S P O R T
|
NIEUWSSELECTIE S c h a k e l s |
Kleurloze Kipketer laat benen spreken
Door onze redacteur HANS KLIPPUS
ATHENE, 9 AUG. Wilson Kipketer is ook maar een mens, zegt zijn Nederlandse tegenstander Marko Koers altijd. Maar dan wel een mens met wonderbenen. De 25-jarige atleet loopt met het gemak waarmee anderen zitten of liggen. Kipketer doet in de wedstrijden wat hij wil. Soms gaat hij, zoals in de WK-finale van gisteravond, meteen op kop lopen, soms blijft hij een beetje achterin hangen. Maar een ding doet hij altijd en dat is winnen. Kipketer is onverslaanbaar. En de tactiek die hij daarvoor gebruikt, bedenkt hij pas vlak voor de start. ,,Ik doe nooit hetzelfde. Dat zou niet zo slim zijn'', zei hij gisteravond. De oude sterren van de 800 meter zijn lovend over hem. Sebastian Coe twijfelt er niet aan dat Kipketer zijn record gaat verbeteren en een andere wereldrecordhouder, de Cubaan Alberto Juantorena, keek in Athene vol bewondering toe vanaf de tribune. ,,Hij gebruikt niet alleen zijn benen, maar ook zijn hersenen.'' Maar zo indrukwekkend als hij op de baan is, zo kleurloos is Kipketer daarbuiten. Hij praat liever met zijn benen dan met zijn mond. Vragen beantwoordt hij meestal kort, soms héél kort. ,,Ik word moe van die vraag'', zei de wereldkampioen, nadat er na de WK-finale bij hem werd geïnformeerd naar de mogelijkheid om het wereldrecord te verbeteren. ,,Ik praat niet meer over dat record.'' Over de meeste zaken praat hij liever niet en dat straalt van zijn gezicht af. Gisteravond liet hij al snel weten het onderhoud met de pers te willen beëindigen. Hij priemde een vinger in de lucht. Nog één vraag dan! Die werd snel afgehandeld en weg was de kampioen. ,,Kipketer heeft'', zegt manager Jos Hermens, die vele topatleten begeleidt, ,,alles in zich om een internationale sportster te worden, maar dan is het wel noodzakelijk dat hij zich ook buiten de baan goed verkoopt. Tegenwoordig wordt er van een atleet meer verlangt dan alleen hard lopen.'' Het moet volgens de Nederlander een combinatie zijn van presteren en presenteren. ,,Dat is een kwestie van opvoeden. Doe een petje op als je voor de camera verschijnt. Simpele dingen. De mensen willen graag ook wat leuks horen.'' Voorlopig voldoet Kipketer daar nog helemaal niet aan. Hoe ziet je training eruit? ,,Dat is geheim en als ik er iets over vertel dan is het geen geheim meer.'' Is het mogelijk dat je het wereldrecord spoedig verbetert? ,,Ik kan alleen maar doen wat ik kan doen. Ik doe mijn best.'' Hoe verplaats je je in Kopenhagen, per fiets of per auto? ,,Dat zeg ik niet. Dat is privé en ik doe wat ik wil.'' Wie Kipketer voor het eerst beluistert, kan er de humor nog wel van inzien. Maar er wordt steeds minder gelachen tijdens de bijeenkomsten waarin hij het middelpunt vormt. De Denen zijn blij dat hij er een van hun is, want het bezorgt hun kleine land sportief succes. Maar soms weten ze ook even niet wat ze met hun nieuwe landgenoot aanmoeten. Verleden week vroeg een geïrriteerde verslaggever of de atleet ooit overwogen had advocaat te worden. Kipketer moest er om lachen. ,,Geef me even de tijd om er over na te denken.'' ,,Hij is een binnenvetter'', zegt tegenstander Marko Koers over de wereldkampioen. ,,Ik geef ik mijn diepste geheimen ook niet prijs. Die zijn van mij. Alleen ben ik diplomatieker dan Kipketer.'' Ze hebben dezelfde sponsor. ,,We wisselen kleine dingetjes uit'', vertelt Koers. ,,Hij praat tegen mij wel iets meer dan tegen de pers, maar dat doet hij ook weer met die eeuwige glimlach.'' Koers vindt het geen probleem dat Kipketer geen interessante teksten uitkraamt. ,,Zoals hij doet kan je ook als een teken van stabiliteit zien. En Michael Johnson heeft toch ook zo zijn vaste praatje?'' Kipketer trekt zich weinig aan van de kritiek. Hij zal de mensen de mond snoeren met zijn prestaties op de baan. Het moment lijkt aanstaande dat hij het wereldrecord zal verbeteren. Misschien komende woensdag in Zürich al. Dit jaar evenaarde hij al de gouden tijd (1.41,73) van Coe uit 1981. Kipketer heeft grote bewondering voor zijn illustere voorganger uit Groot-Brittannië. ,,Nee, ik heb hem nog nooit ontmoet. Maar dat wil ik wel. Ik zou hem willen vragen hoe híj zijn wereldrecord heeft gelopen. En dan zal ik hem vertellen hoe ik het heb gedaan.'' Het was warempel een uitspraak die meer dan twee zinnen in beslag nam.
|
NRC Webpagina's
9 AUGUSTUS 1997
|
Bovenkant pagina |