R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
O O G I N O O G :
De overheden op hun nummer gezet
FRITS ABRAHAMS
Iets opgevangen van de omslachtige excuses waarmee de Belgische minister van justitie De Clerck in Netwerk het aanblijven van blunderende magistraten probeerde te verklaren? Verspilde moeite. Interessanter was het eerste interview met Laetitia, het meisje dat met een vriendinnetje zes dagen met Dutroux wist te overleven. ,,Als ik op straat ben, denk ik altijd aan hem'', zei ze. Daarom kwam ze vermoedelijk zo weinig op straat, waar ze bovendien ook nog gepest werd door mensen die riepen: ,,Du trou, du trou (in je hol)''. Maar alleen thuis was ze óók bang. Ze had nog steeds niet over haar gruwelijke ervaringen willen praten, noch met haar moeder, noch met psychotherapeuten. ,,Ik lach de hele tijd'', zei ze, ,,omdat ik daar zin in heb.'' ,,Maar ze verbergt iets achter die lach'', zei haar moeder, ,,zó was ze niet.'' Het was inderdaad een hypernerveus soort lachen dat een dijk moest opwerpen tegen een oceaan van tranen. De Nederlandse overheden bleven evenmin gespaard. Nova liet zien hoe Defensie geknoeid en gedraaid had in de zaak van de ontploffende landmijnen. Een dag later was VPRO's Lopende Zaken zeer op dreef met een onthullende reportage over varkenshouders, die op het hoogtepunt van de varkenspest naar Zeeland uitweken om daar 'megastallen' op te zetten. In één zo'n complex kunnen 30.000 varkens worden gehuisvest. In totaal zou Zeeland de laatste tijd met 240.000 varkens zijn overspoeld. ,,Ze overtreden alle wetten'', zei een wethouder van Oostburg. ,,Ik verwijt het de hogere overheden. Wij kunnen die stallen niet sluiten.'' ,,Wij maken gebruik van de zwakke bestemmingsplannen'', glorieerde de advocaat van een varkensboer. Ja, ze hebben advocaten. De grootste varkensboer liet zich alleen maar interviewen met zo'n advocaat aan zijn zijde. Het had iets van Marlon Brando als de Godfather met Robert Duvall als sluwe raadsman die weet wanneer hij zwijgen moet. Bijvoorbeeld als zijn baas een beetje uit zijn roze varkensnek zit te zwetsen: ,,Ik ben geen gewone boer. Het is een compleet bedrijf, ik heb goede medewerkers en die zitten vol expansiedrift - ik word meegedreven.'' De VPRO liet op deze avond zien wat tv-journalistiek vermag als ze de ruimte krijgt. Lopende Zaken is de van stal gehaalde opvolger van het mislukte De wereld volgens Dummer. Het wordt met aanzienlijk minder artistieke pretenties gemaakt dan 'Dummer', maar het is in journalistiek opzicht veel trefzekerder. Ook de reportage over de 'nieuwe verzuiling' van de basisscholen mocht er zijn. In Amsterdam krijgen steeds meer scholen een mono-etnisch karakter: ze herbergen hoofdzakelijk óf Marokkaanse, óf Surinaamse, óf Turkse kinderen. ,,We mogen niet met buitenlandse kinderen omgaan'', zei een kind op zo'n 'Surinaamse' school. ,,Een ongewenste ontwikkeling'', vond een onderwijzer, maar hij kon er verder ook niets aan doen. Meteen na Lopende Zaken volgde Diogenes, wat wéér een uurtje zware informatie betekende. Een betere dosering zou welkom zijn - waarom niet een van deze programma's op een andere avond? - maar het moet gezegd dat ook Diogenes er geen half werk van had gemaakt. Vorige week bracht Netwerk onthullingen over de zakkenvullerij van sommige Europarlementariërs. Diogenes ging meer op zoek naar de structuren onder de besluitvorming. Die stemden een aantal Europarlementariërs weinig hoopvol. De nationale parlementen hebben hun oude macht niet meer, het Europese Parlement heeft nog onvoldoende macht, en in de tussentijd maken anonieme ambtenaren in allerlei commissies achter gesloten deuren de dienst uit. ,,Het is niet eens mogelijk om altijd de namen van die commissieleden te krijgen'', mopperde een Deense Europarlentariër. Zo ontstaat een klimaat waarin het voor het bedrijfsleven ideaal lobbyen is. ,,De kapitalisten kunnen doen wat ze willen'', zei een Engelse socialist. Er lijkt voor echte socialisten weer eens werk aan de winkel.
|
NRC Webpagina's
20 OKTOBER 1997
|
Bovenkant pagina |