Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Door onze redacteur ROBERT MISSET
SYDNEY, 20 SEPT. Na nederlagen tegen Japan en Amerika leek het Nederlandse honkbalteam vandaag tegen de tweevoudig olympisch kampioen Cuba opnieuw voorbestemd tot een bijrol op de Spelen van Sydney.

Maar in een gedenkwaardige wedstrijd leverde de Europees kampioen een historische prestatie door de Cubanen hun eerste nederlaag te bezorgen sinds de invoering van het honkbal als demonstratiesport op de Spelen van 1988. Gedragen door de briljant werpende Ken Brauckmiller en een fantastische verdediging behaalde de ploeg van de Amerikaanse coach Pat Murphy een sensationele 4-2 overwinning.

In april dit jaar werd het Nederlandse team nog afgeschreven door het NOC*NSF, omdat het - in een machtsstrijd verwikkelde - bestuur van de KNBSB geen olympisch getint topsportbeleid kon overleggen. Nadat de omstreden parttime-coach Jan-Dick Leurs werd vervangen door Pat Murphy en de eerder afgetreden voorzitter Theo Reitsma weer terugkeerde op zijn post, vond bij de nationale ploeg een ingrijpende renovatie plaats. Pas een maand geleden gaf Murphy, die in 1987 al als coach aan het Nederlandse team was verbonden, zijn team een beslissende facelift door vier Antilliaanse profs aan de selectie toe te voegen.

Pitcher Radhames Dijkhoff, tweede honkman Ralph Milliard, catcher Chairon Isenia en linksvelder Hensley Meulens maakten tijdens de Spelen hun debuut voor Nederland. De in Willemstad geboren Meulens was zelfs nog nooit in Nederland geweest, toen Murphy hem eind juli polste voor een optreden in Sydney. "Na de Spelen ga ik voor het eerst naar Nederland om mijn broer in Arnhem op te zoeken", vertelde Meulens. "Ik heb hem al vier jaar niet gezien, dat wordt ongetwijfeld een emotionele gebeurtenis. Toch heb ik me altijd Nederlander gevoeld. Ik heb op de Antillen nu eenmaal een Nederlandse opvoeding genoten. Maar zolang profs niet op de Spelen werden toegelaten, was het uitgesloten dat ik ooit voor mijn vaderland zou kunnen honkballen."

De 33-jarige powerhitter, die van 1989 tot 1993 bij de New York Yankees speelde, verbleef in Mexico, toen hij voor de Spelen werd uitgenodigd. "Achteraf beschouwd was het een zegen dat mijn team al in de eerste ronde van de play-offs verloor, waardoor ik voor Nederland kon uitkomen", zei Meulens, nadat hij zijn kolossale zonnebril in de vorm van een helm had afgezet.

Meulens speelde ook als prof in Japan, waar in alle honkbalstadions speciaal voor hem de Nederlandse vlag werd opgehangen. Vandaag in het sfeervolle Baseball Stadium van Sydney voelde de wereldreiziger, die vijf talen (Nederlands, Papiamento, Japans, Spaans en Engels) vloeiend spreekt, zich inniger dan ooit verbonden met Nederland.

Meulens bewees zijn klasse door in de cruciale derde innings een vernietigende driehonkslag te produceren op de slider van de Cubaanse pitcher Rodriguez, die ballen met een snelheid van 99 mijl per uur op de Nederlanders afvuurde. Met die klap bracht Meulens zijn teamgenoten Dirk van 't Klooster, Evert-Jan 't Hoen en Rikkert Faneyte over de thuisplaat, waardoor Nederland een ongekende 4-1 voorsprong nam. Linares leek met een homerun in de eerste slagbeurt nog de toon te hebben gezet voor een routineklus voor Cuba. Maar de Nederlandse werper Ken Brauckmiller herstelde zich formidabel en de Amerikaanse media begrepen eindelijk, waarom hun - met een Nederlandse vrouw getrouwde - landgenoot drie jaar geleden een Nederlands paspoort heeft aangevraagd.

Pas in de laatste innings wisselde Murphy zijn startende werper voor Rikkert Faneyte. De 24-jarige Van 't Klooster toonde zich vervolgens met diverse fraaie vangballen in het achterveld uiterst attent op de klappen van de Cubaanse slagmensen. "Op een gegeven moment speelde ik in een roes", zei Van 't Klooster. "De gedachte dat we de wereld-en olympisch kampioen konden verslaan, was meer dan opwindend." Coach Murphy noemde de speler van Neptunus zelfs "de katalysator van onze ploeg".

Slechts één punt wist de befaamde Cubaanse slagploeg nog op het scorebord te krijgen, waarna de Nederlanders uitzinnig van vreugde het grootste honkbalmirakel in de olympische geschiedenis bejubelden. "Ik heb toch in de Major League gespeeld", stamelde Robert Eenhoorn. "Maar deze overwinning op Cuba is het hoogtepunt uit mijn carrière." Meulens had hetzelfde gevoel overgehouden aan de triomf op Cuba. "Iedereen dacht dat in Nederland alleen maar gevoetbald werd", zei hij. "Maar deze stunt gaat de hele wereld over. Na deze internationale doorbraak blijkt Nederland ook te kunnen honkballen."

Assistent-coach Urbanus riep de honkbalbond meteen op een vervolg te geven aan het succes van het Nederlandse team, dat nu uitzicht heeft op de halve finales. Over vier jaar telt het olympische honkbaltoernooi in Athene twaalf deelnemers, vier meer dan in Sydney. Door de gunstige planning kunnen dan de Amerikaanse profs uit de Major League deelnemen. Nederland zou dan de befaamde Antilliaanse slagman Andruw Jones van de Atlanta Braves kunnen oproepen. "Maar in de verregaande professionalisering van het honkbal gaan we dan een ontwikkeling meemaken die we nog niet kunnen overzien", waarschuwde bondsvoorzitter Reitsma.