NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

In: City 5, Amsterdam; Cinerama 3, Rotterdam; Pathé 6, Scheveningen.

Vrachtwagens zweven door de ruimte naar Venus

Door BIANCA STIGTER
In de eerste tien minuten na de proloog haalt Space Truckers de lach op dezelfde manier als The Flintstones, al is het heden nu niet naar het verleden verplaatst, maar naar de toekomst. Het jaar is 2196 en vrachtwagens hebben ritjes tussen New York en Chicago verruild voor vluchten tussen Mars en Venus, maar de chauffeur zit nog steeds op zo'n massagematrasje van houten kralen en langs de weg door de lucht zweven lantaarnpalen en reclames.

Onze chauffeur is John Canyon (Dennis Hopper, meestal op de automatische piloot), een ouwe vrije jongen die een lading vierkante varkens aflevert op een ruimtestation en in de country & western-bar ruzie krijgt met een man van The Company, het transportconcern dat het ruimtelijke vrachtverkeer beheerst. Als de man (George Wendt, Norm uit Cheers), die zelf nog op een rond varken lijkt, tijdens het op de ruzie volgende gevecht de ruimte in is gezogen, kan Canyon geen ladingen meer krijgen. Hij besluit dan maar een illegaal transport aan te nemen dat in het grootste geheim naar de aarde moet. Hopper krijgt aan boord gezelschap van serveerster Cindy (Debi Mazar), die in ruil voor een lift naar de aarde om haar zieke moeder te bezoeken met Hopper zal trouwen, en broekje Mike (sekssymbooltje Stephen Dorff) een nieuweling in het vak die liever heeft dat ze dat (of in ieder geval het) met hem doet.

Op weg naar de aarde laat regisseur Stuart Gordon de vergelijking met de vrachtwagenwereld helaas varen. Gordon is een liefhebber van het op de spits drijven van werelden en genres, zoals hij eerder liet zien in Re-Animator en Fortress, en het lijkt alsof hij er in deze film een aantal achter elkaar heeft geplakt. Canyons voertuig wordt een schip, dat - het is onvermijdelijk - door een piraat geënterd wordt. Deze piraat (Charles Dance) heeft behalve een houten been ook een plastic hart en een penis die hij als een buitenboordmotor moet aanzwengelen - hij is een uitvinder die zichzelf na een aanvaring met de baas van The Company weer in elkaar geknutseld heeft.

Deze Captain Macanudo blijkt ook de uitvinder van de lading van Canyons schip: een bende 'bio-mechanische' krijgers (ze zien eruit als robots) die de aarde moeten overnemen, alweer in opdracht van de baas van The Company. Als de eerste zwarte krijgers met hun dodelijke wapens uit de containers zijn gekropen, verandert Space Truckers eindelijk in een echte actiefilm.

Een van de weinige genres waar Gordon zich in Space Truckers niet mee inlaat, is het epos. Het filosofische geneuzel uit Star Wars is vervangen door luchtige, zij het weinig subtiele humor, die vaak vast zit aan het ontbreken van zwaartekracht in het ruimteschip. Op een gegeven moment zweven al Mazars bh-tjes door het ruimteschip. Dennis Hopper kijkt er gemelijk naar, en dat is wel weer grappig.