NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

FRITS ABRAHAMS
De tv-journalistiek laat zich de laatste jaren in programma's als Zembla, Buitenhof, Netwerk, Reporter, Nova en Lopende zaken van haar betere kant zien. Primeurs zijn geen zeldzaamheid meer, er worden interessante onthullingen gedaan en er verschijnen soms boeiende reconstructies op de buis. Het is niet alles goud wat er blinkt, maar je bespeurt als kijker in ieder geval een journalistieke drive die haaks staat op de gezapigheid van weleer.

Gisteravond stortten VARA's Zembla - wat mij betreft momenteel de beste journalistieke rubriek - en Netwerk zich op twee allesbehalve gemakkelijke onderwerpen: respectievelijk de situatie van Nederlandse gedetineerden in het buitenland en de groeistuipen van Schiphol.

Netwerk heeft aan Schiphol zelfs een uit twee delen bestaand dossier gewijd, waarvan vanavond het tweede deel wordt uitgezonden. Het eerste deel kon mij niet helemaal overtuigen. Het was niet meer dan een overzichtelijke inventarisatie van het gesjoemel in de afgelopen jaren met cijfers en argumenten.

Maar het blijft leuk, en in zekere zin ook onthullend, om de oude quotes van onze politieke leiders terug te horen. Zo was daar de herinnering van M. Enthoven, de ex-directeur-generaal Milieubeheer van het ministerie van VROM, aan een uitspraak van premier Den Uyl. Die zou in de ministerraad gezegd hebben: ,,Ik woon zelf in die omgeving en ik heb er nog niet zoveel last van.'' Daarmee was de zaak, wat betreft Den Uyl, afgedaan.

Laatst had ik in een restaurant in diezelfde omgeving (Buitenveldert) een gesprek met iemand dat voortdurend onderbroken moest worden vanwege het enorme lawaai boven ons hoofd. Ik was stomverbaasd, want ik wist niet dat het zó erg was, en ik moest vooral denken aan recente uitspraken van Bolkestein die de geluidsoverlast nog steeds bagatelliseert.

Mijn zegen heeft Netwerk dus met dit dossier, maar ik hoop wel dat er vanavond wat meer substantiële bevindingen volgen. Er werd in de eerste aflevering meer gesuggereerd dan waargemaakt. Dat er geheime opzetjes bestaan tussen 'Den Haag' en Schiphol om de uitbundige groeiscenario's te verwezenlijken, wil ik graag geloven, want de machtigen van deze aarde kunnen nu eenmaal niet genoeg gewantrouwd worden. Maar er moeten wel bewijzen op tafel komen, en daar ontbrak het in deze aflevering nog aan. Zo bleven verwijten aan het adres van mensen als Roel in 't Veld en Arie van der Zwan - die zich zouden hebben laten gebruiken door de luchtvaartlobby - te veel steken in de speculatieve sfeer.

Zembla kraakte heel wat hardere noten in haar uitzending over 'vergeten gevangenen'. Er zitten 1600 Nederlanders in buitenlandse gevangenissen - waarvan 1300 voor drugsdelicten - en hun situatie is vaak uiterst deplorabel. Een gevangene als Hans van Dam, met de verborgen camera in een gevangenis in Madras gefilmd, leek op sterven na dood. De Nederlandse diplomatie bleek onvoldoende bereid naar hem en zijn lotgenoten om te kijken.

Er kwam een hoofdambtenaar van Buitenlandse Zaken aan het woord - de heer G. Mostert - die een ostentatief gebrek aan bekommernis tentoonspreidde. ,,Ga je oorlog voeren met zo'n land?'' vroeg hij afwerend, hoewel de interviewer hem dat in geen enkel opzicht had voorgesteld. En: ,,Wij bemoeien ons niet met de rechtsgang.''

Oud-diplomaten vertelden dat er wel degelijk mogelijkheden tot beïnvloeding waren. Maar men moet het wel willen, en dat leek bij Buitenlandse Zaken nauwelijks het geval. Dat bleek uit het sprekende geval van een Nederlandse vrouw met een Engelse vader die pas na interventie van Engelse diplomaten uit haar gevangenis in Moskou bevrijd kon worden. ,,Het gaat om misdadigers'', constateerde oud-consul Timmermans, ,,maar we moeten er toch voor zorgen dat ze terugkomen.''

Wat mij bij dit alles fascineerde, was de sociale achtergrond van enkele drugskoeriers: Jonge, ogenschijnlijk keurige Nederlandse vrouwen. Wat had hen bezield?

P.S.: Deze rubriek zal volgende week niet verschijnen. Bastiaan Bommeljé neemt de honneurs waar.