NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

DIRK LIMBURG
Hij is vooral bekend als presentator, maar Niehe is ook directeur van een succesvol productiebedrijf. Hij bedenkt en ontwikkelt programma's voor publieke en commerciële omroepen. De laatste jaren verlegt hij zijn aandacht steeds meer naar het bedrijfsleven.

Het is al weer tweeëntwintig jaar geleden dat Ivo Niehe (51) voor het eerst met zijn gezicht op de televisie kwam als journalist bij de actualiteitenrubriek van de Tros. Daarna presenteerde hij voor die omroep quizzen, volgde er op 31-jarige leeftijd Ralph Inbar op als hoofd Amusement, en begon zijn praatprogramma de TV-show (op reis) dat sinds de zomer van 1981 onafgebroken op de televisie is geweest.

Na de uittocht van mensen als Van Duin en Brandsteder eind jaren tachtig naar de commerciëlen drijft de Tros nog voor een belangrijk deel op zijn persoonlijkheid. In het spotje dat de Tros de laatste weken vertoont is Niehe een van de vertrouwde gezichten waarmee de omroep zich profileert. Al haalt zijn TV-show al lang niet meer de miljoenen kijkers uit de begintijd toen de kijker de keuze had uit de twee of drie menu's van de Nederlandse televisie.

De kritiek op Ivo Niehe is altijd fors geweest. Zijn programma's werden gezien als typische voorbeelden van wat nivellering teweeg kon brengen. Volgens tv-critici leverden zijn interviews met de inmiddels honderden nationale en internationale bekendheden zelden meer op dan een samenvatting van het reeds bekende.

Die kritiek komt volgens Niehe voort uit de misvatting dat de TV-show een journalistiek programma voor een bovenlaag is. ,,Het is gewoon amusement. Het is geen informatie. Daar ben ik misschien wel eens verdrietig om. Toen Frits Abrahams op me inhakte na mijn uitzending met John Cleese had hij natuurlijk gelijk. Ik wist het ook allemaal al, maar de mensen voor wie ik het maak nog niet. Waarom is daar geen begrip voor? Natuurlijk zou ik graag alleen maar dingen doen die ik mooi vind. Maar het geeft me ook weer een kick dat we de enige waren die vorig jaar 1,8 miljoen kijkers haalde met een talkshow.

,,Toen Remco Campert in een interview gevraagd werd of hij nog vaak aan zijn overleden moeder dacht, zei hij 'als ik de TV-show zie, want daar keek ze altijd naar'. Dat zijn kleine dingetjes en daar kan ik dan weer een week op door. Ik heb het gevoel dat ik heel behoorlijke dingen doe. Ik bereid me goed voor, ik spreek mijn talen, ik ben misschien niet een van God gegeven interviewer, ik heb ook nooit gezegd dat ik na Witteman nummer twee op de kaart wil worden. Ik wil duizend andere dingen in het leven. Dit is niet verdedigend bedoeld, maar uitleggend. En ik denk dat wel eens vergeten wordt dat ook directeuren van bedrijven het aangenaam vinden om gewoon een beetje lekker beziggehouden te worden.''

Na zijn vertrek als hoofd Amusement bij de Tros is Niehe sinds 1983 directeur van zijn eigen mediabedrijf met inmiddels 25 werknemers. Naast de TV-show voor de Tros maakt hij momenteel voor die omroep de serie De Beslissers met gesprekken tussen internationale topmensen uit bedrijfsleven, politiek en wetenschap. Niet bestemd voor de massa; met de 225.000 kijkers naar de eerste aflevering van donderdag jl. is de Tros dik tevreden. Voor de acteur Huub Stapel bedacht Niehe een muziekprogramma. Voor de net-partners op het tweede net, Tros en EO, maakt hij dit voorjaar een programma met EO-coryfee Andries Knevel. Voor RTL4 maakt hij de programma's Heb ik dat met Mark Klein Essink en Het overkomt altijd een ander over mensen in geestelijke nood.

Niehe wil zich met zijn bedrijf het liefst beperken tot het bedenken van programma's en het leveren van redactionele inhoud daarvoor. Hij bemoeit zich zo weinig mogelijk met het geregel dat bij de realisering komt kijken. ,,Ik wil niet het zoveelste productiehuis in Nederland zijn. Ik zie daar weinig markt voor.'' Alleen de TV-show en exclusieve dingen zoals De Beslissers produceert hij zelf. ,,Dat geeft commercieel gezien naar het bedrijfsleven zo ongelooflijk veel openingen en daar zie ik voor een bedrijf als dit een veel stabielere toekomst dan alleen maar bij de televisie.''

Bij de televisie is het werken de laatste jaren volgens Niehe een stuk moeilijker geworden. Voor de Tros is hij belangrijk qua profiel en kijkdichtheid. ,,Dus daar krijg ik wel wat voor elkaar.'' De HMG-zenders hebben een afnamecontract met Endemol en de omroepverenigingen zitten momenteel in een onmogelijke situatie. ,,Ze moeten met elkaar per net samenwerken en tegelijkertijd zorgen dat ze zo veel mogelijk leden houden. Dat is niet eens een paradox, dat is een krankzinnige contradictie. En ze krijgen geen enkele garantie over hun voortbestaan na 2000. Logisch dat daar met 150, 200 man in dienst alleen maar paniek is. Hun angst is dat straks de netmanager mij belt en zegt ik heb die Tros niet nodig, ik bestel dat programma wel direct bij Niehe.''

Als voorzitter van de Vereniging van Onafhankelijke TV-producenten was Niehe nauw betrokken bij de succesvolle lobby om in de nieuwe Mediawet de bepaling opgenomen te krijgen dat de publieke omroepen een kwart van de programma's moest uitbesteden. ,,Een onverwachte politieke overwinning, maar het heeft mijn angst niet weggenomen dat de politiek ook na 2000 geen helder beeld zal verschaffen. Er wordt altijd maar geroepen dat dan de grote verandering komt. Maar die komt alleen als je de hele club opheft en opnieuw begint. Anders blijven het doekjes voor het bloeden.''

Die onzekerheid bij de televisie is een belangrijke reden dat het bedrijf van Niehe tegenwoordig ongeveer de helft van zijn omzet haalt uit producties voor het bedrijfsleven. Niet alleen video's, maar vooral ook op maat gemaakte evenementen. ,,Ik vind dat echt het allerleukste werk. Daar is het eindelijk weer zoals vroeger bij de omroep, je kunt totaal met je fantasie werken.'' De budgetten zijn veel ruimer en er is ook meer tijd beschikbaar. ,,Voor de televisie kun je duizend dingen verzinnen, maar iedereen komt natuurlijk met ideetjes bij de omroepen aan.''

Voor het bedrijfsleven maakte Niehe al eens een speelfilm over maatschappelijk ondernemen waarin hij James Bond speelde en Monique van de Ven zijn vrouw. Ook ensceneerde hij bijvoorbeeld de opening van een elektriciteitscentrale. ,,Als je dat ziet wil je het gewoon niet geloven. Prinses Margriet moest een 3D-bril opzetten en toen gingen we met een 3D-camera die centrale in. Daarvoor was al een vliegshow geweest met een mini-helikopter die laag over de grond tien kilometer lang van alles filmde dat een logisch verband had met die opening. Prachtig, heerlijk.''