NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

DIRK LIMBURG
Veel van de spelletjes en quizen op de Nederlandse televisie zijn kopieën van Britse of Amerikaanse originelen. Zondagavond bereikt eindelijk de oude BBC-succesformule Telly Addicts de vaderlandse buis.

In Goed bekeken, zoals de Tros-versie heet, worden negen afleveringen lang twee teams op hun parate kennis van de televisiegeschiedenis getest. Of, zoals de presentator het zegt: ,,De quiz waar het allemaal draait om wat ooit aan moois op de Nederlandse tv is verschenen en wat u daar nog van weet''.

De opbouw van het spel is simpel. Na iedere aflevering even gelachen te hebben om een historische blooper (tv-presentator is tekst kwijt, Luns struikelt over hekje) en een korte kennismaking met de kandidaten, volgen de rondes met vragen aan de hand van fragmenten (beelden uit '79 van een jonge André van Duin in Vlieg er eens uit en de vraag: wie presenteerde het programma eerder - Willem van Kooten).

De leukste variatie op het thema filmpje-vraagje is die met vijf fragmenten uit één jaar die de teams moeten duiden en van het juiste jaartal voorzien. In een andere ronde is een door de presentator uit een hutkoffer opgediept attribuut de aanleiding voor een vraag. In weer een andere ronde - er zijn een stuk of tien - gaat het om de vraag wat drie tv-persoonlijkheden (Han van der Meer, Robert ten Brink en Maartje van Weegen) met elkaar gemeen hebben (presenteerden ooit Cijfers en Letters). Natuurlijk ontbreekt ook een ronde 'Raad de tv-tune' niet.

Het is altijd aardig om stukjes uit het tv-verleden boven water te halen. Anders dan bijvoorbeeld in Zomergasten, waarmee de nieuwe quiz vanavond moet concurreren, spelen die fragmenten hier geen andere rol dan nostalgische plaatjes uit de oude doos als aanleiding voor een vraag. Vermakelijk, maar vrijblijvend.

Je eigen kennis testen op wetenswaardigheidjes kan zeker in gezelschap een aangename verpozing zijn. Maar deze quiz blijft te oppervlakkig. Zelfs jaartal en omroep komen bij een fragment slechts heel even in beeld. Voor iets meer informatie over zo'n programma is geen tijd. Tijd die evenmin besteed wordt aan de kandidaten die geen gelegenheid krijgen zich te profileren.

Voor Peter Faber is het zijn debuut als quizmaster. Hij doet het competent en zijn opkomst in het fraaie op tv-onderdelen geïnspireerde decor is iedere keer aardig om te zien. Maar helaas krijgt hij nauwelijks kans zijn artistieke vaardigheden te tonen. Hij leeft even op bij het onderdeel met de attributen, als hij in een paar seconden met een rieten wandelstokje Charlie Chaplin mag neerzetten. Maar daar blijft het bij, op een enkele aardige opmerking na (,,Dat tv-kijken het geheugen niet hoeft aan tasten, gaan de kandidaten bewijzen'').

Spannend wordt de quiz nooit, hoe zeer Faber ook zijn best doet als hij na iedere ronde de scores laat voorlezen door muzikant Clous van Mechelen die hier optreedt in zijn door Wim T. Schippers verzonnen rol van Jan Vos. Maar ook Van Mechelen komt amper aan bod. Per aflevering mag hij één keer een riedeltje op de saxofoon spelen en één keer een paar zinnen zeggen. Verder is zijn bijdrage beperkt tot het op ironisch-spannende toon uitspreken van de score: ,,Videofreaks 32 en de Buurdo's leiden met 35 punten''.

In Engeland gaat het programma zijn twaalfde seizoen in en trekt het onder leiding van presentator Noel Edmonds gemiddeld zo'n zes miljoen kijkers per keer (ongeveer eenderde van het totaal). Of het programma hier zal aanslaan, valt te betwijfelen. Met die schat aan beelden waarover het Hilversumse Omroepmuseum beschikt moeten toch veel betere programma's te maken zijn.

Goed bekeken, Ned.2, 21.48-22.33u.