Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
SYDNEY, 26 SEPT. Titelverdediger Nederland waande zich vandaag op een door de hockeybond (KNHB) georganiseerde borrel voor vrienden en bekenden al uitgeschakeld in het olympisch hockeytoernooi. Het partijtje aan boord van de knusse Batavia in Darling Harbour dreigde na de onverwachte nederlaag eerder op de dag tegen Pakistan (2-0) uit te lopen op een brainstormsessie, met als inzet de allesoverheersende vraag: hoe nu verder? Maar Groot- Brittannië voorkwam dat door in de stromende regen tot ieders stomme verbazing met 2-1 van Duitsland te winnen.

Daardoor mag niet Duitsland maar Nederland, ondanks de pijnlijke nederlaag tegen Pakistan, het op basis van een beter doelsaldo overmorgen in de halve finales opnemen tegen Australië.

Bondscoach Maurits Hendriks danste na de onverwachte kwalificatie van vreugde. "Ze hebben ons huisje zowat afgebroken", zei hij lachend. "Niemand had deze bizarre ontwikkeling meer verwacht. We sprinten van een begrafenis naar een huwelijk binnen een paar uur. Ongelooflijk. Misschien dat de ware bezieling nu loskomt."

In de andere halve eindstrijd staan twee Aziatische landen tegenover elkaar: de baltovenaars van Pakistan tegen Zuid-Korea.

Nederland zou er verstandig aan doen om vanavond nog een krat bier te laten bezorgen bij Calum Giles. Als dank voor de rake strafcorner waarmee de cornerspecialist de Duitsers vijf minuten voor tijd op de knieën dwong. Om de verbazing te schetsen: Groot-Brittannië ging vorige week met 8-1 over de knie bij Pakistan.

Giles voorkwam vandaag een rampscenario. Maar vrolijk zullen de bondsofficials niet zijn geworden, toen ze eerder op de dag getuige waren van het ineffectieve spel van regerend wereld- en olympisch kampioen Nederland. Uitschakeling leek twee uur lang een feit. Die ellende kon er ook nog wel bij, na de kansloze 5-0 nederlaag van de vrouwen, gisteren tegen Australië. Uitzinnig van vreugde waren de hockeyers toen om even voor achten lokale tijd het verlossende bericht vanuit het State Hockey Centre doorsijpelde. Giles' treffer maakte op slag een einde aan het gepieker over de vraag hoe het zover heeft kunnen komen. Toch lijkt het de moeite waard om een antwoord op die vraag te formuleren. Werd het gelijkspel tegen Duitsland (2-2) zaterdag nog afgedaan als een bedrijfsongeval, na vandaag mogen bondscoach Maurits Hendriks en zijn spelers zichzelf hardop afvragen of het niet te lichtzinnig heeft gedacht over het prolongeren van de olympische titel.

Doelman Ronald Jansen nam na afloop alvast een voorschot op de discussie met de opmerking dat "te weinig jongens beseften dat we hier met Olympische Spelen bezig waren". Nee, Jansen was niet verbaasd over de voortijdige eliminatie, al weigerde hij de schuldigen ("de jongere generatie") bij hun naam te noemen. "Sommigen hebben dit toernooi als een willekeurig EK of WK opgevat, en zich te veel laten afleiden door alle indrukken in het olympisch dorp."

Jansen zou Jansen niet zijn als hij de afgelopen dagen niet een paar keer venijnig met de vuist op tafel zou hebben geslagen. Maar de bijna traditionele oproep tot meer daadkracht, een vast ritueel tijdens grote toernooien, bleek ditmaal aan dovemansoren gericht, zo moest de 36- jarige routinier vandaag tot zijn spijt erkennen. Cynisch: "Je probeert bepaalde zaken recht te zetten, maar op een gegeven moment denken ze dat ze het zelf kunnen."

In Sydney ligt Nederland dezer dagen vooral met zichzelf overhoop. Bram Lomans, jarenlang het gevreesde wapen van de hockeyers, was als hij al speelde - in vijf groepswedstrijden slechts één keer succesvol. Zijn overige tien pogingen stierven in schoonheid, dankzij een haperende aanschuif vooral. Hetzelfde lot trof de zeventien overige korte hoekslagen waarbij Lomans niet betrokken was, omdat hij zich op die momenten zat te verbijten op de bank.

Hinder ondervindt Nederland vooral van de snelle en hobbelige kunstgrasmat, die in de verste verte niet blijkt te lijken op de 'kopie' die de KNHB dit voorjaar in Amstelveen met veel tamtam neerlegde. Jansen wist zijn ergernis over die onbegrijpelijke blunder vandaag met moeite in bedwang. "Het heeft ons hier toch opgebroken", grimaste hij, op dat momentnog onwetend van de Britse stunt.

Falen deed vandaag behalve de strafcorner ook de veelgeprezen aanval, die het verprutsen van kansen tot kunst verhief. Met name Marten Eikelboom liet het lelijk afweten. Twee mogelijkheden voor open doel waren na rust niet besteed aan de flegmatieke spits van Amsterdam, in de Nederlandse competitie geroemd om zijn doorgaans koelbloedige optreden in de cirkel. "Een gebrek aan scherpte", constateerde Teun de Nooijer na afloop dan ook.

Pakistan liet zich gewillig terugdringen op eigen helft, en brak daarmee met de open, naïeve speelwijze waar de ploeg nog niet zo lang geleden bekend om stond. Die tegenstoten kwamen en de toch al broze verdediging bleek niet bestand tegen de verwoestende sleeppush van Sohail Abbas, die na 22 minuten de eerste de beste strafcorner voorbij Jansen slingerde. Vier minuten voor tijd volgde de genadeklap, door toedoen van invaller Kashif Javad.

Met Zuid-Korea en Pakistan in de halve finales krijgt het hockey weer kleur op het gezicht. Te hopen voor Hendriks en de zijnen is dat overmorgen hetzelfde geldt voor Nederland, nu het door het oog van de naald is gekropen.