NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Terwijl het portret van vader Ugo (onder meer La grande bouffe) momenteel een Italiaanse postzegel siert, maakt zoon Ricky Tognazzi naam als regisseur van (in eigen land) controversieële politieke thrillers. Stelde hij in Ultra (1990, en bij mijn weten in Nederland alleen op video uitgebracht) het extreem rechtse gedachtengoed van veel voetbalvandalen aan de orde, in La scorta (de lijfwacht) neemt hij het in Italië immer politiek gevoelige onderwerp van het corrupte juridische systeem onder de loupe.

De film herinnert licht aan de moord op anti-mafia rechter Giovanni Falcone die in 1992 op weg naar het vliegveld van Palermo door een autobom om het leven kwam, evenals zijn echtgenote en drie bodyguards. Je zou kunnen zeggen dat La scorta verder gaat waar Falcone noodgedwongen moest ophouden, want de film onderzoekt hoe het is voor de opvolgers van vermoorde helden. Kiezen zij ervoor zich te conformeren, of zich een tijdje gedeisd te houden, of storten zij zich met volle overgave op het ontrafelen van ondoorzichtig gekonkel?

Rechter De Francesco (Carlo Checchi) lijkt zich aanvankelijk niet al te opzichtig in de voetsporen van zijn geëxecuteerde voorganger te willen begeven. Terwijl lijfwacht Angelo (politie-agent Antonio uit Il Ladro di Bambini) een vriend was van de vermoorde rechter en als het ware staat te trappelen om hem te wreken. Zijn collega's Andrea (Enrico lo Verso), Raffaela (Tony Sperando) en Fabio (Ricky Memphis) denken daar heel anders over. Zij lijken hun baantje alleen maar te hebben aangenomen om zo snel mogelijk te worden overgeplaatst.

La Scorta volgt hun politieke bewustwording van argusogen. Van lompe dommekrachten veranderen zij gedurende de film in getrainde geheimagenten die de zich steeds scherper profilerende rechter van onderzoeksmateriaal voorzien. Hoewel de film qua sfeer en tekening zeker schatplichtig is aan de een aantal jaar geleden zeer populaire televisieserie De octopus, heeft regisseur Tognazzzi de Italiaanse melancholie verlevendigd met wat Amerikaans aandoende actiescènes. Sterk aan de film is vooral de nadruk die wordt gelegd op de administratieve en bureaucratische 'derde macht' die mogelijkerwijs een nog veel grotere oorzaak is voor corruptie dan de mafia zelf.

la Scorta (Ricky Tognazzi, Italië 1992). Belg.2, 22.35-0.05u.