NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

W. LAARMANS
Het lijkt zo gering maar het is misschien wel de meest typerende uitdaging van onze tijd: hoe breng je binnen dertig seconden op de televisie een product aan de mens?

Het is bijna half acht, de klok is al in beeld, in de studio zitten lezeres en lezer van het nieuws klaar om op het teken van de regisseur de glimlach op hun gezicht te toveren. De vrouw doet het beter dan de man. Ik durf te wedden dat ze naar Amerika is geweest om het te bestuderen. Nog tien seconden. Haar lippen nog op elkaar, haar mond al in een half maantje, van oor tot oor. Maar het publiek ziet daar nog niets van. In beeld verschijnt de Kerstman met zijn paard en de arreslee. Nog negen seconden. De Kerstman wordt door spastische haastkrampen overvallen. Loopt naar de rand van het beeld en weer terug. Het paard wordt erdoor aangestoken, krijgt ook een onzoogdierlijke haast. Mieren zie je 's zomers op zo'n manier heen en weer snellen. Van Kerstmannen en Kerstpaarden verwachten we andere bewegingen. Nog vijf seconden. Is de Kerstman iets vergeten? De kijker heeft geen tijd om het zich af te vragen. Kerstman naar Kerstpaard. Weer terug! Of niet? Wat doen ze daar? Nog twee seconden. Dat zijn niet man en paard, dat zijn vlo en vlo. Twee als Kerstman en Kerstpaard verklede Kerstvlooien springen achter het glas radeloos heen en weer. Nog één seconde. Libertel! Nieuws. De glimlach. De lezeres begint te praten. Minister de BOER van MILIEUzaken heeft een rapPORT tot ontHAAsting aan de Tweede KAmer voorgelegd. De tien seconden zijn voorbij.

Tot de oudste trucs van de cinematografie hoort het versneld afdraaien van een gegeven aantal beelden, of het normaal afdraaien van beelden die vertraagd zijn opgenomen. L'arroseur arrosé, de bedrieger bedrogen. Charlie Chaplin, de Comedy Capers. Al een eeuw worden de mensen erdoor aan het lachen gebracht. Beter is het als de hele sequens ook nog eens versneld wordt teruggedraaid. Er is een spot die langer duurt. Voor een wasmiddel? Een afwasmiddel? In ieder geval een middel. Het gaat over een vrouw in een keuken. Je krijgt de indruk dat ze radeloos is, net als de Kerstman. Bovendien is ze een slons. Dat zie je aan de keuken en aan haar zelf. Een radeloze slons, dat is duidelijk. Maar wat doet ze? Probeert haar eigen ontzettende rotzooi de baas te worden, waarschijnlijk. Maar omdat ze radeloos is en daardoor de Sint Vitusdans heeft, valt niet goed te zien wat de samenstelling van de rotzooi is, noch hoe ze het wil aanleggen. De machine krijgt er genoeg van: braakt alles wat ze er met de versnelde haast van een vlo heeft ingestopt, weer uit. Slons valt, bestormd door haar eigen rotzooi, achterover. De kijker heeft het intussen zo benauwd van haar haast gekregen dat zij/hij geen tijd heeft gehad om te ontdekken waardoor ze zo in tijdnood is geraakt.

Ziehier een eigentijds vraagstuk. Haast is overal, haast is een volkskwaal, door de minister erkend. Voor haastbestrijdingsmiddelen moet dus een ruime markt zijn, alles wat de Kerstman op dit gebied in zijn zak heeft. Maar wie, om haastbestrijdingsmiddelen te verkopen, tijdgebrek en dus haast vertoont, maakt òf de kijker aan het lachen, òf lokt uit tot identificatie met de haast. In beide gevallen gaat de aandacht voor het product verloren.