NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

RAYMOND VAN DEN BOOGAARD
Met de movida - vrij vertaald: Schwung - in de Spaase cinema wil het de laatste jaren niet meer zo lukken. Het is net alsof alle taboe- onderwerpen in de eerste tien jaar na de dood van Franco in 1975 zo grondig zijn afgegraasd, dat het sindsdien erg wringen is geworden.

Niet ieders reputatie is daartegen bestand. Pedro Almodovar, verreweg de aardigste filmer van de movida, maakt nog wel films, maar de een is nog vervelender dan de ander. Ook Bigas Luna gaat er niet echt op vooruit, en maakt tegenwoordig zelfs al poëtisch bedoelde films. Poëzie gaat Spanjaarden minder goed af dan grove seks en zwarte humor. In Huevos de oro (in sommige landen uitgebracht onder de titel Macho) zien we Bigas Luna echter op zijn best, als bedrijver van seksuele satire. Het Spaanse woord huevos betekent 'eieren' maar wordt ook wel gebruikt voor testikels. Die spelen dan ook een belangrijke rol in deze film over een jongen van eenvoudige komaf die vastbesloten is het in deze wereld vér te brengen: door het omleggen van zoveel mogelijk vrouwen, en door het verdienen van veel geld als aannemer van landschapsontsierende gebouwen.

Wanneer hij uit carrière-overwegingen een dom meisje uit de betere stand heeft gehuwd, denkt hij deze te kunnen vernederen door andere vrouwen in huis te halen en triootjes te organiseren. Zoals de rijpere lezer weet, is dit een gevaarlijke strategie: onderschat nooit vrouwen.

Op het eind van de film is het dus de man met de gouden ballen die moreel het onderspit delft.

Overigens zou ik bij deze gelegenheid willen pleiten voor een Nederlandse vertoning van de allereerste film van Bigas, de volkomen belachelijke detective Tatuaje (Tatoeage) uit 1978. Die film heeft de charme dat hij gedeeltelijk in Amsterdam is opgenomen, en dat de legendarische, inmiddels overleden tatoeëerder Tattoo Peter een sprekende bijrol vertolkt, als zichzelf.

Huevos de oro (Bigas Luna, Spanje '95), Belg.1, 23.20-0.47u