Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Dag 1 - vrijdag 15 september 2000

Let the Games begin! De 27e Olympische Spelen van de moderne tijd zijn van start gegaan. Waar Melbourne en Brisbane eerder faalden om Melbourne, organisator van de Spelen in 1956, na te volgen, slaagde Sydney zeven jaar geleden wel. Met één stem verschil werd Beijing verslagen; voldoende om nu down under voor twee weken even het middelpunt van de wereld te zijn. Mét Nederland deze keer. In Melbourne moesten Nederlandse sporters als protest tegen de Russische inval in Hongarije ter plekke rechtsomkeert maken, maar dit keer maken 241 Nederlanders hun opwachting. Opnieuw een record.

Ik volg de opening op mijn werkkamer op het ministerie; het zal de hele eerste week niet anders zijn, ook al heb ik vandaag meer tijd dan anders omdat ik niet naar de Ministerraad hoef. Pas op 22 september vertrek ik met Annemarie Jorritsma naar Sydney. Dinsdag is het Prinsjesdag; daar moet je bij zijn. Woensdag en donderdag volgen de algemene politieke beschouwingen in de Tweede Kamer en daarvoor geldt hetzelfde. Zeker als er nog wat extra geld te verdelen is met al die economische voorspoed. Elke bewindspersoon heeft die dagen nog wel een wensenlijstje in de binnenzak. Dan kun je, hoe jammer ook vanwege Sydney, niet wegblijven.

De Australiers hebben van de opening een fascinerend spektakel gemaakt. Elke nieuwe Spelen probeert de vorige te overtreffen, wat dat betreft. Meer dan 12.000 vrijwilligers loodsen de toeschouwers door de korte, maar veelbesproken historie van het land. Het Stadium Australia komt prachtig uit; atlete en wereldkampioene Cathy Freeman, de beroemde aboriginal sportvrouw, ontsteekt, staand in het water, de vlam, die daarna op spectaculaire wijze door een waterval naar het dak van het stadion wordt getransporteerd. Water en vuur, symboliek van Australië.

Helaas moeten diverse Nederlandse sporters dit, op advies van de teamleiding, missen. Zij komen de volgende dag al zelf in actie. Zo'n openingsceremonie is immens zwaar en het verschil tussen winst en verlies zit uiteindelijk in de kleine details, doceert Joop Alberda, terecht, altijd. Dat geldt niet alleen voor topsport, ook in de politiek. Aan de andere kant is zo'n opening een unieke ervaring, zo hoor en lees je overal; sporters krijgen er kippevel van. Ik vraag me af wat ik zelf zou hebben gedaan; ik geloof dat ik het niet had willen missen, maar ik zou toch ook de prestatie vooropgezet hebben. Je hebt daar toch alles voor gelaten. Anky van Grunsven draagt de Nederlandse vlag; wanneer haar hetzelfde te wachten staat als de Nederlandse vlaggedrager bij de Spelen in Atlanta in 1996, Nico Rienks, is de eerste Nederlandse gouden medaille al binnen.

Tussen de bedrijven neem ik met mijn persoonlijk medewerkster, de persvoorlichters en enkele beleidsambtenaren de presentatie aan de pers over Prinsjesdag door. Vanmiddag geven minister Borst en ik, zoals elk jaar, de pers vantevoren een toelichting op de plannen die dinsdag officieel bekend worden voor 2001. De journalisten mogen er nog niet over schrijven, dus kan ik dat ook niet doen. De vragen gaan vooral over de aanpak van de wachtlijsten in de zorg en over het tekort aan personeel. Het is een hardnekkig probleem, maar er wordt hard aan gewerkt en stap voor stap wordt vooruitgang geboekt. Ik troost me met een aardig verhaal in Vrij Nederland deze week over Thuiszorg Oost-Gelderland waar door een doortastend beleid van de directie en de inzet van veel medewerkers een zinkend schip is vlotgetrokken: het ziekteverzuim is gehalveerd, de wachtljsten zijn weg en het personeel is er weer tevreden. Wanneer mensen met plezier werken, kunnen ze ook veel aan. Dan kun je met recht zeggen: de zorg, het echte werk!

Foto R. Rozenburg

Tijdens de Olympische Spelen zal staatssecretaris M. Vliegenthart van Sport voor NRC Handelsblad een dagboek bijhouden.