NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

ANTHONY LAKE, Clintons kandidaat voor de CIA, heeft zich teruggetrokken. Hij heeft de president laten weten niet van zins te zijn de komende maanden als een beer in het circus te dansen. Lake doelde op de ondervraging door Richard Shelby, voorzitter van de Senaatscommissie voor de inlichtingendiensten, die een steeds naargeestiger wending dreigde te nemen. De commissie moest de voltallige Senaat adviseren over de kandidatuur van Lake. Vooral het feit dat Shelby het ruwe materiaal uit het FBI-dossier over Lake aan zijn onderzoek dienstbaar wilde maken, zette kwaad bloed. Dat materiaal is namelijk niet gezuiverd van roddel en achterklap.

Het was niet de eerste keer dat een kandidaat voor een hoge post Clinton in de steek liet. Begin 1994 trok admiraal Inman zich terug als kandidaat-minister van Defensie omdat de pers een samenzwering tegen hem zou hebben gesmeed. Hij wenste zichzelf en zijn gezin niet langer bloot te stellen aan wat hij kwaadsprekerij achtte.

De Amerikaanse politiek is geen arbeidsterrein voor mensen met een dunne huid. Bij het onderzoek naar de achtergronden van een kandidaat voor een hoge post in de regering wordt de vuile was desgewenst buiten gehangen. De politieke verhoudingen spelen daarbij een belangrijke rol. De Republikeinse meerderheid in de Senaat zou de benoeming van Lake uiteindelijk vermoedelijk wel hebben aanvaard, maar de man toonde zich voldoende kwetsbaar om hem het vuur na aan de schenen te leggen. De kans het Witte Huis in de hoek te drijven heeft de Republikeinse recherche zich niet willen ontzeggen. Tenslotte waren de beide andere kandidaten in de zogenoemde veiligheidsdriehoek al zonder kleerscheuren door de hoorzittingen gekomen: Albright op Buitenlandse Zaken en Cohen op Defensie.

DE ONDERGANG van Lake is de eerste kras op het verbond dat de president met de Republikeinse meerderheid in het Congres heeft gesloten. De benoeming van de Republikein Cohen was Clintons opvallendste verzoeningsgebaar tot dusver. Lake, met een erkende staat van dienst in het inlichtingenwerk en een degelijke reputatie als Clintons eerste adviseur op het terrein van de internationale veiligheid, leek de aangewezen man om de CIA uit het slop te halen. Vooral het hoogverraad vanaf 1985 van de voormalige topman Aldrich Ames dat verscheidene dubbelagenten werkzaam in de Sovjet-Unie het leven heeft gekost, heeft de dienst veel kwaad gedaan.

In zekere zin is president Clinton met de ondergang van de kandidatuur van een van zijn vertrouwdste medewerkers zichzelf tegengekomen. De affaire van de financiering van de presidentiële campagne vorig jaar heeft aanwijzingen opgeleverd van effectieve buitenlandse lobby's op het hoogste niveau. Lake moest tijdens de hoorzittingen toegeven niet op de hoogte te zijn geweest van waarschuwingen van de FBI aan zijn staf over onder meer Chinese pogingen om met verkapte donaties aan de Democratische campagne invloed te verwerven op de Amerikaanse buitenlandse politiek. Die erkenning wekte niet alleen de indruk van falende controle op medewerkers, maar ook van nonchalance in het Witte Huis op het gevoelige terrein van Amerika's veiligheid.