Overzicht eerdere
afleveringen
TWEEDE KAMER
STELLINGEN
TWEEDE-KAMERLEDEN
DISCUSSIE
 |
Terug naar overzicht
Frans Wolters (CDA)
Leden van de Tweede Kamer zijn te veel bezig met details
,,In principe zouden we ons meer tot de hoofdlijnen moeten beperken, maar soms is het nodig dat je tot in detail gaat. We zijn volksvertegenwoordigers. Voor burgers kunnen die details heel belangrijk zijn, zij verwachten van jou dat je er achteraan gaat. En dat is weer goed, want die burgers houden ons wakker. Zo wordt de samenleving voortgedreven.''
Het Kamerlidmaatschap wordt naar behoren betaald
,,De Kamer zal nooit besluiten het salaris fors te verhogen. Dat levert een enorme hoop ellende en discussie op in de samenleving.''
De invloed van lobby-groepen op de besluitvorming in de Tweede Kamer is te groot
,,Een goede lobby informeert. Als je oppositiepartij bent, krijg je plotseling veel meer met lobbypartijen te maken. Daar haal je ook een groot deel van je informatie vandaan. Vroeger stapte je naar de staatssecretaris en vroeg je om een kopietje van het een of ander.''
Kamerleden spreken regelmatig niet de waarheid als het zo uitkomt
,,Je moet natuurlijk de waarheid spreken. Maar moet je ook alles vertellen wat je weet? Het is aan de ander om het spel met je te spelen, om dingen los te krijgen. Tegen de pers moet je nooit liegen of dingen verzwijgen. Het staat de volgende dag toch in de krant.''
De leden van mijn fractie vormen een hecht team
,,De oppositierol was vier jaar geleden nieuw voor ons. Het heeft moeite gekost aan die rol te wennen. Het kwam voor dat we zaten te overleggen of we een minister voor een bepaalde kwestie naar de Kamer moesten laten komen, en dat dan iemand riep: ''dat hoeft niet hoor, ik heb hem al gebeld'. Bestuurlijk gezien natuurlijk een acht waard, maar oppositioneel gezien een dikke onvoldoende. Rond de keus van Heerma als fractievoorzitter is ook onrust geweest. We dachten dat hij een straatvechter was. Hij had in Amsterdam in de oppositie gezeten. We dachten dat hij dat kon. Nu Jaap er zit, gaat het goed.''
De Tweede Kamer maakt onvoldoende gebruik van de bevoegdheden om de regering te controleren
,,Als je het Nederlandse parlement vergelijkt met dat van bijvoorbeeld Spanje, Duitsland of België, dan controleren wij best redelijk. Al zou het natuurlijk altijd beter kunnen. In Nederland zijn we na de RSV-affaire behoorlijk wakker geschud. Sindsdien zijn er behoorlijk wat parlementaire enquêtes geweest. Maar ik moet toegeven: de Kamer heeft meer belangstelling voor wetten die nog gemaakt moeten worden, dan voor de wetten die al gemaakt zijn. Het nieuwe houdt ons meer bezig. Eigenlijk zou je, net als bij een onderneming, evaluatiemomenten moeten inbouwen, zodat je niet alleen de prognoses van een product kent, maar ook weet hoe het verder heeft gedraaid. Je kunt de Ziektewet afschaffen, maar dan moet je automatisch inbouwen dat je onderzoekt hoe dat verder in de praktijk loopt. Er is een energieheffing ingevoerd om het milieu te sparen. Maar de heffing heeft 0,0 procent bijgedragen aan een beter milieu. Je zou zulke zaken beter moeten volgen.''
Ik ben tevreden met mijn functioneren als Kamerlid
,,Ik ben trots op wat we als CDA achter de rug hebben. Ik kwam in de Kamer in 1981 op het dieptepunt van alle ellende: het ging slecht met Nederland. Het financieringstekort liep naar de 10 procent. De boodschap was: bezuinigen, bezuinigen en nog eens bezuinigen. We moesten terug op het spoor. Ik heb wat zaaltjes toegesproken en op karren gestaan met die boodschap. Er was nooit geld voor nieuw beleid. Ik weet nog dat ik uitgefloten werd in Rotterdam. Nou, enorm. Ik heb rotjes naar mijn hoofd gekregen. Maar toch moesten we doorgaan met die boodschap. En langzaam aan ging het beter. Nu hebben we economisch de wind mee. En dat scheelt een slok op een borrel, hoor. Ik ben blij dat ik daar het staartje van heb meegemaakt. Het is toch te danken aan ons beleid.''
Ieder Kamerlid wil ooit bewindsman/-vrouw worden
,,Er is een keer sprake van geweest dat ik Heerma zou opvolgen als staatssecretaris op Volkshuisvesting. Heerma zou namelijk Braks opvolgen, die had moeten aftreden als minister van Landbouw. Ikzelf heb toen gezegd: neem nou een stevige vent uit het Zuiden voor landbouw, iemand van het kaliber Braks. Uiteindelijk is dat toen Bukman geworden met als staatssecretaris Gabor. Nou ja, zo kan het lopen in de politiek. Het is niet zo dat ik hecht aan een ministersfunctie of dat ik staatssecretaris had willen worden. Het gaat om het belang van het geheel. Je moet de juiste mensen op de juiste plek hebben. Ik ben niet het type om voorop te lopen. Zo ben ik ook wel eens in beeld geweest als fractievoorzitter, nadat Brinkman weg was. Maar we kwamen toen in de oppositie. En daar vond ik mezelf niet geschikt voor. Ik was vice-voorzitter van de fractie. Ik was, zeg maar, daar waar de problemen waren. Maar op de achtergrond. Dat lag me veel beter.''
Jezelf profileren via de media is een te groot deel van het Kamerwerk geworden
,,Laatst had ik griep, en toen heb ik naar dat vragenuurtje gekeken op tv. Het is niet om aan te zien. Je ziet zelfs hoe de sprekers van en naar de microfoon wandelen, dan valt er een rustpauze. Ik kan me voorstellen dat mensen in het land zuchten. Ach ja, die vragenstellerij. Het antwoord lijkt me het belangrijkste. Met een eenvoudig telefoontje zou je dat vaak ook al kunnen krijgen. Maar dan kom je natuurlijk niet in de krant, hè. Het past niet bij mijn aard en karakter om per se op tv op in de krant te willen. Ik ben daar nooit op uit geweest. Als ik iets vind, zeg ik het. En dan wordt er doorgaans ook geluisterd. Als je doorlopend iets roept, heeft het geen effect.''
Het Kamerlidmaatschap legt een te groot beslag op mijn privéleven
,,Ik ben nu 54 jaar oud. Ik heb acht jaar in de gemeentepolitiek gezeten en zeventien jaar in het parlement. Ik wil nu geen volledige baan meer. Ik zoek wat losse baantjes, zodat ik aan een normale werkweek kom. Als je Kamerlid bent in Limburg, ben je "ons Kamerlid'. En dat betekent dat als de harmonie honderd jaar bestaat, jij wordt verwacht. En als de fanfare het 75-jarig bestaan viert, krijg jij een uitnodiging. Collega's uit de Randstad hebben dat niet. Het komt voor dat mensen op zondagmorgen denken: hij zal nu wel thuis zijn, dus we kunnen wel even wat gaan vragen. Dat is niet altijd even aardig. Wat ik in ieder geval ga doen als ik uit de Kamer ben, is president worden van de Federatie Het Oud Limburgse Schuttersfeest. Dat vind ik leuk. Het is een club waar zo'n acht à negenduizend schutters bij zijn aangesloten. En ik ga niet helemaal weg uit de Kamer. Het is de bedoeling dat ik jonge Kamerleden wat wegwijs ga maken na de verkiezingen. Dat zal nodig zijn want we krijgen veel nieuwelingen in de fractie. In de zeventien jaar dat ik nu in de Kamer heb rondgelopen, is het denk ik, minder gezellig geworden. Vroeger zakte je nog wel eens door met een ploegje. Nu komt dat bijna niet meer voor. Dat heeft misschien ook met de nieuwbouw te maken. Alles zit nu verder uit elkaar. Vroeger zat alles meer in een hoekje: de koffiekamer; de plenaire zaal. Ik denk dat Kamerleden tegenwoordig ook vaker thuis eten. Behalve natuurlijk de lui die ver weg wonen. Vroeger had je er die nauwelijks thuis kwamen.''
|
NRC
Webpagina's
9 april 1998
|
