NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur GUIDO DE VRIES
GRENOBLE, 27 JULI. Achter een dikke haag toeschouwers op de Boulevard Clémenceau in Grenoble zit Félix Durand (66 jaar) op een bankje in de schaduw. Het is zondagmiddag en in afwachting van de Tourkaravaan leest hij France-Soir, dat opent met de kop: '57 % van de Fransen: de Tour moet doorgaan'. Durand is het er van harte mee eens. De dopingaffaires mogen la Grande Boucle niet vermoorden, zegt hij. ,,Ze moeten wél verdwijnen, en daar kan maar één groep mensen voor zorgen. De sponsors, mijnheer.''

De wielerliefhebber Durand meent dat de sponsors in hun eeuwige streven naar meer publiciteit de Tourrenners dwingen ,,bovenmenselijke prestaties'' te leveren. ,,Wie een contract wil, moet tegenwoordig een etappe lang een gemiddelde van 48 kilometer per uur kunnen rijden. Dat kun je niet op kip met spaghetti, daarvoor moet je soms uit de verboden pot snoepen.''

Het dopinggebruik is zo oud als de wielersport zelf - Durand beaamt het. In de jaren vijftig was hij in Grenoble getuige van een interview van een journalist met Louison Bobet, destijds drievoudig Tourwinnaar. ,,Op de vraag van de verslaggever of hij doping gebruikte, antwoordde Bobet: 'Nee. Met doping schiet je niets op. Als het zou helpen, zouden alle apothekerszonen toch wielerkampioenen zijn?' Ik zag aan de kop van die Breton dat hij stond te liegen.''

In France-Soir van zaterdag staat dat bij de enquête na de dopingaffaires 39 procent van de Fransen zich min of meer vóór het onmiddellijke stoppen van de Tour uitsprak. Steffen Claus (33 jaar) uit het Duitse Hattingen heeft het gelezen. Hij staat in wielertenue (met een shirt van Telekom van Tourwinnaar Jan Ullrich) bij het perscentrum in Grenoble. ,,Of ze het hele spel stil moeten zetten? Nou nee. De wielersport heeft met die dopingaffaires al zo'n opdonder gehad. Het feest is eraf. Ik heb ook geen moraal meer. Had ik dit vooraf geweten, dan was ik niet op fietsvakantie in Frankrijk gegaan.''

Fabrice Pottier (17 jaar) uit Parijs ligt op een grasveld in de buurt van de finish. Zijn oude oma heeft hem vorige week op het hart gedrukt 'toch vooral geen wielrenner te worden'. ,,Die slikken en spuiten maar'', zei ze. De tiener Pottier had haar gerustgesteld: hij blijft voetballer. ,,Maar in elke sport wordt doping gepakt'', verzekert hij. Daar is op zijn school uitgebreid over gediscussieerd. Alleen zijn er bij het fietsen en de atletiek meer controles, heeft hij gelezen.

Pottier krijgt bijval van Thierry Lopez, een gebruinde werkloze uit Grenoble. Lopez - brede borst, kaalgeschoren hoofd, aan twee kanten oorbellen - vertelt dat hij als bodybuilder tot vier jaar geleden volop testosteron en anabole steroïden gebruikte.

,,Controles? Die waren er niet. Een dokter scharrelde met die tabletten. Aanvankelijk was er heel gemakkelijk aan te komen, tegenwoordig onder Chirac is het lastiger. Ik werd sterk van dat spul, kreeg stevige spierballen. De vrouwen waren gek van me. Maar ik ben met die troep gestopt omdat ik last kreeg van mijn kop en heel agressief werd. En je wordt niet oud.''

Félix Durand beaamt het laatste. In zijn geliefde wielrennen zijn veel toppers jong gestorven. Hij herinnert aan Jean Mallejac (,,die zoop en stond stijf van de dope''), Bobet, Jacques Anquetil. En natuurlijk Tommy Simpson, die in 1967 in de klim van de Mont Ventoux stierf aan de gevolgen van alcohol- en drugsgebruik. In 1978 ging Durand vanuit Grenoble naar de Touraankomst op Alpe d'Huez. ,,Wat een mooie sportdag had moeten worden, werd een drama'', weet hij nog, doelend op de zaak-Pollentier. De Belg Pollentier won de etappe en veroverde de gele trui, maar hij fraudeerde bij de dopingcontrole: hij had een 'peertje' met gezonde urine onder zijn arm verstopt en probeerde die in te leveren. De artsen betrapten hem en Pollentier werd uit de Tour gezet.

De affaire-Pollentier is stukken onbeduidender dan de huidige dopingkwestie rondom Festina en TVM, weet ook Durand. Maar aan het einde van het gesprek wil de zestiger vanaf zijn bankje graag kwijt dat het wielrennen ,,niet enkel uit gebruikers'' bestaat. ,,Er zijn ook veel coureurs die clean reden. Mannen die door brood en wijn ijzersterk werden en het volk geweldig amuseerden. Gezonde kerels die een hoge leeftijd haalden. Ferdi Kübler, die leeft nog. Gino Bartali óók. Ze wonnen de Tour toen ik nog een jongeman was.''