Olympische Spelen 2000

Nieuws

Verslagen

Sporters

Digitaal dagboek

Boemerang

Programma

Door onze redacteur ROBERT MISSET
SYDNEY, 14 SEPT. Nog geen uur was Leontien van Moorsel in Sydney of ze werd geconfronteerd met het nieuwe anti-dopingbeleid van het IOC. "Ik moest meteen een bloedtest afleggen en mijn urine inleveren, terwijl ik net een reis van dertig uur achter de rug had", mopperde de 30-jarige wielrenster. "Erg cru. Ze hadden me tenminste een nachtje kunnen laten slapen." Maar in het olympisch dorp in Homebush Bay trof ze een huiselijke sfeer. "Ik kreeg 't idee dat ik net als vroeger op de camping zat."

Acht jaar geleden faalde Van Moorsel bij haar olympische debuut in Barcelona op de baan en werd ze in de wegwedstrijd geflikt door Monique Knol. Haar aartsrivale van destijds weigerde het vuile werk op te knappen voor de Nederlandse ploeg en veroverde de bronzen medaille die Van Moorsel in gedachten al voor zichzelf had gereserveerd. Een jaar eerder won 'Tinus' uit Boekel nog met overmacht de wereldtitel, op het olympisch platform eindigde ze anoniem als 23ste. "De sfeer was toen om te snijden en daar ben ik nu eenmaal gevoelig voor", zei Van Moorsel vandaag op een bijeenkomst in het atletendorp.

Vier jaar later ontbrak Van Moorsel in Atlanta, omdat ze "toen niet lekker in haar vel zat". Bij haar tweede olympische optreden trof ze zowel op de baan als op de weg een ploeg waarin ze met respect wordt bejegend. "Ik was in Barcelona een jong grietje dat zich gemakkelijk liet imponeren", vertelde Van Moorsel. "Ik ben een stuk rijper dan toen, ik maak me niet overal meer druk om." Onbekommerd richt Van Moorsel zich nu op twee disciplines, al twijfelt ze nog over deelname aan de puntenkoers op de baan. Zondag begint haar olympische toernooi in het fraaie Dunc Grey Velodrome met de drie kilometer achtervolging.

Na dat onderdeel beslist Van Moorsel of ze zich tevens zal melden voor de puntenkoers. "Hoewel ik vorig jaar op het WK slechts twaalfde werd op de achtervolging wil ik nu ten minste de halve finales bereiken. Alleen dan heb ik voldoende snelheid getoond om me ook aan de puntenkoers te wagen." Haar man en coach Michael Zijlaard heeft een nieuwe fiets ter waarde van 25.000 gulden laten ontwerpen om Van Moorsel in de voetsporen te laten treden van Ingrid Haringa, die vier jaar geleden in Atlanta zilver won in de puntenkoers en brons op de achtervolging. "Deze fiets geeft Leontien een aerodynamische zit", legde Zijlaard uit. "Ik zit nu veel dieper", zei Van Moorsel instemmend.

Zijlaard beslist vandaag met welk verzet zijn vrouw op de baan gaat rijden. Kiest Van Moorsel voor 52x15 of wordt het voorblad een tandje groter gestoken? "Het kan een te groot risico zijn om Leontien met een groter verzet te laten rijden", meent Zijlaard. "Je moet dat verzet ook rond kunnen krijgen." De souplesse is er, constateerde Van Moorsel bij de eerste trainingen. Een rit van een kilometer in het Velodrome raffelde ze af in één minuut en vier seconden. Lachend: "Klinkt niet slecht hè?"

Het voornaamste probleem voor Van Moorsel is dat ze in Sydney zowel "baanbenen als wegbenen" moet hebben om ook in de tweede week bij de tijdrit en de wegwedstrijd om de medailles te kunnen strijden. Van Moorsel klampt zich vast aan de gedachte dat ze in het verleden op de weg uitstekend presteerde als die races plaatsvonden na de baanwedstrijden. Zowel in Valkenburg (1998) als in Verona ('99) veroverde de prima donna van het vrouwenfietsen de wereldtitel in de tijdrit. "Ik heb in Sydney bovendien tien dagen om de baanbenen te transformeren in wegbenen, al moet je daar zelf wel in geloven. Anders kan ik beter meteen naar huis gaan als de baanwedstrijden onverhoopt teleurstellend verlopen."

Maar werd Van Moorsel in 1991 niet met overmacht wereldkampioen op de weg, nadat ze op de baan als 18de was geëindigd? Die statistieken vormen geen betrouwbare graadmeter. Laconiek: "Ik moet me toch ergens aan vasthouden. Geestelijk blijft het natuurlijk een loodzware opdracht om me binnen twee weken drie tot vier keer op te laden." En als de Spelen weer op een teleurstelling uitlopen? Van Moorsel, terwijl ze haar echtgenoot lachend aankijkt: "Tsja, dan moet ik dit jaar ook nog naar de WK in Manchester."