Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Atlete Cathy Freeman mocht gisteravond in Sydney het olympisch vuur ontsteken. Zo maakte Australië eindelijk een knieval voor de aboriginals.

Door onze redacteur ROBERT MISSET

SYDNEY, 16 SEPT. Zichtbaar ontroerd presenteerde Cathy Freeman zich gisteren in het olympisch stadion in Sydney als het symbool van een slechts op papier verenigde natie. Alsof Australië zich toch schaamde voor zijn verleden werd uitgerekend een aboriginal de eer gegund de Spelen officieel te openen door het olympisch vuur te ontsteken. Het moet een berekende zet zijn geweest van de Australische minister Knight om als voorzitter van het organisatiecomité Socog een knieval te maken voor een verdrukte bevolkingsgroep.

Tot op het laatste moment had Socog de naam geheim gehouden van de laatste fakkeldrager in een imponerende tocht, die 100 dagen in beslag heeft genomen. De ceremoniële daad van Freeman was het hoogtepunt van een verbluffend spektakel in het Stadium Australia, waar ruim 100.000 toeschouwers de opening van de 27ste Olympische Spelen bijwoonden. In Sydney waren de straten op dat moment uitgestorven. Bij de opening van de Spelen in 1956 in Melbourne speelden de aboriginals geen rol. Gisteravond werd voor hen alleen symbolisch de rode loper uitgelegd.

Enkele uren voor de openingsceremonie hadden een paar honderd militante aboriginals nog geprotesteerd tegen de Spelen met kreten als 'Shame Australia Shame'. De discriminatie van de aboriginals wordt in Down Under het liefst verzwegen en daarom was het navrant dat uitgerekend Freeman gisteravond werd bejubeld door het Australische volk. Tientallen mensen omhelsden elkaar in het café, toen de winnares van de zilveren medaille op de 400 meter in Atlanta Australië zijn trots teruggaf door als laatste op te treden in de olympische fakkeloptocht. De Spelen halen Australië immers weer uit zijn traditionele isolement. "We zijn eindelijk één volk", prevelde de chauvinistische tv-commentator in navolging van premier Howard.

Maar juist Freeman had de conservatieve regering hardhandig geconfronteerd met het racisme in haar land, toen de Australische senaat in april uitsprak dat het "overdreven" was om bij de aboriginals te spreken van een 'gestolen generatie'. In felle bewoordingen herinnerde Freeman aan het lot van haar grootmoeder die bij haar familie was weggehaald om in een blank gezin te worden opgevoed. "Een regering die hardnekkig de waarheid blijft ontkennen, roept woede en emoties op", sprak Freeman, die vier jaar geleden na haar zilveren race in Atlanta demonstratief de Australische vlag én die van de aboriginals meevoerde.

Gisteravond bestond dat duistere verleden van Australië niet. Alleen bij het uitspreken van de olympische eed onderstreepte de Australische hockeycaptain Rechelle Hawkes tegen wil en dank de verharding van de maatschappij door zich namens de deelnemers voor het eerst uit te spreken tegen doping en drugs. Maar Australië koesterde liever een droom, die bij een bezoek aan de aboriginals al een hypocriet karakter krijgt.