NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: Cinecenter, Amsterdam; Lantaren/Venster, Rotterdam; Haags Filmhuis; 't Hoogt, Utrecht; Plaza Futura, Eindhoven; Cinemariënburg, Nijmegen

'Het wezen van de kunst ligt in het vinden van schoonheid waar je die het minst verwacht'

De stoffige schrijver en de naïeve tienerster

Door PIETER STEINZ
'Dr. Death' wordt hij genoemd door winkelbediendes die zijn chique- archaïsche naam verkeerd lezen. Freudiaanse vergissinkjes wellicht, want Giles De'Ath, de hoofdpersoon van Richard Kwietnowski's innemende debuutfilm Love and Death on Long Island, maakt niet bepaald een levendige indruk. Als vroegbejaard schrijver van de oude stempel verschanst hij zich in zijn Londense werkkamer tegen de moderne tijd. Contact met de buitenwereld mijdt hij, en alleen een huishoudster maakt af en toe inbreuk op zijn isolement.

Totdat Giles zichzelf op een dag - zeer toepasselijk - buitensluit, en voor een regenbui de bioscoop in vlucht. De film hij ziet is niet de E.M. Forster-bewerking die hem naar binnen lokte, maar Hotpants College 2, een puberfilm die door een recensent wordt omschreven als 'a puerile romp without a single redeeming feature.' Maar Giles ziet wél iets dat de moeite waard is: de beeldschone jongeling Ronnie Bostock, die zelfs in pizzabakkersoutfit (en besmeurd met ketchup) nog doet denken aan de jong gestorven dichter Chatterton.

Giles raakt geobsedeerd door Bostock, de tienerster van films waarbij Porky's pikante pretpark intelligent afsteekt; per slot van rekening ligt het wezen van Kunst in 'het vinden van schoonheid waar je die het minst zou verwachten.' Hij legt plakboeken aan met 'Bostockiana', koopt een video (en daarna een televisie) om Ronnie's films te bekijken, en gaat met vakantie naar de woonplaats van zijn idool op Long Island. Daar komt hij door wilskracht en slim gevlei bij Ronnie en zijn vriendin in het gevlij.

Je zou Love and Death on Long Island een film over stalking kunnen noemen, ware het niet dat Kwietniowski zijn hoofdpersoon heeft uitgerust met weinig kwaad in de zin. Pas aan het eind van de film laat Giles De'Ath even zien dat hij niet helemaal de sympathieke, wereldvreemde sul is die hij leek, en dat hij bereid is hard te vechten voor zijn zo plotseling opgekomen liefde. Wie op basis van titel en thema een tragisch einde la Dood in Venetië verwacht, komt trouwens bedrogen uit. Een happy ending heeft Love and Death niet, maar de ontmoeting tussen de super-Britse schrijver en de super-Amerikaanse filmster heeft op beiden een positieve uitwerking.

Regisseur, en scenarioschrijver Kwietniowski bewerkte de gelijknamige cultroman van Gilbert Adair tot een bij vlagen ontroerende komedie waarin subtiele grapjes over de verschillen tussen Amerika en Engeland ('I see, baseball is a kind of circular cricket') en de kloof tussen hogere en lagere cultuur (Rimbaud versus Rambo) worden afgewisseld met komische parodieën van bte highschool-films. 'Jij bent een remspoor in de onderbroek van het leven,' joelt de ene puber tegen de andere, terwijl in de gymzaal rondborstige meisjes begluurd worden door de dikste jongetjes van de klas.

Kwietniowski filmt zijn comedy of manners rechttoe-rechtaan, en onderscheidt zich vooral door een afgewogen kleurgebruik van de gemiddelde Britse televisiefilmer. De atmosfeer van Giles' Londen wordt extra stoffig en benauwd gemaakt door de grijze luchten en donkere binnenkamers; de gemoedelijke vrijheid van Long Island aangezet door de overdreven gelige tinten. Origineel is ook de overgang van het Engelse deel van de film naar het Amerikaanse: een vriend belt Giles op en treft een antwoordapparaat. 'You've got an answer phone,' zegt de man verbaasd; 'what on earth is next?' Waarna we in het volgende shot Giles in het vliegtuig naar New York zien.

Maar de meeste indruk in Love and Death maken de hoofdrolspelers. De voornaam gerimpelde John Hurt, tegen de gewoonte in gecast als een good guy, maakt van de karikaturaal-Engelse Giles een gesoigneerde Catweazle die overtuigend aardig is zonder zijn angel te verliezen. En Jason Priestley, bekend als de ster van de televisieserie Beverley Hills 90210, speelt met overgave het niet al te slimme, met Elvis-bakkebaarden uitgedoste tieneridool dat zich eigenlijk te goed voelt voor een bescheiden rol in Hotpants College 3. Priestley is niet te beroerd om zijn eigen imago te parodiëren. Het mooiste moment van Love and Death is dan ook wanneer Ronnie serieus ingaat op de grootste vleierijen van Giles. 'Bedoel je dat Shakespeare, als hij nu zou leven, iets als Hotpants College zou schrijven?' zegt de jonge hartenbreker. Zijn hoopvolle, naïeve blik verraadt dat hij het maar al te graag zou willen geloven.