Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Super Eagles geen schim van wonderploeg

Nigeria verdedigt bij de Spelen de olympische voetbaltitel van Atlanta. Maar de Europese topclubs bepaalden wie naar Australië werden afgevaardigd.

Door onze redacteur ROBERT MISSET

SYDNEY, 18 SEPT. Met zijn mobiele telefoon in de hand wandelde Garba Lawal zaterdag na de 3-2 overwinning op Australië naar de spelersbus. De Nigeriaanse aanvaller van Roda JC was in gedachten bij zijn Nederlandse teamgenoten, die zonder hem in de eerste ronde van het UEFA-Cuptoernooi roemloos hadden verloren van Inter Bratislava. "Ik doe mee aan de Spelen, omdat ik geen keuze had", zegt Lawal, die pas een dag voor de start van het olympische voetbaltoernooi in Australië arriveerde. "Ik was liever bij Roda gebleven."

Elk land heeft bij de Spelen het recht drie spelers ouder dan 23 jaar op te roepen. De 26-jarige Lawal werd op het laatste moment geselecteerd door de Nigeriaanse bondscoach Jo Bonfrère, omdat vedetten als Nwanko Kanu op last van hun Europese werkgevers een verkapt speelverbod kregen opgelegd. Het kostte de Nederlandse trainer Bonfrère enige moeite om zijn aanvoerder Celestine Babayaro los te weken van Chelsea. Zijn Australische collega Raul Blanco had hetzelfde probleem met Leeds United, dat zijn spits Mark Viduka liever in de Champions League had laten spelen. In feite bepaalden de topclubs wie aan de Spelen deelnamen. Bonfrère en Blanco riepen de wereldvoetbalbond op het olympische voetbaltoernooi eindelijk eens serieus te nemen, maar daar heeft de FIFA helemaal geen belang bij. "Ik durf mijn spelers in Europa niet eens op te roepen voor een oefenwedstrijd, omdat ze ook daar 30 uur voor moeten reizen", legde de Australische bondscoach Blanco uit. "Tegelijkertijd moest ik opboksen tegen de arrogantie van Leeds United, dat me de indruk gaf dat een onoirbaar voorstel te doen door Viduka te selecteren. In dat opzicht is het niet zo vreemd dat we op de Spelen al in de voorronde zijn uitgeschakeld." Voor de olympisch kampioen van Atlanta moeten de Spelen in feite nog beginnen, want ook coach Bonfrère moest maar afwachten wie voor Nigeria wilde én mocht spelen. Uiteindelijk zwichtte de Nigeriaanse voetbalbond onder de druk van Arsenal om Kanu niet op te eisen voor de Spelen. Lawal kon de invitatie van Bonfrère moeilijk weigeren. "Ik zou door de FIFA zijn geschorst als ik in Nederland was gebleven", legde hij uit. "Toen ben ik dus maar naar Australië gegaan. Zonder dat ik één keer heb getraind met de Nigeriaanse selectie speelde ik mee tegen Honduras. Het is ongelooflijk dat we zonder noemenswaardige voorbereiding vier punten hebben behaald uit twee duels." Deze Super Eagles zijn slechts een schim van het prachtige elftal uit 1996. Desondanks presenteert Nigeria ook bij de Spelen van 2000 weer enkele diamanten, die niet lang in de etalage van het Europese topvoetbal zullen liggen. De pas 18-jarige Julius Aghahowa speelt nu voor Esperance in Tunesië. In de 22ste minuut passeerde hij de Australische doelman Milosevic niet alleen met een kunstzinnig lobje; de dubbele flik-flak, gevolgd door enkele spectaculaire salto's waarmee hij zijn treffer vierde, zouden in de turnzaal met een medaille zijn beloond. Het zal Ajax ook te denken geven dat uitgerekend één van zijn reservespelers tot de smaakmakers van het olympisch toernooi behoort. Als klassieke rechtsbuiten verbijsterde Pius Ikedia het Australische publiek met enkele fraaie dribbels en een knap doelpunt. In Amsterdam moet de 20-jarige vleugelspits de Nederlander Andy van der Meyde voor zich dulden, maar trainer Co Adriaanse zal Ikedia niet lang meer in het tweede elftal kunnen laten spelen. De tweede Ajacied in het Nigeriaanse team, rechtsback Christian Kanu, onderstreepte slechts dat hij de faam van zijn broer niet kan benaderen. Verdedigend blijft Nigeria toch al kwetsbaar. In twee duels incasseerde de pas 17-jarige keeper Etafia al zes goals en in het duel met Australië verspeelden de Nigerianen nog voor rust een 2-0 voorsprong. In de 64ste minuut profiteerde spits Agali van een blunder in de Australische defensie, waardoor de opgeluchte coach Jo Bonfrère het zoveelste machtsspelletje met zijn superieuren moest opvoeren. Bij een nederlaag mag Mister Bonfrère Jo, zoals hij door zijn spelers liefkozend wordt genoemd, aan de media uitleggen waarom Nigeria heeft gefaald. Zaterdag koesterden zijn assistenten het succes en verdween Bonfrère in de spelersbus zonder op de persconferentie te verschijnen.

Morgenavond heeft Nigeria aan een gelijkspel tegen Italië genoeg om zich te plaatsen voor de kwartfinales. Maar het gebrek aan discipline in zijn ploeg zal Bonfrère zorgen baren. Het duel met Australië in het schitterende Sydney Football Stadium liep bijna uit de hand, toen de Australische aanvoerder Emerton de Nigeriaan Yakubu met een elleboogstoot velde. Zowel de speler van Feyenoord als zijn Nigeriaanse collega Babayaro, die tijdens de massale vechtpartij op het veld wraak had genomen, kreeg de rode kaart. Maar dankzij de creatieve impulsen van Ikedia en Aghahowa triomfeerde uiteindelijk de schoonheid van het Nigeriaanse voetbal.