|
Boemerang Heeft u ook een vraag aan een sportredacteur van NRC Handelsblad? Stuur dan een email naar web@nrc.nl.
ANTWOORD: In het verre verleden was het zo dat voor elke Olympische Spelen weer opnieuw werd bekeken welke sporten er op het programma kwamen te staan. Daar had het organiserende land een belangrijke stem in. Dus toen verdwenen er regelmatig sporten van de Olympische Spelen, die er later weer opkwamen. Dat is al lang niet meer zo. Tegenwoordig komen er inderdaad meestal een paar sporten per Olympische Spelen bij. Dat kan echter zo niet door blijven gaan, omdat het door het IOC gestelde maximum van 10.000 deelnemers nu al ruimschoots wordt overschreden. Of er moet ruimte worden gemaakt. Maar het IOC is zeer terughoudend met het afvoeren van takken van sport, omdat dat op financieel gebied de doodsteek van zo'n sport zou betekenen. Een sport, die op de nominatie staat om van de Spelen te verdwijnen, is de moderne vijfkamp. De vraag is of het IOC die stap ook daadwerkelijk wil nemen. Ook gewichtheffen verkeert vanwege de vele dopingzaken in de gevarenzone.
Waarom wordt in het medaille-landenklassement de absurde regel toegepast
dat eerst de gouden, daarna de zilveren en dan pas de bronzen medailles worden
geteld? In dit systeem is 1 gouden medaille meer waard dan 10 zilveren.
Waarom niet aan een bronzen medaille 1 punt toekennen, aan een zilveren
2 en aan een gouden 4 en dan klasseren volgens totaal aantal punten? ANTWOORD: Er worden op verschillende manieren klassementen opgemaakt. Ook op de door u voorgestelde manier. Er is geen officiële telling, bijvoorbeeld door het IOC opgelegd. Maar inderdaad, je ziet het meeste het klassement, waarin voor de rangorde wordt uitgegaan van de meeste gouden medailles. Daarom staat Nederland nu ze hoog in het landenklassement!
Waarom zwemt een startzwemmer bij de estafette wèl een officieel wereldrecord (Klim, 4 x 100 meter), maar een slotzwemmer niet (Van den Hoogenband, 4 x 200 meter). Volgens mij zit er geen wezenlijk verschil in. ANTWOORD: Daar zit wel degelijk een verschil tussen. Een startzwemmer start op basis van het startsignaal, terwijl de drie die volgen starten zodra hun voorganger heeft aangetikt en de start aldus 'zien' aankomen. Dit fenomeen heet de vliegende start, waarbij de reactiesnelheid altijd sneller is dan die van de startzwemmer. Ter vergelijking: de reactiesnelheid van de startzwemmer schommelt doorgaans tussen de 0,6 en 0,7 seconde. Marcel Wouda noteerde bij de 4 x 200 meter vrije slag een overnametijd van 0.03 (!) seconde.
In Nederland wordt nogal stevig aandacht geschonken aan de controle's en de wijze van controleren. Is dat extremer dan in Atlanta en worden de eigen Australische atleten ook streng aangepakt? ANTWOORD: Ja, dat is extremer dan in Atlanta. Dat komt omdat de bij het IOC aangesloten landen van hogerhand de opdracht hebben gekregen strenger te controleren. Het NOC*NSF staat achter deze maatregel. Daarom behoort Nederland tot de landen, die zich houden aan het door het IOC geadviseerde aantal controles. Andere landen nemen het minder nauw. Australië behoort tot de 'serieuzere' groep. Elke olympische deelnemer (625 in totaal) werd voor de Spelen in ieder geval één keer op doping gecontroleerd.
Wat is de status van de Nederlandse Antillen? Bij het honkbalteam van
Nederland spelen Antillianen mee en mogen de Antillianen kennelijk geen
eigen honkbalteam sturen. Bij het paardrijden (dressuur?) rijdt Stibbe voor
de Antillen en hebben ze wel een eigen afvaardiging. ANTWOORD: De Nederlandse Antillen hebben een eigen olympisch comité en kunnen dus een afvaardiging naar de Olympische Spelen sturen. Dat is in Sydney ook het geval. Omdat Antillianen zowel een Nederlands als een Antilliaans paspoort (kunnen) hebben, kunnen ze kiezen voor welk land ze uitkomen. In de estafettewedstrijden bij het zwemmen worden één of meerdere zwemmers die in de serie van start gaan voor de finale vervangen. Als het team vervolgens een medaille haalt, krijgen die afvallers er dan ook één? Zij hebben immers de finaleplaats (en de gespaarde energie van de toppers) mogelijk gemaakt. Of krijgen ze soms van het NOC*NSF een replica? ANTWOORD: In Sydney ontvangen ook zij een medaille. Zo hebben Mark van der Zijden (4 x 200 meter vrij) en Chantal Groot (4 x 100 meter) respectievelijk een bronzen en een zilveren medaille ontvangen. Overigens verschilt dit van toernooi tot toernooi.
Hoeveel verdienen Nederlandse sporters met het winnen van een gouden, een
zilveren of bronzen medaille? ANTWOORD: Voor de individuele onderdelen is het 60.000 gulden voor goud, 40.000 voor zilver en 20.000 voor brons. Bij teamonderdelen wordt een ingewikkelde verdeelsleutel gehanteerd. Die sporters krijgen wel minder dan de individuele sporter.
ANTWOORD: Cricket is inderdaad ongelooflijk populair hier. Dat merk je aan alles: de cricketartikelen in de winkels en, ondanks de enorme olympische produktie, de verhalen over cricket in de kranten. Toch hoor of lees je geen gemor over het ontbreken van cricket op de Olympische Spelen. Het is zo traditioneel dat cricket geen olympische sport is. Natuurlijk zouden ook de cricketers graag met hun sport op de Olympische Spelen willen verschijnen. Het probleem is dat er in te weinig landen cricket wordt gespeeld om in aanmerking te komen voor olympische status. Dat klinkt raar als je de kijkcijfers van de wereldkampioenschappen cricket hoort. Maar die mensen zijn geconcentreerd in een bepaald gebied. Wij hebben trouwens in onze NRC-ploeg in Sydney een grote cricketfanaat zitten.
ANTWOORD: Een kwestie van traditie. De Britten zijn ooit als gemeenschappelijke ploeg aan de Olympische Spelen begonnen. Dat is zo gebleven. Soms wordt geopperd om als afzonderlijke landen deel te nemen, maar zo'n voorstel wordt nooit echt serieus genomen. De Engelsen houden nu eenmaal van traditie. Dat de landen buiten de OS in sommige sporten wel afzonderlijk deelnemen, is dat ze voor die sporten ook afzonderlijke bonden hebben en die hebben bij EK's en WK's de verantwoordelijkheid over de afvaardigingen.
ANTWOORD: Er zit onder water bij de startblokken een kleine rand, waar veel zwemmers en zwemsters op gaan staan als ze zijn uitgezwommen. Daar kan je je van afzetten.
ANTWOORD: Competitievervalsing is niet langer aan de orde, daar waar het om bijvoorbeeld over zwemmen gaat. Op last van de internationale zwemfederatie FINA hebben de badpakproducenten (Speedo, Adidas en Arena) de laatste maanden alles in het werk gesteld (de fabrieken draaiden overuren naar verluidt) om alle aangesloten leden te voorzien van de veelbesproken pakken. Vorige week, een paar dagen voor het begin van het olympisch toernooi, ontvingen de kleine landen (Ivoorkust, Kirgizie etc) een of meerdere exemplaren. Bovendien, en dat wordt vaak vergeten: zwemmen doe je zelf, dat doet het pak niet. Die indruk is wellicht ontstaan, maar is fout. Dat de zogeheten rijke landen een voordeel hebben ten opzichte van de arme landen, is (ten dele) waar en zal altijd zo blijven. Meer geld betekent meer trainingsmogelijkheden en –faciliteiten. Al moet gezegd worden dat veel bonden veel tijd en energie steken in de globalisering van hun sport, al was het maar om te voorkomen dat ze van het olympisch programma verdwijnen. Het is en blijft een lastig probleem. Een voorbeeld: ten tijde van de Koude Oorlog waren atleten uit Oost-Europa in dienst van de staat. Oftewel: zij konden hun tijd exclusief aan hun sport besteden. Bij WK's, EK's en Olympische Spelen namen ze het vervolgens op tegen atleten die hun sport 'in deeltijd' beoefenden? Competitievervalsing? Zeg het maar. Tot slot: technologische vernieuwingen zijn onvermijdelijk, en kleuren de sport. Zaak is alleen dat de bonden duidelijke richtlijnen opstellen, om het sluimerende gevaar van competitievervalsing tijdig te kop in te drukken.
ANTWOORD: Sinds twee jaar wordt er in het volleybal met een zogenaamde ‘libero' gespeeld. Dat is een speler, die onbeperkt ploeggenoten in het achterveld mag vervangen. Hij mag alleen ballen verdedigen. Hij mag dus geen ballen smashen en ook niet serveren. Om zijn aparte status te benadrukken, draag hij een afwijkend shirt. Zo kan de scheidsrechter beter beoordelen of die spelers zich aan de regels houdt. Het was voor de volleyballers erg wennen om met zo'n libero te spelen.
ANTWOORD: De regels kunnen per sport verwisselen. Dat bepaalt de betreffende internationale federatie, meestal in samenspraak met het IOC. In de meeste takken van sport zijn er geen restricties wat betreft de status van de deelnemer. Uitzonderingen zijn: boksen, daar doen bij de Olympische Spelen alleen amateurs mee. En natuurlijk voetbal. Daar mogen wel profs aan meedoen, maar dan alleen die van onder 23 jaar. Elk land mag drie dispensatiespelers opstellen. Zij mogen ouder zijn dan 23. Het is een doorn in het oog van het IOC dat in het voetbal niet met de grote nationale elftallen op de Olympische Spelen wordt gespeeld. De wereldvoetbalbond FIFA wenst echter niet meewerken. Gedacht wordt dat het eigen WK minder prominent zal zijn als er nog een tweede ‘WK' tijdens de Olympische Spelen wordt gespeeld.
Waar staat de olympische vlam symbool voor? ANTWOORD: De Olympische vlam stamt uit de begintijd van de spelen in het oude Griekenland. De vlam brandde tijdens de spelen op een voor de god Zeus ingericht altaar. Op de spelen in 1928 in Amsterdam is de Olympische vlam opnieuw geïntroduceerd. (Bron: Newman College of Higher Education)
ANTWOORD: Het organisatiecomité van de Olympische Spelen in Amsterdam had berekend dat ongeveer twee miljoen gulden nodig zou zijn om de spelen te kunnen organiseren. Voor een miljoen gulden had het comité financiers gevonden (onder andere de gemeente Amsterdam), een grote loterij zou het tweede miljoen moeten opbrengen. De regering, bestaande uit katholieken (RKSP) en protestanten (ARP en CHU), was principieel tegen een loterij en stelde een rijkssubsidie voor. Dat voorstel leidde tot beroering in de kamer, met name bij de christelijke partijen die zelf ook in de regering zaten. Zo vonden kamerleden de spelen 'heidensch', 'onzedelijk' en 'een kermis van ijdelheid'. Uiteindelijk stemde een meerderheid van het parlement tegen het subsidievoorstel. Dit leidde tot grote maatschappelijke beroering, want het Nederlandse volk wilde wel graag dat Nederland de Olympische Spelen zou organiseren. Het organisatiecomité speelde op die emoties in en organiseerde een inzamelingsactie die in twee weken tijd anderhalf miljoen gulden opleverde. De Spelen van Amsterdam waren daarmee gered. (Bron: Kroniek van de Olympische Spelen. Baarn, 1987: Tirion)
|
NRC Webpagina's 26 september 2000
|
Bovenkant pagina |
|