NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur JAAP BLOEMBERGEN
HOEI, 17 APRIL. Laurent Jalabert reed de Waalse Pijl als betrof het een trainingsronde. Hij stampte op de pedalen en kneep in de remmen wanneer hij maar wilde. Hij versnelde drie keer op het parcours van 200 kilometer. Zijn laatste demarrage, tijdens de slotklim van de Muur van Hoei, was beslissend voor de einduitslag. Zonder zichtbare inspanning reed hij zijn landgenoot Luc Leblanc uit het wiel.

Met de overwinning van Jalabert behaalde Frankrijk haar derde aansprekende resultaat in een tijdsbestek van acht dagen. In de klassiekers kunnen de Franse wielrenners zich met de beste wielerlanden meten. De chauvinistische sportkrant l'Equipe gaat weer van hand tot hand in de karavaan. Met Cofidis en La Française des Jeux heeft Frankrijk twee nieuwe, opvallend sterke wielersponsors. De degelijke prestaties van GAN en Festina maken het succes compleet. In Gent-Wevelgem ging de dagzege vorige week woensdag naar Philippe Gaumont. In Parijs-Roubaix behaalde Frédéric Guesdon een onverwachte triomf. In de Ronde van Vlaanderen was Fréderic Moncassin een week eerder de beste man in koers. In de Waalse Pijl zorgden Jalabert, Leblanc en Richard Virenque voor de aanvallende impulsen. Een veelgehoorde vergelijking met de jarenlange heerschappij van de Italiaanse wielrenners is volgens Jalabert nogal voorbarig.

,,De verschillen zijn dit seizoen heel klein. Geen enkele renner en geen enkele ploeg steken er bovenuit. Misschien is het wel toeval dat er nu drie Fransen hebben gewonnen. Ik beschouw het als een prettige verrassing.''

Op het erepodium werd Jalabert gistermiddag vergezeld door een dame met bloemen en een heer van stand. Bernard Hinault is tegenwoordig actief bij de Sociéte du Tour de France, een stichting die behalve de Ronde van Frankrijk ook verschillende eendagswedstrijden organiseert. Hinault won de Waalse Pijl in 1979 en 1983. Hij was in zijn actieve periode dé belichaming van de Franse wielersport. Elf jaar na zijn afscheid ziet hij er nog gesoigneerd uit, met zijn golvende haardos en zijn doorlopende wenkbrauwen. Hinault slaat de wederopstanding van le cyclisme met zichtbaar genoegen gade.

,,Ik ben nooit zo somber geweest als sommige journalisten in Frankrijk. Daarom ben ik ook minder verrast door de huidige successen. Wielrennen blijft een belangrijke gebeurtenis in mijn land. We hebben een paar topcoureurs, maar helaas geen renner die de Tour kan winnen. Daartoe acht ik Jalabert ook niet in staat. Hoewel ik veel bewondering voor hem heb. Hij valt altijd aan, een renner naar mijn hart.''

Na de overwinningen van de outsiders Gaumont en Guesdon kwam de zege van Jalabert niet als een verrassing. In 1995 had hij de Waalse Pijl ook naar zijn hand gezet. Vorig jaar was hij afwezig door een knieblessure. De zware beklimming van de Muur van Hoei (maximaal stijgingspercentage 20 procent) is hem op het lijf geschreven. Jalabert klimt op souplesse, staande op de pedalen, met een zwaar verzet. In het hooggebergte kwam hij de laatste jaren nog iets tekort tegen de beste klimmers. In een heuvelachtig landschap, zoals de Ardennen, behoort hij tot de wereldtop.

Gisteren was de kopman van de Once-formatie veruit de sterkste renner, maar de 61ste editie van de Waalse Pijl kende een niet al te sterk deelnemersveld. Specialisten van de afgelopen Vlaamse klassiekers waren toe aan een rustpauze. De betere ronderenners, zoals Bjarne Riis en Tony Rominger, beschouwden de Waalse Pijl als een opwarmer voor een hete zomer. Riis stond aan de start met een afgeknipte maillot, Rominger fietste met een lange broek. Ze eindigden in de middenmoot, op ruime achterstand van Jalabert, die zich met wollen handschoenen tegen de koude had beschermd. De 28-jarige Jalabert heeft inmiddels 87 koersen gewonnen sinds hij in 1989 zijn eerste profcontract tekende. In Hoei behaalde hij zijn achtste zege van het seizoen. Het had nog beter gekund. Op belangrijke momenten werd hij vaak met pech geconfronteerd of toonde hij zich overmoedig. In Milaan-Sanremo kwam hij vlak voor de finish zwaar ten val. In de Ronde van Vlaanderen reed hij lange tijd op kop, maar werd hij in de slotfase verrast door de zogenaamde hongerklop. Gebrek aan voedsel kostte Jalabert in Meerbeke een hoge klassering.

Gisteren nam hij vooral revanche op zichzelf. Een wielrenner die vergeet te eten, kan alleen zichzelf iets verwijten.

Jalabert maakte een montere indruk. Hij onderstreepte het belang van de Waalse semiklassieker. ,,Het staat mooi op mijn erelijst en het geeft me moraal voor de rest van het seizoen. Ik kende het parcours en heb daarvan geprofiteerd. Ik wist precies waar ik moest demarreren.''

Jalabert verklaarde in eerste instantie niet voor zijn eigen kansen te hebben gereden. Hij wilde de koers openbreken voor zijn ploeggenoten, wat werd bevestigd door Manolo Saiz. De Spaanse ploegleider wilde zijn kopman zo veel mogelijk sparen. ,,Hij moet zondag in topvorm zijn, dat is ons hoofddoel'', vertelde Saiz voor de Belgische radio. Voor Jalabert was de Waalse Pijl inderdaad een voorproefje van de komende wereldbekerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik. La Doyenne ontbreekt nog op zijn erelijst. Zijn grootste concurrent is op papier Rolf Sörensen, die gisteren niet aan de start verscheen. Zonder hun Deense kopman maakten de renners van de Raboploeg een strijdlustige indruk. Michael Boogerd zag zijn inspanningen beloond met een veertiende plaats. Erik Breukink was tevreden met een zestiende plaats.