NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Uitgebracht door Meteor Independent.

Twistende broertjes mislukt in de misdaad

Door DANA LINSSEN
Halverwege Feeling Minnesota zitten de twee broers Sam en Jjaks ('met een naam als een schrijffout') aan weerszijden van een verlaten weg. Alles is mis: ze hebben hun hele leven al ruzie, ze zijn mislukt in de misdaad, het lijk dat ze daar begraven hadden, is verdwenen en ze weten bij God niet meer waarover ze nu nog eens zullen bekvechten. Lamlendig gooien ze wat steentjes naar elkaar. In dat ene beeld van die moegestreden mannen ligt hun hele broedertwist besloten.

Feeling Minnesota bevat meer van dat soort intrigerende momenten. Als de moeder van de beide broers op de bruiloft van Sam (Vincent D'Onofrio) een hartaanval krijgt, valt de witte jurk waarmee zij de bruid ongetwijfeld wilde overtroeven open en wordt een gitzwarte onderjurk zichtbaar, die als een rouwkleed om haar heen gedrapeerd ligt. De in een lichtblauwe smoking gepropte Sam, het pafferige moederskindje, buigt zich hysterisch over haar heen. De jongere Jjaks (Keanu Reeves) heeft wel iets anders aan zijn hoofd, na een absurd vluggertje met de bruid van zijn broer (gespeeld door voormalig fotomodel Cameron Diaz, bekend uit Mask en The Last Supper).

Al in de titelsequentie weet regisseur/scenarioschrijver Steven Baigelman (35) in korte, ritmisch gemonteerde shots de juiste toon te zetten: twee jongetjes spelen een soort handjeklap, waarbij het kleintje de grote steeds te vlug af is. Het zijn beelden die te sterk zijn voor het slome verhaal en de geforceerde plotwendingen die erop volgen. Want verder deint Baigelmans debuutfilm gemakzuchtig mee op het succes van de Nouvelle Violence van Quentin Tarantino (de produktie was in handen van onder anderen Danny DeVito, die mede-verantwoordelijk was voor Pulp Fiction). Ook Feeling Minnesota zit vol geweld, cynische humor, grove dialogen en zelfs een afgebeten (!) oor ontbreekt niet. Baigelmans scenario brengt niets wat we niet ook al in films als Bound (Larry en Andy Wachowski) of Two Days In The Valley (John Herzfield) hebben gezien.

Toch ademt de film een aantrekkelijke troosteloosheid. Baigelman ontleende de titel aan een nummer van de popgroep Soundgarden: 'I just looked in the mirror/ Things aren't looking so good/ I'm looking California and feeling Minnesota.' Wat dat ook voor gevoel mag zijn, het spel (maar ook de casting) van Reeves, D'Onofrio en Courtney Love, als de serveerster bij wie Sam zijn hart uitstort, weet daar iets van op te roepen.