De bulldozer danst als de beste
In de jacht op zijn vierde
gouden medaille is de ruim 140 kilo zware Russische worstelaar Alexander
Karelin bijna een mythe geworden. "Om van Karelin te winnen, moet je
King Kong verslaan."
Door Robèrt Misset
Als een Romeinse gladiator wandelde Alexander Karelin vandaag na zijn
tweede routineklus in het Grieks-Romeins worstelen door een erehaag van
Russische collega's naar de uitgang van Exhibition Hall 2 in
Darling Harbour. Zijn Hongaarse slachtoffer Deak-Bardos sjokte huilend
van ellende achter hem aan. Na exact 1 minuut en 48 seconden was hij
door de Russische beer op zijn rug gelegd. Al dertien jaar is Karelin
ongeslagen en niemand weet wie de drievoudig olympisch kampioen in
Sydney van zijn vierde gouden medaille moet afhouden. Als geen ander
weerspiegelt de 33-jarige Karelin de Russische ziel en daarom mag Sasja
van zijn landgenoten zeker niet van zijn voetstuk vallen.
In zijn eerste optreden bij de Spelen in Sydney had Karelin de Bulgaar
Moreyko nog zes minuten in zijn nabijheid geduld. De nummer twee van het
Europees kampioenschap was al blij dat hij de mat ongeschonden had
kunnen verlaten. Het is immers een straf de Russische kolos van ruim 140
kilo te moeten uitdagen in een discipline waarin hij zijn gelijke niet
kent. De eerste aanblik van Karelin is angstaanjagend. Het kaal
geschoren hoofd rust op een stierennek, die door spieren als kabels
wordt verbonden met een monumentaal lichaam. De armen van Karelin zijn
sterker dan die van een inktvis en zijn reusachtige torso wordt gedragen
door twee kolossale benen, die de fundamenten onder een flatgebouw
zouden kunnen vormen.
Arnold Schwarzenegger; de ware Terminator bestaat echt en hij komt uit
Novosibirsk in Siberië. Geen wonder dat Karelin niet meer weet wat
verliezen is, want bij de meeste tegenstanders heeft hij de doodsnood in
hun ogen gelezen. Welgeteld 22 keer heeft de Amerikaanse worstelaar Matt
Ghaffari tegenover het standbeeld gestaan, dat hij met een gorilla
vergeleek. Telkens moest hij zijn meerdere erkennen in de icoon van het
Grieks/Romeinse worstelen. Nadat Ghaffari vier jaar geleden op de Spelen
van Atlanta met een krappe marge (1-0) wederom had verloren van de
drievoudig olympisch kampioen, riep hij wanhopig uit dat je "King Kong
moet verslaan om van dit onmens te winnen".
Karelin heeft maar moeilijk kunnen wennen aan zijn afschrikwekkende
postuur. Toch moet zijn moeder bij de geboorte van haar zoon al hebben
geweten dat ze een bijzonder mens had gebaard, want toen woog Sasja al
vijftien pond. Reeds als kind kreeg Karelin de indruk dat hij van een
andere planeet kwam. "Op straat werd ik nagestaard", vertelde hij in
1991 aan het Amerikaanse tijdschrift Sports Illustrated.
"Kinderen wezen giechelend naar mijn oren en mijn benen. Maar ik vond
het nog vervelender dat oudere mensen schrokken als ze me zagen en
riepen dat ik wel een crimineel moest zijn. Pas toen ik ging worstelen,
ben ik van dit grote lijf gaan houden."
Zijn buren in Novosibirsk keken nog wel vreemd op, toen Karelin een
koelkast van ruim 100 kilo naar de achtste verdieping in zijn flat
zeulde. Maar met worstelaars gaat het Russische fenomeen nog een stapje
verder - die werpt hij over zijn schouder alsof hij een vuilniszak
buiten de deur zet. Het is bijna al zijn concurrenten wel eens overkomen
en de Amerikaan Jeff Blatnick, de olympisch kampioen van 1984, huivert
nog bij de herinnering aan The Reverse Body Lift; de inmiddels
klassiek geworden Karelin-techniek. Niemand hield het voor mogelijk dat
mastodonten van boven de 130 kilo als een propje papier konden worden
weggegooid, maar Karelin doet het al dertien jaar lang.
Blatnick waande zich in topvorm, toen hij de harige armen van Karelin in
een wurgende greep om zijn buik voelde. "Mijn haren in mijn nek gingen
recht overeind staan", vertelde Blatnick. "Ik woog 265 pond, ik kon me
niet voorstellen dat een tegenstander me zou kunnen optillen. Ik was
bang, doodsbang, toen Karelin me over zijn schouder wierp. Ik houd er
niet van om door de lucht te vliegen. Karelin deed het in de wetenschap
dat hij op die manier zijn tegenstanders kleineert."
Zijn landgenoot Ghaffari overkwam drie jaar geleden hetzelfde. "Ik kon
kiezen, mijn rug breken of een eindje vliegen", stamelde hij. "Ik
besloot te vliegen en vreesde alle botten in mijn lijf te zullen
breken."
Voor Ghaffari is vechten tegen de Russische oermens een obsessie
geworden, waar hij nooit mee zal kunnen afrekenen. De inmiddels 38-
jarige Amerikaan werd bij de trials in zijn land verslagen door de negen
jaar jongere Rulan Gardner, die na een gelijksoortige ervaring als
Ghaffari en Bradnick ook al met vliegangst kampt als hij Karelin
ontmoet. De Amerikaanse worstelaars concludeerden voor de Spelen dat de
negenvoudig wereldkampioen "mythische proporties heeft aangenomen". En
Gardner beseft dat hij het in Sydney tegen de "nieuwe Hercules" moet
opnemen, al meende hij bij Karelin slijtageverschijnselen waar te nemen.
"Hij wordt langzamer en krijgt meer last van blessures."
Maar niemand kan tippen aan de Spartaanse trainingsmethoden die Karelin
heeft ontworpen. Hij beantwoordt aan het romantische beeld van de
atleet, die zichzelf bij temperaturen ver onder het vriespunt afbeult in
de Siberische sneeuw. Schokkend is echter het contrast tussen de
bulldozer in de arena en de bijna verlegen man buiten de mat. Wie de
schroom overwint om hem aan te spreken, ontdekt de zachtaardige,
melancholieke kant van Karelin.
De anekdote van de Russische worstelaar Mironov versterkt die indruk.
"Bij een feestje werd Karelin door geen enkele vrouw ten dans gevraagd.
Ze dachten dat Sasja een logge beer was. Toen één vrouw
het eindelijk aandurfde, bleek Karelin de beste danser van allemaal." In
een klassieke sport als het Grieks/Romeins worstelen wil Karelin ook
"een klassiek mens zijn", zei hij over zichzelf. Hij is een groot kenner
van de Russische literatuur en bewondert vooral het sublieme boek 'De
Meester en Margaritha' van Michael Boelgakov. Geïnspireerd door de
zwartgallige poëzie van de Russische dichter Sergej Esenin is
Karelin zelf gedichten gaan schrijven.
Nu kwam Esenin op macabere wijze aan zijn einde door zijn polsen door te
snijden, met zijn eigen bloed nog één gedicht te
componeren om zich vervolgens op te hangen in zijn hotelkamer. Karelin
zal zich op deze Spelen een vrolijker einde toewensen van zijn
magistrale loopbaan. Maar hij vergeleek het worstelen al eerder met een
gedicht. "Iedereen leest hetzelfde, maar heeft er andere gedachten over.
Zoals een dichter droomt van zinnen die nog nooit geschreven zijn, droom
ik van nieuwe bewegingen, die ik dan later tijdens een toernooi
demonstreer. Eén keer leek mijn droom te onwaarschijnlijk. Maar
toen werd de Reverse Body Lift geboren."
De gedoodverfde favoriet in de gewichtsklasse boven de 130 kilogram is
de sport echter allang onstegen. Vier jaar geleden was Karelin in
Atlanta de Russische vlaggendrager en die rol vervult hij nog steeds in
een land dat na de jongste rampen steeds meer aan zichzelf twijfelt. De
Russische president Poetin behoort tot de vriendenkring van Karelin en
op zijn verzoek heeft de worstelkoning zich laten verkiezen in de Doema,
het Russische parlement. Het wekt geen verbazing dat Karelin het
uithangbord is van de partij De Beer. "Mijn collega's in het parlement
vinden het geen probleem dat ik enkele weken weg ben", vertelde Karelin
voor zijn vertrek naar Australië. "Zolang ik maar met goud
terugkom."
Aan die druk is Karelin inmiddels gewend geraakt. Maar de Russen
beschouwen hem vooral als het symbool van de hoop in een op drift
geraakte natie. Die last is bijna niet te dragen. Zelfs niet met een
lichaam dat door geen enkele worstelaar van zijn plaats te krijgen is.