U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Village of the Damned

DANA LINSSEN
Nergens is de herverfilming zo tot kunst verheven als in het horrorgenre. De remakes, sequels, prequels, rip-offs, spoofs en spin-offs van menig tot klassieker of cultfilm uitgeroepen griezelfilm verdringen elkaar in de naslagwerken. Nergens anders is de behoefte voorgangers te corrigeren en becommentariëren zo groot. Anders dan in de mainstream filmmakerij wordt hier schaamteloos geplunderd en gejat.

Gelukkig vallen er op weggestopte uitzenduren en onprogrammeerbare tijdstippen voor de cinefiel heel wat 'originelen' te scoren. Wie Village of the Damned alleen maar kent als de voorlaatste, matige film van griezelspecialist John Carpenter (die in Escape from L.A zichzelf ook al eens plagieerde) kan nu met de uitzending van Wolf Rilla's origineel de schade inhalen.

Uitgangspunt van de beide verfilmingen van John Wyndham's klassieke science-fiction roman The Midwich Cuckoos is het aan folklore ontleende thema van het koekoeksjong, het wisselkind, een onvrijwillige vorm van draagmoederschap. Dat is althans wat de vrouwen uit het dorpje Midwich overkomt: negen maanden na een mysterieuze black-out bevallen zij van hoogbegaafde superkinderen, die voornemens zijn de macht over te nemen. Ze terroriseren hun ouders als een soort kruising tussen Chuckie uit Child Play en Stephen King's Carrie.

Bij Carpenter krijgen ze door hun ogen, die kunnen veranderen in vurige telekinetische wapens, al snel iets buitenaards. Rilla heeft ze verbeeld als de droom van iedere nazi: staalblauwe ogen, platinablonde haren en al in de wieg gedisciplineerd.

Met name Martin Stephens die de rol van de aanvoerder van het troepje kinderen speelde, is de vleesgeworden pervertering van het kindsterretje. Afgezien van zijn kleine, wrede mondje heeft hij zoals de filmische wetten van de vertedering voorschrijven een koddig mopsneusje, een hoog, bol voorhoofd en van die grote doordringende ogen.

Hij maakte er carrière mee, debuteerde in een film die The Hellfire Club heet en speelde ook nog wat onheilspellende kinderen in The Innocents (1962) en The Witches (1966) voordat hij ouder werd en minder schattig.

Village of the Damned kreeg in 1961 een matig vervolg met Children of the Damned.

Village of the Damned (Rilla, 1960, Engeland). BBC2, 2.35-3.55u., zwart-wit.

NRC Webpagina's
14 NOVEMBER 1997


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)