NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

WIM KÖHLER
Het lijkt de zoveelste gedramatiseerde ziekenhuisserie over een eerstehulpafdeling, maar het is echt. Een vierdelige documentaire van de Britse filmer Joseph Bullman vanuit het Kingston Public Hospital op Jamaica. Eens was het het beste ziekenhuis in het Caraïbisch gebied. Nu heeft het alleen nog de grootste eerstehulpafdeling in deze wereldregio.

Het ziekenhuis ligt middenin een wijk waar jaarlijks honderden doden vallen door pistoolschoten of messteken. Het gevolg van afrekeningen van gangs en andere conflicten die niet met een gesprek of vuistgevecht worden opgelost. Het leidt tot oorlogsgeneeskunde in vredestijd en Bullman wil in zijn serie laten zien hoe artsen daarin functioneren.

In deel 1 volgen we de eerste nachtdienst van eerstehulparts J.T. Heir. Hij is opgeleid in Canada en wilde ervaring opdoen in een ziekenhuis waar echt wat te doen was. Maar hij had niet verwacht in een war zone terecht te komen. Hij spreekt er met enige verbijstering over. Maar zegt ook koeltjes bij binnenkomst van het ziekenhuis: ,,You have to leave all your knifes at the doors over here. Allright?'' Het ziekenhuis is omringd door militaire politie met machinegeweer. En die schiet ook, laat de inleiding van de film zien, terwijl een straatzanger zo lang mogelijk onverstoord doorzingt.

Op de kraamafdeling gaat het er dan nog vriendelijk aan toe. Vrouwen die er willen bevallen moeten eerst zelf bloed geven. Daaraan is nu eenmaal een tekort. Verder heerst alleen de chaos bij het vaststellen van de duur van de zwangerschap. De manager, een donkere sjiekgeklede vrouw, is een doortastende verloskundige die een verpleger er publiekelijk van langs geeft omdat hij onvoldoende gegevens heeft verzameld. De gefilmde medische problemen beperken zich hier tot de vraag of een pasgeboren kindje met syfilis is besmet. Voor de rest drijven er sociale problemen boven. Wat moet er van de kinderen worden gezien de omstandigheden waaronder ze worden geboren. De moeders hebben dikwijls geen inkomen, staan, tegenover de registerende ziekenhuisautoriteiten, alleen in het leven en weten niet, of willen niet zeggen wie de vader van het kind is. Op de eerstehulp heeft Heir voor sociale en ook voor juridische problemen geen tijd. Een man met een lange maar oppervlakkige jaap in zijn rug (Heir: ,,Somebody tried to cut him open.'') probeert te vertellen wie hem dat geflikt heeft, maar Heir verwijst hem naar de politie. De patiënt kan trouwens, voorzien van hechtingen en verband, toch naar huis. Het gruwelijkste beeld biedt de man die met een grote steekwond in zijn keel in een personenauto bij het ziekenhuis wordt afgeleverd. Twee man personeel ploffen hem op een brancard. Heir neemt de situatie in ogenschouw, wil zo snel mogelijk de bloedgroep bepaald en dan donorbloed. Verplegers knijpen ondertussen 's mans doorgesneden halsslagader dicht, weten toch nog ergens een infuus te geven, controleren zijn bewustzijnstoestand, kijken naar ogen en tandvlees. Heir probeert even later nog een voorzichtige hartmassage, maar de ervaren verpleegster knikt al nee. Twintig minuten later, er is nog geen bloed gearriveerd, is man dood. Heir: ,,No idea who he is. His throat is completely cut. His chances didn't look great but we were hoping something positive would come out.'' Twee familieleden identificeren hem later als Clinton Wiggon, een 28-jarige straathandelaar die bij een ruzie om een verkooppunt de keel werd doorgesneden. De beelden zijn schokkend, maar wat cineast Bullman met zijn beelden wil laten zien is onduidelijk. Ook in de populaire serie ER werken de artsen in een war zone. Dat geeft de serie een deel van zijn spanning. In Jamaica E.R. gaat het er een stuk primitiever aan toe. Dat was te verwachten. Wil Bullman ons tonen dat we de handjes moeten dichtknijpen dat de ziekenhuistaferelen bij ons in het westen toch meer op de beelden uit de echte serie ER lijken? Of moet het budget voor ontwikkelingshulp in het regeerakkoord alsnog aangepast?

Jamaica: E.R.(1), Ned.3, 20.22-21.02u.