Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Triatlete Ingrid van Lubek op weg naar Sydney. (Foto NRC Handelsblad, Rien Zilvold)

Het probleem van een triatleet laat zich raden: welke van de drie disciplines krijgt de meeste aandacht in de voorbereiding op een belangrijke wedstrijd? Fietsen, lopen of zwemmen? Keuze genoeg, maar het lichaam stelt grenzen. Te veel aandacht voor het zwemmen of het fietsen kan ten koste gaan van het lopen, en andersom geldt hetzelfde. Ingrid van Lubek, in Sydney een van de drie Nederlandse deelneemsters aan de olympische kwarttriatlon (1,5 kilometer zwemmen, 40 fietsen en 10 lopen), legt in haar trainingen de nadruk op het eerste, het zwemmen, en het laatste onderdeel, het lopen. Niet dat ze het fietsen verwaarloost, maar de 29-jarige fysiotherapeute uit Texel moet keuzes maken, omdat het gevaar van overbelasting voortdurend op de loer ligt. Van die twee krijgt zwemmen relatief de meeste aandacht. Omdat Van Lubek in het water nog veel kan leren, maar vooral ook omdat het eerste onderdeel van cruciaal belang is voor het verdere verloop van de wedstrijd. Wie te lang in het water ligt, verspeelt de kans op een goede klassering. Zeker nu bij het fietsen het rijden in waaiers is toegestaan. Wie met een achterstand op de fiets klimt, is kansloos tegen de kopgroep die de concurrentie via ploegenspel op grote achterstand zet. Ook dat is de moderne driekamp: waarin vaak niet de sterkste, maar de slimste atleet wint.

MARK HOOGSTAD