Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Door een onzer redacteuren
ROTTERDAM, 27 SEPT. Halverwege stapte Jan Ullrich drie weken geleden uit de Ronde van Spanje. Hoewel hij in een uitstekende vorm verkeerde, verliet de kopman van Team Deutsche Telekom de ronde die hij een jaar eerder als winnaar had afgesloten. Om zijn krachten te sparen voor de Olympische Spelen vertrok de Duitser als favoriet voor de olympische tijdrit uit Zaragoza. Vandaag, een paar dagen eerder dan verwacht, voegde Ullrich In Australië de olympische titel aan zijn indrukwekkende erelijst toe.

Vlak voor de start van de 156 renners uit veertig landen brak de zon door op het wegparcours in het oosten van Sydney. Max van Heeswijk maakte deel uit van de eerste serieuze, maar veel te vroege ontsnapping. Na bijna vier uur werden de Nederlander en zijn twee medevluchters Jens Voigt (Duitsland) en Marc Wauters (België) teruggepakt door het peloton. Met Leon van Bon liet Van Heeswijk zich nog even voorin zien, maar toen het tempo werd opgevoerd was er geen Nederlander meer te zien. Van Heeswijk ("ik had superbenen") gaf na de wedstrijd toe dat hij te ongeduldig was geweest. Hij werd vijftiende. Erik Dekker en Koos Moerenhout stapten af, Leon van Bon en Tristan Hoffman eindigden achtereenvolgens op de 25ste en de 80ste plaats.

Anderhalve ronde voor het einde sprong Ullrich weg uit een ongeveer twintig man sterke kopgroep, in de pittigste klim op het 237 kilometer lange parcours. "Die ontsnapping had ik zo gepland", zei de Duitser na afloop tegen een Duitse tv-verslaggeefster. Wat hij waarschijnlijk niet had durven dromen was dat hij twee trouwe knechten uit zijn Telekom- ploeg meekreeg: Alexander Vinokourov, eind vorig jaar door Telekom- ploegleider Walter Godefroot aangetrokken als meesterknecht van Ullrich in de bergen, en Andreas Klöden, die wordt gezien als de nieuwe Ullrich. De Kazachstaan en de Duitser loodsten hun 26-jarige collega naar de olympische titel.

Met een gemiddelde snelheid van 47 kilometer per uur legden ze de twee laatste ronden af en bouwden ze hun voorsprong op de achtervolgers uit tot anderhalve minuut. Om zijn prestatie meer glans te geven mocht Ullrich een paar kilometer voor het einde alleen naar de finish fietsen. Vinokourov zag zijn werk beloond met een zilveren medaille, Klöden was tevreden met het brons.

De enigen die een serieuze poging deden om het drietal te achterhalen waren twee Italianen, Michele Bartoli en Paolo Bettini. Beide ploeggenoten bij Mapei waren niet bij machte om bij Ullrich en zijn twee helpers terug te komen. Bartoli werd vierde.

Ullrich volgt als olympisch kampioen de Zwitser Pascal Richard op. In Atlanta mochten de beroepsrenners vier jaar geleden voor het eerst aan de Olympische Spelen meedoen. Vandaag ontbrak de titelverdediger in Sydney. Hij was door de Zwitserse wielerbond buiten de selectie gelaten, omdat hij dit jaar geen aansprekende prestaties heeft geleverd. Dat kon ook nauwelijks, omdat de Britse vegetariërsploeg van Linda McCartney waarvan Richard deel uitmaakt, als B-team niet in belangrijke wedstrijden mag starten.

De olympische titel is voor Ullrich een parel op zijn fraaie kroon. Het succesverhaal van de Duitser begon toen hij negentien was en in Oslo wereldkampioen bij de amateurs werd, één dag voordat Lance Armstrong in de Noorse hoofdstad de wereldtitel bij de profs veroverde. Sindsdien won hij de Tour de France (1997) en eindigde hij drie keer als tweede in de Ronde van Frankrijk. Vorig jaar schreef 'Der Jan' de Ronde van Spanje op zijn naam en werd hij in Treviso wereldkampioen tijdrijden. In die discipline gaat hij over drie dagen als een van de topfavorieten van start. "Daar kan ik easy naartoe leven", zei Ullrich vandaag vlak voor de huldiging. "Het goud heb ik al. Ik hoef niets meer."

"Wij hebben inderdaad meer als Telekom-ploeg geopereerd dan als renners die voor verschillende landen reden", verklaarde zilveren- medaillewinnaar Vinokourov, die zich met de Duitse ploeg in Brisbane op de Spelen voorbereidde en vandaag als eerste sporter in de geschiedenis van Kazachstan een olympische medaille won. "Maar dat wil niet zeggen dat dat strijdig is met de olympische gedachte. Uiteindelijk wisten we alle drie dat we een medaille zouden winnen. De kleur was voor mij niet meer belangrijk." Onderling hoefden de drie Telekom-renners alleen maar de zilveren en de bronzen medaille te verdelen. De winnaar was een klasse apart. Vinokourov: "Jan was de sterkste."