R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Un Héros très discret
HANS BEEREKAMP
De meest interessante delen van de film, zoals de jeugd van de hoofdpersoon, gaf Audiard juist een sterk vervreemdende, anti-realistische vorm. In het hoofd van de jonge provinciaal Albert Dehousse lopen werkelijkheid en fictie al sterk door elkaar, bij voorbeeld wanneer hij ontdekt dat zijn vader niet in Verdun sneuvelde, maar ladderzat in een hoek van het café. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidt hij als adolescent een even politiek onbewust bestaan als de gemiddelde Fransman. Maar in 1944, in het bevrijde Parijs, besluit Dehousse (Mathieu Kassovitz, de regisseur van La Haine) zichzelf een verzetsverleden aan te meten. Hij bestudeert het gedrag van 'de mensen uit Londen' (de Vrije Fransen van generaal De Gaulle), leert de namen van de Londense metrostations uit het hoofd en infiltreert de Gaullistische coterie. Juist omdat hij moeilijk door hen te plaatsen valt, heeft hij weinig vijanden en maakt een politieke en militaire bliksemcarrière. Omdat Un Héros très discret, gebaseerd op een roman van politicus Jean-François Deniau, vrij snel uitkwam na het boek van Pierre Péan dat beschreef hoe François Mitterrand in dezelfde periode geschiedvervalsend carrière maakte, kreeg de film een politiek pikante lading en werd zelfs door Libération 'een rechtse film' genoemd. Eerder dan politiek lijken de bedoelingen van Audiard gericht op een interessant dramatisch gegeven, dat hij met komische brille uitwerkt. Dehousse is meer een charmante oplichter, een mythomaan, die zijn eigen leven vorm en zin wil geven, dan een bedrieglijke profiteur. Ondanks het onbevredigende en onuitgewerkte slot is het een aardige, originele film, een tegendraadse en amorele Bildungsroman.
Un Héros très discret (Jacques Audiard, Fr. 1996), Ned.3, 22.37u.
|
NRC Webpagina's
10 JANUARI 1998
|
Bovenkant pagina |