstdecoratie of een poppenhuis. Vandaar dat er altijd een exemplaar klaar staat. Het toppunt deed zich aan het eind van de jaren tachtig voor toen Yvette Fielding pannenkoeken ging bakken. Ze zat onder het beslag, de pannenkoeken plakten aan de pan vast en vielen uiteen. Yvette haalde van buiten beeld een bord vol perfecte exemplaren en zei: ,,Here's some I made earlier.''

Het is best mogelijk dat deze scène vanavond wordt herhaald. Wat vrijwel zeker wordt herhaald, is het incident met de baby-olifant. Sinds de komst van Baxter heeft Blue Peter altijd een hond als huisdier. De eerste was Petra, en haar beeltenis staat in de Blue Peter-tuin achter Television Centre in Londen. Maar het programma heeft ook veel andere dieren te gast gehad. Het olifantje dat in 1969 te gast was, heette Lulu. Wie aan de toenmalige presentator John Noakes denkt, denkt tot op de dag van vandaag aan Lulu, die de studiovloer bevuilde alvorens het hele decor te vernietigen. De dagen waarop bijna iedereen naar Blue Peter keek en de volgende dag de reportages of gasten met elkaar besprak of met een eigen versie van de kerstdecoratie pronkte, zijn achter de rug. Toch blijft Blue Peter drie keer per week een trekpleister. Behalve voetbalwedstrijden zijn er tegenwoordig weinig televisieprogramma's waarnaar 'iedereen' kijkt. Wedden dat vanavond vrijwel heel Groot Britannië aan de buis gekluisterd zit?

Blue Peter, BBC2, 19.00-20.00u. en 21.55-00.05u.