|
||||||||||||||||||
|
New York: de oude wereld. Joggen: bekend terrein, zweten, rondjes rennen. San Francisco: de nieuwe wereld. surfen, skaten: verraderlijk terrein, obstakel kiezen, go with the flow. Skaters: baggy pants en baardjes, het grootste cliché op straat. Surfen: het grootste cliché op het web. San Francisco: home of the skateboard. home of the keyboard. Dichtstbewebte plek op aarde. Skateboarding beleeft zijn derde modegolf, knauwt Jake Phelps, hoofdredacteur van Thrasher Magazine in zijn kantoortje in San Francisco. Eén: jaren zeventig; twee: jaren tachtig; nu opnieuw, dat maakt drie. Allemaal fakers, meelopers die niets van punk begrijpen, nooit een Black Flag plaat gehoord hebben en niet weten waar de fuck ze mee bezig zijn. Anything else..? Yeah. Fuck you too. De skate-scene is grimmig geworden. Baggy pants en sweaters met capuchons hangen in elke supermarkt. Skateboarding is cool en cool is geld. Vans, ooit een skatemerk, was vorig jaar in de V.S. de best verkochte vrijetijdsschoen. Echt of fake, die vraag lijkt alles in de skatewereld te beheersen.
In-lineskaters, rolschaatsers, moeten meteen opgehangen worden, dat ziet
een kind. Vans-dragers in principe ook.
Maar hoe ver moet het purisme daarna gaan? Carhartt-victims, Green
Day-fans, vert-rampers, token-vegans, het zijn namen die geen lezer van
deze krant iets zullen zeggen, maar Jake Phelps zou misschien de
standrechtelijke executie voor ze in willen stellen. Ach die Phelps,
Thrasher is zelf ook een kutblad natuurlijk, gefinancierd door het
grootkapitaal. Echte skate-zines worden thuis in elkaar geknutseld en
gratis bij de skate-shop neergelegd. De echte skate-shop dan, niet de
fucking Vans-dealer.
Geen sport kent het punk-ethos van skate-boarden. Geen sport ook brengt
de cultuur en de creativiteit van de skate-scene voort, alleen de moeder
van het skateboard, de surfplank, inspireert al sinds de jaren zestig
een vergelijkbare wereld van bandjes, kleding, taal en vormgeving.
En ondanks de modieuze onzin is de skate-scene een van de meest
oorspronkelijke subculturen in de VS. De muziek, punk en hiphop,
fotografie, videokunst, kleding, graphics en grafitti, ze hebben de
manier waarop we naar de wereld kijken veranderd. De groothoeklens op
MTV, de ongestreken kop van Hugo Boss, de fuck you-attitude van de
Beastie Boys, hier waren ze altijd al hip.
|
|||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
Bovenkant pagina | ||||||||||||||||||
NRC Webpagina's © 30 JANUARI 1998 NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl) |