NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

SIMONE BARNEVELD
Kraaiend van plezier komt 's morgens de zon op in Teletubby-land. Tussen de groene heuvels, het gras, de bloemen en de konijnen huppelen, zingen en spelen Tinky Winky, Dipsy, Laa Laa en Po: de Teletubbies.

Sinds april van dit jaar zendt BBC 2 iedere werkdag om elf uur (Nederlandse tijd) een kinderprogramma uit waarin vier baby-achtige buitenaardse knuffelwezens met antennes op het hoofd de hoofdrol spelen: de Teletubbies. Zij danken hun naam aan de televisie in hun buik die berichten doorgeeft uit de gewone kinderwereld.

Ze wonen onder een heuvel in de futuristisch uitziende Tubbytronic Superdrome. De modernste technologie voorziet hun van het dagelijkse voedsel: Tubby toast en Tubby pudding. De stofzuiger Noo Noo houdt hun huisje schoon en buiten schijnt de zon - een lachend babygezicht - altijd. Het geraas van een windmolen kondigt een tv-kinderfilmpje aan. Bijvoorbeeld over een klein meisje dat haar konijn naar de dierenarts brengt: ,,I want to be a vet, which is an animal doctor.''

Teletubbies is in opdracht van BBC Children's Programmes geproduceerd door Ragdoll Productions, dat meer kinderprogramma's voor de Britse televisie maakt. Het richt zich op kinderen van twee tot vijf jaar.

Doel van het programma is volgens Anne Wood van Ragdoll om kinderen voor te bereiden op school. Leren door spelen is het motto.

De avonturen van de wezentjes en van de kinderen in de filmpjes sluiten aan bij het ontwikkelingsniveau van de doelgroep; het gaat er langzaam aan toe en alles wordt een aantal keren herhaald. De Teletubbies spreken de taal van de kleinsten - even onduidelijk en gebrekkig - spelen eenvoudige en herkenbare spelletjes zoals verstoppertje en leven in een paradijselijke en vriendelijke fantasiewereld.

Voor Teletubbies op televisie verscheen zijn de reacties van kinderen getest in peuterspeelzalen en in Ragdoll's eigen winkel in Stratford upon Avon, waar kinderen kunnen spelen en tv-kijken. Wat de kinderen niet leuk vonden aan het programma ging er subiet uit. Teletubbies blijkt niet alleen bij kleine kinderen aan te slaan. Volgens Shaun Philips in het glossy maandblad The Face is onder studenten en jong volwassenen een ware cult ontstaan. Studenten staan er 's morgens mee op en jongeren komen na een nacht feesten bij met Teletubbies op de video.

The Face ziet een verwantschap tussen het programma en de (drugs- en) 'dance culture', wegens het surrealistisch en dromerige karakter. ,,A world populated by giggling kids with a computer-enhanced landscape, chill-out music and a smiley badge sun'', aldus Philips. Een voorlichter van de BBC is van mening dat de populariteit van Teletubbies onder jongeren vergelijkbaar is met de cultstatus van de kleipoppenfilm Wallace and Gromit, die oorspronkelijk ook bedoeld was voor kleine kinderen.

De associatie met de drugscultuur was sommige ouders en een deel van de Britse pers een doorn in het oog. Geklaagd werd dat kinderen niets leren omdat de Teletubbies zo gebrekkig Engels praten. En voor volwassenen zou er geen lol aan te beleven zijn.

Volgens Anne Wood slaan de critici de plank mis: ,,Ze lijken te vergeten dat het programma alleen maar leuk hoeft te zijn voor kleine kinderen.''

Een aantal buitenlandse zenders heeft interesse getoond voor Teletubbies, waaronder hopelijk ook een van de Nederlandse. Want Dipsy, Laa Laa, Po en Tinky Winky zijn schatjes die Nederlandse kinderen niet mogen missen.