Door onze redacteur GUIDO DE VRIES
LES DEUX ALPES, 28 JULI. Rillend van de kou en de regen viel Michael Boogerd na de finish tegen een verzorger aan. Zijn gezicht zag bleek van uitputting. De zware bergrit naar Les Deux Alpes had een vreselijke tol geëist.

Michael Boogerd op de Galibier. (Foto Cor Vos)

,,Zelden in mijn leven ben ik zo diep gegaan'', kreunde de Rabo-renner. ,,Oei, wat voel ik mijn benen.'' Maar de beloning was ,,fantastisch'', liet hij daar op volgen. Boogerd bereikte gisteren de eindstreep als zesde, temidden der kampioenen.

De volgerskaravaan, als gebruikelijk dol op overdrijven, liet de ene superlatief op de andere volgen om de prestatie van de 26-jarige coureur te omschrijven. Boogerd zelf bleef nuchter. Hij was echt niet zo beresterk geweest, vond hij. ,,Doodzonde dat ik die Escartin uiteindelijk moest laten wegrijden. Hij is een belangrijke concurrent'', zei Boogerd, die in aanzien steeg maar in de algemene rangschikking een plaats zakte. Hij staat zesde.

In de rit van Grenoble naar Les Deux Alpes, die drie reuzencols telde, ontbrandde de strijd op de Galibier, de middelste. Geletruidrager Jan Ullrich had un jour sans zoals dat in het wielerjargon heet en dat leidde in de finale tot een spervuur van aanvallen, waaraan ook Boogerd deelnam. Een keer sprong hij weg met Escartin, eenmaal met Escartin en Leblanc. Boogerds supporters hielden hun hart vast. Waagde hun jonge idool niet iets te veel? ,,In de Pyreneeën hield ik me gedeisd. Dat leidde tot kritiek bij de kenners. Vandaar dat ik nu eens onstuimig was. Je moet wat proberen - blijf je zitten, dan gebeurt er niks'', zo verklaarde Boogerd zijn demarrages.

Twee kilometer voor de top van de Galibier sloeg Boogerd de schrik om het hart. Een volgauto van Mapei raakte zijn achterwiel en met een vloek smakte de Nederlander tegen het wegdek. De schade bleef beperkt tot wonden aan een arm en een knie, ,,maar ik was mijn ritme natuurlijk kwijt''. ,,Gelukkig was er een hele trouwe fan die me naar boven duwde.'' En grijnzend: ,,Duwen mag natuurlijk niet, maar als je op zo'n lullige manier bent gevallen, dan lijkt het me wél toegestaan.''

In de klim naar de Galibier had Boogerd een korte woordenwisseling met Tourvedette Ullrich, die vast nooit in Les Deux Alpes op vakantie zal gaan. ,,Ullrich zei dat het niet slim van me was dat ik tevoren enkele keren was weggesprongen. 'Dat moet je ook maar tegen Pantani zeggen', gaf ik als antwoord. De Telekomploeg is minder goed dan vorig jaar. Ullrich moet veel alleen doen. Hij is in de cols op zichzelf aangewezen. Maar dat geldt ook voor mij.''

Ploegleider Theo de Rooy van Rabobank realiseert zich dat Boogerd in de toekomst behoefte heeft aan renners die hem in het gebergte kunnen bijstaan. ,,Helaas is dat type renner in Nederland schaars'', meldde De Rooy gisteren. Hij zei dat hij daarvoor in het buitenland gaat rondkijken. De Rooy beschikt over het benodigde geld, want de dure Oostenrijkse miskoop Peter Luttenberger krijgt geen nieuw contract aangeboden.

Voor oud-renner De Rooy was de zevenentwintigste juli een feestdag. Hij had genoten van ,,de prachtige koers'' van Boogerd. ,,In de laatste klim naar Les Deux Alpes ging hij ijzersterk achter die Amerikaan Julich aan. Boogerd kraakte, maar hij brak niet.'' In de ogen van De Rooy bevestigde Boogerd in de Alpenrit wat hij in de voorbeschouwingen vaak had gezegd: ,,Hij komt geen verzwakking tegen. Michael koerst heel constant, hij is een van de Tourrenners die de lakens uitdelen. Maar pas op: Boogerd is nog niet iemand die het klassement omver kan rijden.''

De theorieën zeggen dat een wielrenner op zijn achtentwintigste levensjaar op zijn sterkst is. Boogerd kan dus nog groeien, zegt De Rooy, die zijn oogappel graag vergelijkt met Hennie Kuiper, een vechtjas uit de jaren zeventig en tachtig. ,,Zeker wat zijn temperament betreft lijkt hij op Kuiper'', verduidelijkt De Rooy. ,,Maar hij heeft ook iets van Joop Zoetemelk, die was eveneens regelmatig. Soms doet hij me denken aan Johan van der Velde. Die was open, extravert en spontaan.''

De Rooy verzekert dat de supporters nog uitgebreid gaan horen van Boogerd. ,,Ook in de klassiekers, want dat werk kan hij eveneens aan. Hij wil niet la Ullrich alléén in de maand juli schitteren, hij wil er ook in het voorjaar staan. Maar de Tour is uiteraard het belangrijkste'', aldus De Rooy, wiens topper vandaag opnieuw in een bergrit is te bewonderen, van Vizille naar Albertville.